ITPP2/443-1506/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 25 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 5 stycznia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży egzekucyjnej prawa użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży egzekucyjnej prawa użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym, wszczętym w dniu 21 sierpnia 2006 r., sprzedano w trybie licytacji, za kwotę 2.550.000 zł, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w miejscowości S. Dla nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr (...). Licytacja odbyła się w dniu 23 października 2006 r. Na ww. nieruchomość składały się: działka nr 39/1 (obszar 91 m ^2, mapa nr 39, droga), działka nr 39/3 (obszar 355 m ²), działka nr 39/4 (obszar 2.221 m ^2, droga, działka zabudowana), działka nr 3953 (obszar 355 m ²). Działki nr 39/1 oraz nr 39/4 w użytkowaniu wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 r. Obiekty znajdujące się na sprzedanych działkach nie są budynkami lub budowlami w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane. Na działce nr 39/4 znajduje się rozpoczęta budowa budynku (o łącznej powierzchni 450 m ²), przerwana w 1999 r. lub w 2000 r. Powstały fundamenty oraz słupy konstrukcyjne parteru (nie posiada dachu). Nakłady na wybudowanie ww. obiektu dłużnik ponosił do 1999 r. lub 2000 r. Komornik nie posiada wiedzy, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Biegły powołany do wyceny określił wartość działek na dzień sporządzenia operatu (maj 2003 r.) na kwotę 1.274.300 zł, natomiast wartość wykonanych robót oszacował na kwotę 540.000 zł. Przedmiotowa nieruchomość nie była wynajmowana lub dzierżawiona. Nie była także przedmiotem innej czynności prawnej o podobnym charakterze. Teren, na którym położone są opisane działki, przeznaczony jest głownie na cele produkcyjno-składowe dla obsługi miasta. Z operatu sporządzonego przez biegłego wynika, że pozwolenie na budowę projektowanego budynku wygasło.

Na podstawie księgi wieczystej ustalono, że prawo użytkowania wieczystego działek należących do dłużnika (Spółki), zostało przez niego nabyte do Gminy Miasta. na podstawie umowy sprzedaży z dnia 1 lutego 1999 r. Komornik nie posiada wiedzy co do wystawienia faktury VAT. Nieruchomości nie była zabudowana w chwili nabycia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku, zachodzi konieczność odprowadzenia podatku od towarów i usług, a jeżeli tak, w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w trybie egzekucji nieruchomości należącej do dłużnika (spółki prawa handlowego) w dniu 23 października 2006 r. powinna być opodatkowana stawką podatku w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W związku z tym, że niniejszy wniosek dotyczy sprzedaży, która miała miejsce w dniu 23 października 2006 r., niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w tym dniu.

Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę treść wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że skoro prawo użytkowania wieczystego dotyczyło nieruchomości niezabudowanych, lecz przeznaczonych pod zabudowę, zbycie tego prawa podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.