ITPP2/443-1340/12/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1340/12/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2012 r. (data wpływu 2 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniach 20 grudnia 2012 r. i 10 stycznia 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia bankowozu typu C oraz paliwa do jego napędu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 20 grudnia 2012 r. i 10 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia bankowozu typu C oraz paliwa do jego napędu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych oraz windykacyjnych - Kancelarię Radcy Prawnego. W ramach prowadzonej działalności, poruszając się samochodem, przewozi środki pieniężne pobierane od współpracujących klientów oraz dłużników, które następnie przekazuje klientom, na zlecenie których wykonuje czynności windykacyjne. Poruszając się samochodem przewozi Pan również pobierane od klientów weksle opiewające na znaczne kwoty, na podstawie których dochodzi należności przed sądami powszechnymi. W 2011 r. doszło do włamania do Pana samochodu i w konsekwencji do kradzieży znajdujących się tam dokumentów klientów oraz środków pieniężnych. Z uwagi na powyższe, w ramach prowadzonej działalności nabył Pan w dniu 26 października 2012 r. pojazd specjalny - bankowóz typu C. Rodzaj i przeznaczenie pojazdu zostaną udokumentowane stosownym wpisem w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, zaś spełnienie wymagań przewidzianych dla pojazdu specjalnego tego rodzaju wynikających z rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) potwierdzona jest stosownym certyfikatem. Pojazd będzie Pan wykorzystywał wyłącznie do wykonywanych w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej czynności windykacyjnych polegających na przewożeniu znacznych środków pieniężnych w postaci krajowych i zagranicznych znaków pieniężnych, czeków pobieranych od dłużników, wobec których prowadzone są czynności windykacyjne oraz weksli zupełnych opiewających na znaczne sumy wekslowe, sięgające miliona złotych, pobieranych od mandatów i składanych w właściwych sądach wraz z pozostałą dokumentacją w celu egzekwowania przysługujących mandatom należności. Ewentualna utrata przewożonych weksli powoduje Pana odpowiedzialność majątkową w kwocie, na którą opiewa utracony weksel. Do pozostałych czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje Pan i będzie wykorzystywać inne samochody osobowe, których jest właścicielem, m.in. marki Seat i Peugeot.

W terminach wskazanych w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wymagań jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1262) dostosuje Pan (z uwzględnieniem możliwości technicznych) nabyty pojazd specjalny - bankowóz typu C, do zmienionych ww. rozporządzeniem wymagań technicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu nabycia pojazdu specjalnego - bankowozu typu C oraz paliwa do tego pojazdu przysługuje Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości, a nie w wysokości 60% kwoty określonej na fakturze (nie więcej niż 6.000 zł). Uważa Pan, iż przysługuje również prawo do obniżenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do tego pojazdu.

Powołał Pan treść art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652). Wskazał, że ust. 2 tego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy m.in. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy. Wymienił pojazdy specjalne wykazane w powyższym załączniku do ustawy oraz wskazał treść objaśnień do tego załącznika. Zacytował treść § 1 pkt 2, pkt 15 i § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) oraz załącznika nr 5 do tego rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w 2012 r., oceny prawnej tego stanowiska dokonuje się w oparciu o przepisy obowiązujące w 2012 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle ust. 2 pkt 1 lit. a powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1.

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a.

wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,

b.

w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;

2.

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.

wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;

4.

wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a.

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b.

podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c.

potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5.

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6.

zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą nowelizującą - w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Ustęp 2 ww. artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Załącznik do ustawy nowelizującej zawiera wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1.

Agregat elektryczny/spawalniczy

2.

Bankowóz

3.

Do prac wiertniczych

4.

Koparka, koparkospycharka

5.

Ładowarka

6.

Do oczyszczania dróg

7.

Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych

8.

Pomoc drogowa

9.

Do zimowego utrzymania dróg

10.

Żuraw samochodowy

11.

Pogrzebowy

W objaśnieniu do powyższego załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawarte w odrębnych przepisach.

Należy zauważyć, że ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wskazanych w załączniku do tej ustawy, w którym wymieniony został również bankowóz.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że według art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 24 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456), użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4. w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy "31 grudnia 2012 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2013 r.".

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), przez "pojazd specjalny" należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Według § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128), użyte w rozporządzeniu określenie wartości pieniężne oznaczają:

a.

krajowe i zagraniczne znaki pieniężne,

b.

czeki, z wyjątkiem czeków zakreślonych, skasowanych lub opatrzonych indosem pełnomocniczym, zawierającym wzmiankę "wartość do inkasa", "należność do inkasa" lub inną o podobnym charakterze,

c.

weksle, z wyjątkiem weksli opatrzonych indosem pełnomocniczym zawierającym wzmiankę "wartość do inkasa" lub inną o podobnym charakterze,

d.

inne dokumenty zastępujące w obrocie gotówkę,

e.

złoto, srebro i wyroby z tych metali, kamienie szlachetne i perły, a także platynę i inne metale z grupy platynowców, z wyjątkiem przedmiotów będących muzealiami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.).

