ITPP2/443-1469/12/RS - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności dostawy działek - jest prawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2012 r., został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności dostawy działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1978 r. wraz z mężem pozostaje Pani we wspólności majątkowej. Od 2010 r. jest na emeryturze, a mąż jest złotnikiem i prowadzi od 1989 r. samodzielną działalność gospodarczą, a od 1994 r. jest podatnikiem podatku od towarów i usług i posiada kasę fiskalną. Działalność gospodarcza prowadzona była w wynajmowanych lokalach do czasu wybudowania własnego. Wraz z mężem jest Pani właścicielem dwóch nieruchomości, z czego jedna to zakład złotniczy wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej. Druga nieruchomość zabudowana domem składająca się z czterech działek położonych na granicy miasta, tj.: działka nr 99/1, nr 99/2 (zgodnie z wypisem z rejestrów gruntów - miejscowość O.) oraz dwie działki nr 229 i nr 230 (zgodnie z wypisem z rejestrów gruntów - miejscowość C.) nabyte w celu umożliwienia dostępu do drogi publicznej do powyższych działek. W 1999 r. wraz z mężem nabyła Pani działkę nr 309/19 o pow. 53 m#178; przeznaczoną na budowę zakładu złotniczego, która jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (akt notarialny - nieruchomość niezabudowana wykorzystywana pod usługi). W 1983 r., wraz z mężem, nabyła Pani nieruchomość niezabudowaną o pow. 1,14 ha (obecnie działka nr 99/1) od osoby fizycznej. Mąż posiadał uprawnienia wykwalifikowanego rolnika, zatrudniony był jako złotnik w "S" a Pani pracowała w Urzędzie Miejskim. Przez kolejne trzy lata, Pani wraz z mężem, uprawiała ziemię, Całkowity brak rentowności sprawił, że zaniechano uprawy a grunt leżał ugorem. Działka nie posiadała dostępu do drogi publicznej, gdyż miasto rozpoczęło budowę ulicy i "zmieniły się granice". W dacie nabycia działki nie obowiązywał podatek od towarów i usług. Nieużytki pozostające po drodze polnej otrzymała Pani, wraz z mężem, w wieczyste użytkowanie, w celu zapewnienia dostępu do drogi publicznej (akt notarialny z 1983 r. - niezabudowana nieruchomość rolna o pow. 0,1142 ha, pod cele warzywniczo-ogrodnicze). Jest to działka nr 229, która daje dostęp do drogi publicznej dla działki nr 99/1. Działka jest zabudowana słupem energetycznym i przez środek przecina ją linia 15 kV oraz druga linia 15 kV, która zajmuje mniejszą część działki. W 1984 r. wraz z mężem otrzymała Pani pozwolenie na budowę i w 1985 r. rozpoczęła budowę domu na działce 99/1 (część domu znajduje się na działce 229). W 1988 r., zgodnie z planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego i rewaloryzacji miasta C. oraz planem szczegółowym zagospodarowania osiedla, na wniosek Pani i męża z działki 99 wydzielono pięć działek usługowo-budowlanych: 99/2, 99/3, 99/4, 99/5 i 99/6. Działka zabudowana domem otrzymała nr 99/1. Wysoka inflacja i trudności finansowe sprawiły, że w 1989 r. działki nr: 99/3, 99/4, 99/5 i 99/6 zostały sprzedane. Pozostała Pani i mężowi działka nr 99/1 zabudowana domem i działka nr 99/2 z przeznaczeniem na budowę domu dla dzieci. W I983 r. i w 1985 r. urodziła Pani dwoje dzieci. Przez 5 lat była Pani na urlopie bezpłatnym. Z powodu budowy domu na kredyt została Pani, wraz z mężem, wyeksmitowana z mieszkania spółdzielczego, a za zużycie mieszkania i urządzeń zapłaciła 2.000.000 "starych" złotych. W związku z tym, że dom budowany był sposobem gospodarczym wymaga obecnie dużego remontu i modernizacji ogrzewania. Wraz z mężem podjęła Pani decyzję o budowie nowego domu na działce nr 99/2. Dla tych potrzeb w 2007 r. zakupiono od gminy nieruchomość niezabudowaną (Agencja nie skorzystała z prawa pierwokupu) o pow. 150 m#178;, tj. działkę nr 230, która daje dostęp do drogi publicznej dla działki nr 99/2. Na podstawie decyzji z dnia 30 marca 2010 r. rozpoczęła Pani, wraz z mężem, budowę domu na ww. działce. Obecnie dom jest w stanie surowym zamkniętym. Na jego wykończenie potrzebne są nakłady w kwocie ok. 120.000,00 zł. Zdrowie Pani i męża nie pozwala na samodzielne kontynuowanie robót budowlanych. Z ekonomicznego rachunku wynika, że korzystniej będzie sprzedać nowobudowany dom, a pieniądze przeznaczyć na remont dachu i modernizację ogrzewania starego domu. Oświadczyła Pani, że ani mąż ani Pani nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami oraz nie prowadzi gospodarstwa rolnego, a zbycie działek nr 99/2 i nr 230 ma nastąpić w ramach majątku osobistego. Działki nie były nabywane w celu zbycia. Przy zakupie działki nr 230 od gminy nie została wystawiana faktura VAT, gdyż gmina sprzedała działkę osobom fizycznym. Naliczyła podatek od towarów i usług w kwocie 1.076,94 zł, który został zapłacony w cenie działki i nigdy nie był odliczony. Działka 99/2 nie była nigdy wydzierżawiana ani wynajmowana, pozostawała jako ugór.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług przy sprzedaży tych działek, ponieważ stanowią one majątek osobisty i nie były nabywane w celu odsprzedaży. Ponownie wskazała Pani, że utrzymuje się z emerytury i nie prowadzi działalności gospodarczej. Natomiast działalność gospodarcza męża nie ma żadnego związku z przeznaczonymi do zbycia działkami. Uzasadnienie swojego stanowiska opiera Pani na interpretacjach indywidualnych nr ITPP2/443-305/07/EL, z dnia 21 marca 2008 r. oraz nr ITPP2/443-480/10/KT z dnia 16 sierpnia 2010 r. wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy oraz nr ILPP1/443-451/07-2/BP z dnia 29 lutego 2008 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu. Uważa Pani, że w drodze analogii w tej sprawie winien znaleźć zastosowanie wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 stycznia 2012 r. sygnatura akt I SA/Wr 1537/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarze należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, podmiot dokonujący dostawy towarów (w tym gruntów) uzyskuje status podatnika, gdy jego działaniom można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o konieczności opodatkowania tej dostawy podatkiem od towarów i usług.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

A zatem należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działki gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje trudno uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych nieruchomości. Pomimo, iż grunty spełniają definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby sprzedając przedmiotowe działki gruntu, działała Pani w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że nabyła Pani nieruchomość gruntową w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Grunt nie był wykorzystywany w pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji, z tytułu sprzedaży przedmiotowej działki, będzie korzystała Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym nie będzie miała Pani obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Ponadto należy wskazać, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania czynności zbycia nieruchomości jest Pani jako ich współwłaściciel, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania zbycia nieruchomości przez Pani męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną w ww. zakresie powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.