ITPP2/443-1397/12/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży nieruchomości dokonanej w trybie egzekucji komorniczej - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek gruntu dokonanej w trybie egzekucji komorniczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Właścicielem nieruchomości są osoby fizyczne nie figurujące w ewidencji osób prowadzących działalność gospodarczą. Prawo własności uzyskali na podstawie aktu notarialnego z dnia 22 lutego 1993 r. umową darowizny od rodziców dłużnika. Nabycia dokonali na cele rolnicze. Podatku od darowizny nie pobrano na podstawie art. 4 i 9 ustawy z dnia 28 lipca 1993 r. o podatku od spadku i darowizn.

Nieruchomość gruntowa składa się z działek: nr 216 (zabudowanej) oraz nr 121/1, 122/1 i 198 (niezabudowanych). Działka nr 121/1 stanowi nieruchomość gruntową rolną, uprawianą, działka nr 122/1 - nieruchomość gruntową rolną częściowo zalesioną, działka nr 198 - nieruchomość gruntową rolną. Działka nr 216 jest to nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym wybudowanym w latach 30-tych, składającym się z trzech pokoi, kuchni, łazienki, WC o pow. 86 m^2, budynkiem obory ze stodołą, budynkiem produkcyjno-gospodarczym, budynkiem gospodarczym. Na działce znajdują się "media": instalacja wodna, szambo, energia elektryczna, ogrzewanie centralne piecem na opał stały. Nieruchomość ta użytkowana jest na cele mieszkalne, a budynki gospodarcze na cele rolnicze.

W ewidencji gruntów Starostwa Powiatowego nieruchomości są oznaczone jako użytki rolne zabudowane, grunty orne, grunty zadrzewione, pastwiska. Funkcje - mieszkalne, produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa.

Dłużnicy oświadczyli, że:

* nie prowadzą działalności gospodarczej,

* nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT,

* nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego z VAT,

* nieruchomość nie jest, ani nie była, środkiem trwałym w prowadzonej działalności,

* nie ponieśli wydatków na ulepszenie nieruchomości,

* nie nastąpiło wydanie do użytkowania,

* nabycie - darowizna zwolniona z podatku,

* na nieruchomości nie występuje najem, ani dzierżawa,

* nieruchomość jest użytkowana na cele mieszkaniowe, budynki gospodarcze na cele rolnicze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości w trybie egzekucji (licytacji) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, stan faktyczny nieruchomości opisany przez biegłego sądowego wskazuje, iż jej sprzedaż w trybie egzekucji wolna jest od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej, a podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że będzie Pani dokonywała, w trybie egzekucji komorniczej, dostawy nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne, które zostało nabyte przez dłużników w drodze darowizny. Nieruchomość składa się z:

* działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz gospodarskimi, które dłużnicy wykorzystywali odpowiednio na cele mieszkaniowe i rolnicze,

* działek niezabudowanych stanowiących grunty orne, zadrzewione, pastwiska.

Dłużnicy nie figurują w ewidencji osób prowadzących działalność gospodarczą. Według ich oświadczenia - nie prowadzą działalności, nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT i nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego w tym podatku, nieruchomość nie była i nie jest środkiem trwałym, nie ponieśli wydatków na jej ulepszenie, nie została wydana do użytkowania (nie była przedmiotem najmu, dzierżawy).

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji stwierdzić należy, że okoliczności sprawy nie wskazują, aby w związku z dostawą nieruchomości, która ma być przedmiotem sprzedaży w trybie egzekucji, dłużnicy będą występowali w charakterze podatników podatku od towarów i usług, gdyż czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skoro bowiem nieruchomość ta została nabyta w drodze darowizny i nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej (dłużnik nie prowadził takiej działalności, a nieruchomość ani jej część nie była przedmiotem najmu, dzierżawy) jej sprzedaż licytacyjna będzie sprzedażą majątku osobistego dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.