ITPP2/443-1376/13/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku złożonym w dniu 13 grudnia 2013 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego przy budowie domu opieki społecznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego przy budowie domu opieki społecznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2014 r. Spółka, będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza rozpocząć budowę całodobowego domu opieki społecznej dla osób w podeszłym wieku, o ograniczonej samodzielności. Budynek będzie podzielony na:

* część mieszkalną;

* część gospodarczą;

* zaplecze socjalne;

* zaplecze biurowe;

* część rehabilitacyjną;

* części hotelową dla osób odwiedzających lub przebywających na rehabilitacji.

Placówka będzie działać na podstawie zezwoleń Wojewody i zostanie wpisana do rejestru placówek prowadzących działalność gospodarczą w ww. zakresie. W placówce będą świadczone usługi zwolnione od podatku, tj. pobyt oraz opieka nad osobami starszymi, będą również świadczone usługi opodatkowane, tj. "pokoje hotelowe", a także usługi rehabilitacyjne dla pensjonariuszy. Realizacją projektu zajmie się główny wykonawca, z którym podpisana zostanie umowa. Środki na inwestycję będą pochodziły z kredytu bankowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo do zwrotu kwot podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, w związku z prowadzeniem budowy, a także wyposażenia domu opieki społecznej, w którym będzie prowadzona zarówno działalność zwolniona od podatku, jak również opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego w części E.3. wniosku ORD-IN art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do czasu przyjęcia do używania środka trwałego w postaci domu opieki ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z budową placówki, a przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, do zwrotu nadwyżki. Zdaniem Spółki, na usługi i materiały niezbędne do budowy domu opieki społecznej, kliniki rehabilitacyjnej oraz części hotelowej, obowiązuje 8% stawka podatku, zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a oraz poz. 161 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek nabytych towarów lub usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu z tytułu nabycia towarów i usług,

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl ust. 2 cyt. artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo - ust. 3 ww. artykułu.

Na podstawie art. 90 ust. 4 proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zgodnie z ust. 8 cyt. artykułu, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna - ust. 9 ww. artykułu.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z treści wniosku wynika, że w 2014 r. Spółka zamierza rozpocząć budowę całodobowego domu opieki społecznej dla osób w podeszłym wieku. Budynek będzie podzielony na:

* część mieszkalną;

* część gospodarczą;

* zaplecze socjalne;

* zaplecze biurowe;

* część rehabilitacyjną;

* części hotelową dla osób odwiedzających lub przebywających na rehabilitacji.

W placówce będą świadczone usługi zwolnione od podatku, tj. pobyt oraz opieka nad osobami starszymi, będą również świadczone usługi opodatkowane, tj. usługi hotelowe, a także usługi rehabilitacyjne dla pensjonariuszy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, w takiej części jaka będzie miała związek z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Należy wskazać, że w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym, będzie miała prawo ubiegać się zwrot podatku - zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na fakt, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z planowana inwestycją na zasadach określonych w art. 90 ustawy, a nie w pełnej wysokości, oceniając stanowisko całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zasadność otrzymania zwrotu podatku naliczonego (w tym jego kwoty), nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, a jedynie kwestia prawa do ubiegania się o jego zwrot w przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, gdyż taka ocena może być przeprowadzona jedynie w toku prowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy miejscowo organ podatkowy pierwszej instancji.

Ponadto podkreślić należy, że stosownie do dyspozycji art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o wydanie pisemnej interpretacji jest Spółka, która będzie nabywcą towarów i usług służących budowie domu opieki, niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii dot. wysokości stawki podatku na te usługi i towary, gdyż to dokonujący sprzedaży towarów i usług uprawnieni są do uzyskania interpretacji indywidualnej w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.