ITPP2/443-15/10/EŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy wniesieniu aportem niezabudowanej nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy wniesieniu aportem niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W maju 2006 r. Spółka nabyła nieruchomość gruntową wraz z budynkami od likwidowanego przedsiębiorstwa. Ww. budynki i grunty wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej. Nie dokonała nakładów na podniesienie wartości przedmiotowej nieruchomości, a przy zakupie nie odliczała podatku od towarów i usług. Spółka planuje inwestycję polegającą na budowie hali targowej na części gruntu. W tym celu planuje utworzenie spółki celowej, do której aportem wniesie wydzieloną część gruntu bez budynków. Inwestycja planowana jest na 2010 r. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość jest przeznaczona pod zabudowę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie aportem nieruchomości gruntowej do spółki celowej będzie opodatkowane stawką 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie aport nieruchomości gruntowej będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przedmiot odpłatności, gdyż jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel. Z treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wynika, iż zwalnia się dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Zatem zwolnienie to nie będzie miało zastosowania z uwagi na przeznaczenie nieruchomości. Także zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 nie będzie miało zastosowania, z uwagi na zapis art. 43 ust. 2 ustawy, który definiuje pojęcie towaru używanego jako ruchomości, o okresie używania przez podatnika dokonującego ich dostawy co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż. Zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu pkt 6 powołanego artykułu, a czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, iż z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą), a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. udział kapitałowy wspólnika w spółce handlowej lub osobowej.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowana jest dostawa tylko tych, które są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług. Należy jednocześnie zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w ww. artykule posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą.

Podkreślić należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do dokonywania wykładni przepisów prawa miejscowego odnoszących się do kwestii zagospodarowania przestrzennego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w maju 2006 r. Spółka nabyła nieruchomość gruntową wraz z budynkami, które wykorzystuje w prowadzonej działalności. Na części gruntu planuje inwestycję polegającą na budowie hali targowej. W tym celu chce utworzyć spółkę celową, do której w 2010 r. wniesie aportem wydzieloną część gruntu bez budynków. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość ta jest przeznaczona pod zabudowę.

Analizując powyższe należy wskazać, iż obejmując w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolnieniem od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę, ustawodawca nie uzależnił zastosowania zwolnienia od faktu, czy w momencie dostawy istnieje możliwość ich zabudowy. Wyraźnie chodzi tu o tereny przeznaczone pod zabudowę w momencie sprzedaży. Okoliczności sprawy, tj. zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wskazuje, iż przedmiotowa nieruchomość jest przeznaczona pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż wniesienie aportem wydzielonej części niezabudowanego gruntu - który w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczony pod zabudowę - nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, będzie podlegało opodatkowaniu wg stawki 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.