ITPP2/443-1425/11/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1425/11/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.), uzupełnionym w dniach 5 grudnia 2011 r. i 2 stycznia 2012 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla czynności, za które pobierana jest opłata "transaction fee" doliczana do biletów lotniczych sprzedawanych na trasy krajowe i trasy przebiegające poza terytorium Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 5 grudnia 2011 r. i 2 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla czynności, za które pobierana jest opłata "transaction fee" doliczana do biletów lotniczych sprzedawanych na trasy krajowe i trasy przebiegające poza terytorium Polski.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka działająca jako agent linii lotniczych rezerwuje, wystawia i sprzedaje bilety lotnicze krajowe i międzynarodowe. Jest akredytowanym agentem IATA. Za usługi wystawienia i sprzedaży biletów pobierana jest opłata, tzw. transaction fee, bezpośrednio od nabywcy. Opłata ta stanowi zarobek Spółki. Bilety sprzedawane są w imieniu i na rzecz linii lotniczych. Informacja ta znajduje się na fakturze, na której wyodrębniona jest wartość biletu i opłata "transaction fee". Usługi sprzedaży biletów są świadczone dla podmiotów krajowych i zagranicznych. Jedne z podmiotów zagranicznych są podatnikami podatku od wartości dodanej (Cypr), a inne nie są podatnikami (Wielka Brytania). Usługi sprzedaży biletów są świadczone dla siedzib tych kontrahentów. Z posiadanych o kontrahentach informacji wynika, że siedziba i miejsce prowadzenia działalności jest takie samo i znajduje się poza terytorium Polski. Bilety krajowe opodatkowane są 8% stawką podatku od towarów i usług, a opłata "transaction fee" stawką 23%. Bilety międzynarodowe (bilet oraz opłata) fakturowane są ze stawką 0%. Bilety na loty, których trasa nie przebiega przez Polskę np. Chicago-Dallas, fakturowane są (bilet oraz opłata) również ze stawką 0%. Usługi, za które pobierana jest ww. opłata, na gruncie PKWiU są sklasyfikowane następującą:

* 51.10.11.00 "Transport lotniczy regularny krajowy pasażerski",

* 51.10.13.00 "Transport lotniczy regularny międzynarodowy pasażerski".

Powyższy transport ma charakter rozkładowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Według jakiej stawki podatku należy opodatkować opłatę (transaction fee) za wystawienie biletu lotniczego krajowego, a jaką biletu z trasą poza terytorium Polski, która nie mieści się w definicji przewozu międzynarodowego według ustawy o podatku od towarów i usług.

* Czy Spółka może traktować opłatę za wystawienie biletu jako część składową biletu i opodatkować ją wg tej samej stawki podatku co bilet.

* Czy opłatę za wystawienie biletu można doliczyć do wartości biletu lotniczego i zastosować na całą wartość 8% stawkę podatku od towarów i usług dla biletów krajowych lub wykazać jako niepodlegającą opodatkowaniu dla biletów poza Polską.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za wystawienie biletu tzw. "transaction fee" na przeloty krajowe podobnie jak w przypadku sprzedaży biletów międzynarodowych, winna być taka sama jak za bilet lotniczy, tj. 8%. Usługa, za którą pobierana jest opłata "transaction fee" jest usługą pomocniczą do usługi transportu, która podlega opodatkowaniu na tych samych zasadach jak usługa główna, której dotyczy. Według Spółki, opłaty za wystawienie biletu na przeloty z trasą poza terytorium Polski, który nie mieści się w definicji przewozu międzynarodowego według ustawy o podatku od towarów i usług, winny być fakturowane jako niepodlegające opodatkowaniu. Zdaniem Spółki, opłata za wystawienie biletu lotniczego krajowego powinna być opodatkowana, wg takiej samej stawki podatku co bilet. Zatem zarówno wartość biletu jak i opłata tzw. transaction fee z tytułu transportu lotniczego krajowego powinna być opodatkowana stawką 8%, a w przypadku transportu lotniczego odbywającego się całkowicie poza Polską całość powinna być usługą niepodlegającą podatkowi od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Dla określenia stawki podatku obowiązującej do świadczonych usług, niezbędne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od niego uzależnione jest miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi transportu pasażerów, dla których miejscem świadczenia - zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy - jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Ponadto zgodnie z przepisem § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), w przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług międzynarodowego transportu osób - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wydanych na jej podstawie przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przez usługi transportu międzynarodowego - zgodnie z ust. 3 pkt 2 powyższego artykułu - rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

a.

z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,

b.

z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,

c.

z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).

Przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2 (art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy).

W odniesieniu natomiast do usług transportu osób świadczonych na terytorium kraju wskazać należy, iż w myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W załączniku tym, w poz. 161, wymieniono "Transport lotniczy pasażerski - wyłącznie przewozy lotnicze rozkładowe pasażerskie i pozarozkładowe pasażerskie" - PKWiU ex 51.10.1

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w ramach wykonywanej działalności gospodarczej Spółka wystawia i sprzedaje bilety lotnicze na przeloty zarówno krajowe, jak i międzynarodowe. Sprzedaż biletów prowadzona jest w formie agencyjnej, tj. Spółka wystawia bilety lotnicze w imieniu i na rzecz linii lotniczych. Do ceny biletu wlicza opłatę manipulacyjną, tzw. transaction fee. Opłata ta stanowi przychód Spółki i obciążany jest nią klient.

Biorąc pod uwagę powołane regulacje prawne oraz okoliczności przedstawione przez Spółkę stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy transport nie rozpoczyna się, nie kończy oraz nie przebiega przez terytorium Polski (tranzyt) - świadczonych usług nie można zakwalifikować do usług transportu międzynarodowego w rozumieniu przepisu art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy. Mając na uwadze postanowienia przepisu art. 28f ustawy, w przypadku pobierania opłat związanych bezpośrednio z usługą transportu lotniczego miejscem świadczenia tych usług jest miejsce gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości. Zatem pobierane opłaty (transactoin fee), jako części składowe usług transportu lotniczego, wykonywanych poza terytorium Polski nie wywołują skutków podatkowych w podatku od towarów i usług na terenie kraju.

Natomiast miejscem świadczenia usług transportu lotniczego odbywającego się w całości na terytorium kraju (przeloty krajowe) - na mocy art. 28f ust. 1 ustawy - jest terytorium Polski. Zatem usługi krajowego transportu lotniczego korzystają z opodatkowania stawką podatku obniżoną do 8%. W konsekwencji, pobierana przez Spółkę opłata transaction fee, będąca zapłatą za czynność wystawienia (wydrukowania) biletu, stanowiąca jednocześnie część składową tego biletu, w przypadku transportu lotniczego odbywającego się na terytorium kraju, również korzysta z opodatkowania preferencyjną, 8% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 161 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl