ITPP2/443-1290/10/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2010 r. (data wpływu 22 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 18 marca i 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania transakcji sprzedaży towarów nabytych od kontrahenta z Norwegii - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 18 marca i 4 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania transakcji sprzedaży towarów nabytych od kontrahenta z Norwegii.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie instalowania, naprawy i konserwacji instrumentów pomiarowych, kontrolnych, badawczych i nawigacyjnych na statkach. W ramach prowadzonej działalności sprzedaje również części i wyposażenie do środków transportu morskiego i statków ratowniczych, wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, spełniających kwalifikacje wg PKWiU 35.11. Towar podlegający odsprzedaży Spółka kupuje u dostawcy norweskiego. W celu zminimalizowania kosztów, jeżeli odbiorcą towaru jest polski kontrahent, towar jest dostarczany bezpośrednio z Norwegii do tego ostatecznego klienta na terenie Polski. Import towaru następuje w Polsce, a podatnikiem z tytułu importu jest polski kontrahent, który dokonuje odprawy celnej i opłaca należności celne. Organizatorem transportu towarów jest kontrahent norweski.

Obciążenie pomiędzy kontrahentami za powyższą dostawę przebiega następująco: kontrahent norweski obciąża za dostarczone towary Spółkę, posługując się numerem NIP norweskim, następnie Spółka obciąża ostatecznego odbiorcę krajowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa towarów dokonywana przez Spółkę na rzecz polskiego ostatecznego nabywcy jest dla Spółki transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towarów, w sytuacji, gdy towar jest przemieszczany bezpośrednio od kontrahenta norweskiego z terytorium Norwegii do odbiorcy polskiego zlokalizowanego na terenie Polski, jest transakcją niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce. Jest to przykład transakcji łańcuchowej, opodatkowanej w miejscu rozpoczęcia transportu (w tym przypadku - w Norwegii) - zgodnie z art. 22 ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dla ostatecznego nabywcy z Polski, który dokonuje odprawy na terytorium kraju jest to import towarów. W związku z powyższym Spółka nie jest zobowiązana do rozliczenia podatku z tytułu dokonanych dostaw, a transakcję tę powinna wykazywać w deklaracji VAT jako niepodlegającą opodatkowaniu.

Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają;

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z postanowień zawartych w ust. 2 powołanego artykułu wynika, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie ust. 3 tegoż artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawa towarów która:

Stosownie do postanowień ust. 4 wskazanego artykułu, w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazuje, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną, lub zerową stawkę celną. Z kolei z art. 33 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż podatnicy, o których mowa w wyżej cyt. przepisie, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, a więc kwoty podatku z tytułu importu.

Zdaniem Spółki, opisany stan faktyczny wskazuje, że mamy do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową. Istotne znaczenie w tej sprawie ma, który w kolejności podmiotów stanie się podatnikiem z tytułu importu towarów.

Spółka wskazała, iż podatnikiem zobowiązanym do uiszczenia podatku z tytułu importu dokonanego na terenie Polski będzie ostateczny odbiorca - polski kontrahent. Zatem uregulowania zawarte w ust. 4 tegoż artykułu nie będą miały zastosowania. W takim przypadku transakcję dostawy towaru przez Spółkę na rzecz polskiego kontrahenta będącego jednocześnie importerem towaru należy uznać - zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy - za dokonaną i opodatkowaną na terytorium państwa trzeciego, a zatem w miejscu rozpoczęcia wysyłki.

Reasumując, w świetle powołanych przepisów, dostawy przedmiotowych towarów dokonywane przez Spółkę na rzecz polskich kontrahentów nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Wobec powyższego Spółka nie będzie zobowiązana do rozliczenia podatku z tytułu dokonanych dostaw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.