Stosownie do pkt 3 tego paragrafu, transport wartości pieniężnych to przewożenie lub przenoszenie wartości pieniężnych poza obiektami przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej.

Zgodnie z treścią pkt 15 ww. paragrafu, bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C (...).

Według § 10 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, wymagania techniczne dla bankowozu typu C określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

Zgodnie z powyższym załącznikiem, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2012 r., bankowóz tego typu powinien być wyposażony w:

1.

pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy "D" w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1,

2.

immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej "dyrektywą 74/61/EWG", lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej "regulaminem nr 116 EKG ONZ",

3.

modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:

a.

funkcję "panika" włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,

b.

rezerwowe zasilanie,

c.

dodatkową syrenę alarmową,

d.

czujniki ochrony wnętrza,

e.

blokadę pracy silnika,

f.

tryb serwisowy,

g.

sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów,

4.

monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu,

5.

system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:

a.

położeniu i prędkości pojazdu,

b.

otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,

c.

stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,

d.

włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu,

6.

oświetlenie przedziału z pojemnikami.

Należy zaznaczyć, iż z dniem 1 grudnia 2012 r. treść ww. załącznika nr 5 została zmieniona rozporządzeniem MSWiA z dnia 12 listopada 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1262). Na podstawie § 1 rozporządzenia zmieniającego:

1. ppkt 1 otrzymuje brzmienie:

1)"pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy "D" w stojakach przytwierdzonych trwale do elementów konstrukcyjnych nadwozia umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych co najmniej I klasy według normy PN-EN 1143-1 lub PN-EN 1143-2",

2. po ppkt 1 dodaje się ppkt 1a w brzmieniu:

"1a) szyby wykonane w klasie co najmniej BR1, według normy PN-EN 1063 (lub w klasie równoważnej), bez możliwości ich otwierania".

Według § 2 rozporządzenia zmieniającego, bankowozy, o których mowa w załączniku nr 5 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. i które w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie spełniają wymogu:

1.

o którym mowa w pkt 1 ppkt 1 załącznika nr 5 do rozporządzenia, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, mogą być wykorzystywane do transportu wartości pieniężnych, nie dłużej jednak niż przez okres trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia;

2.

o którym mowa w pkt 1 ppkt 1a załącznika nr 5 do rozporządzenia, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, mogą być wykorzystywane do transportu, wartości pieniężnych, nie dłużej jednak niż przez okres dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Ze złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych i windykacyjnych, w związku z którą przewozi samochodem środki pieniężne, czeki i weksle o znacznej wartości. W październiku 2012 r. nabył Pan samochód specjalny - bankowóz typu C, którego spełnienie wymagań przewidzianych dla tego typu pojazdu potwierdzone jest stosownym certyfikatem, a przeznaczenie zostanie udokumentowane stosownym wpisem w dowodzie rejestracyjnym. Pojazd będzie Pan wykorzystywał wyłącznie do wykonywanych w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej czynności windykacyjnych polegających na przewożeniu środków pieniężnych, czeków od dłużników, wobec których prowadzone są czynności windykacyjne oraz weksli zupełnych pobieranych od mandatów i składanych w właściwych sądach wraz z pozostałą dokumentacją w celu egzekwowania przysługujących mandatom należności. Do pozostałych czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje Pan i będzie wykorzystywać inne samochody osobowe, których jest właścicielem.

Przedmiotowy bankowóz dostosuje Pan do wymagań technicznych określonych w rozporządzeniu z dnia 12 listopada 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wymagań jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1262), w terminach wynikających z tego rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro - jak wskazał Pan we wniosku - nabyty bankowóz typu C będzie wykorzystywał wyłącznie w celu wykonywania czynności windykacyjnych związanych z przewożeniem wartości pieniężnych w rozumieniu § 1 pkt 2 rozporządzenia MSWiA z dnia 7 września 2010 r., miał Pan prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury jego zakupu, o ile od dnia nabycia nie wykorzystywał go do innych celów.

W konsekwencji do dnia 30 listopada 2012 r. miał Pan prawo odliczać podatek naliczony z tytułu nabycia paliwa do jego napędu, z uwagi na fakt, iż spełniał warunki, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej.

Niezależnie od powyższego należy stwierdzić, iż wobec obowiązujących od 1 grudnia 2012 r. zmian w zakresie wymagań technicznych dla bankowozu typu C wprowadzonych powołanym wyżej rozporządzeniem MSWiA z dnia 12 listopada 2012 r., których - jak wynika z wniosku - nie dokonał Pan w nabytym bankowozie, odliczenie podatku naliczonego w związku z nabyciem paliwa do jego napędu, od ww. daty nie przysługuje.

Jednocześnie należy wskazać, iż analiza treści załączników do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników, a niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl