ITPP2/443-1422/12/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1422/12/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r.), uzupełnionym dnia 13 grudnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budynku usługowo-handlowo-mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2012 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 13 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budynku usługowo-handlowo-mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a przedmiotem działalności jest budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych. Wspólnie z żoną posiada Pan nieruchomość zabudowaną budynkiem usługowo-handlowo-mieszkalnym. Stanowi on małżeńską wspólność majątkową i nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Budowę rozpoczęto w 2007 r. z myślą, że wspólnie z żoną będzie Pan w wybudowanym budynku prowadzić działalność gospodarczą. Planował Pan tam też zamieszkać. Przy budowie nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Ze względu na zmianę planów zamierza Pan wraz z żoną sprzedać nieruchomość zabudowaną na początku 2013 r. Budynek był budowany na osobiste potrzeby, bez zamiaru jego sprzedaży w najbliższym czasie. Budynek został sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupowaniu 1230 - budynki handlowo-usługowe. Zgodnie z zawartą umową, budynek zostanie oddany do użytku przed dokonaniem sprzedaży (wymóg strony kupującej). Ostatnie roboty budowlane wykonywano w 2012 r.

W 2011 r. wraz z żoną sprzedał Pan dwie działki budowlane córce, która prowadzi działalność gospodarczą. Żona nie jest wspólnikiem spółki cywilnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy sprzedaż tej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

* Jaką stawkę podatku należy zastosować w przypadku, gdy sprzedaż będzie opodatkowana.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że przy zakupie działki i budowie budynku nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż tej nieruchomości będzie zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. budynku), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, której przedmiotem działalności jest budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych. W 2007 r., wspólnie z żoną, rozpoczął Pan budowę budynku usługowo-handlowo-mieszkalnego sklasyfikowanego wg PKOB w grupowaniu 1230. Budynek miał być przeznaczony na prowadzenie działalności gospodarczej, ponadto zamierzał Pan wspólnie z żoną w nim zamieszkać. Zarówno przy zakupie działki jak i budowie nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek zostanie sprzedany dopiero po oddaniu go do użytkowania, co jest wymogiem kupującego. W 2011 r. sprzedał Pan wspólnie z żoną dwie działki budowlane córce.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż skoro - jak wynika z treści wniosku - ww. budynek nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej to jego sprzedaż, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w związku z czym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż zamierzał Pan prowadzić w ww. budynku działalność gospodarczą, skoro jej nigdy nie rozpoczął. W takim wypadku przedmiotowy budynek stanowi majątek osobisty Pana i żony.

Końcowo zauważyć należy, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług została wydana w Pana indywidualnej sprawie, jako że to Pan jest stroną wniosku. Z tych też względów współwłaściciel (żona) chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania w stosunku do współwłaściciela (żony).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl