ITPP2/443-1288/13/EK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1288/13/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym znajdują się naniesienia oraz odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. praw - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym znajdują się naniesienia oraz odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. praw.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - spółką cywilną. Zamierza nabyć od spółki jawnej, która również jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: Sprzedający), prawo użytkowania wieczystego dwóch nieruchomości wraz z prawem własności znajdujących się na tych gruntach: budynku oraz fundamentu pod halę.

Sprzedający nabył ww. prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności znajdujących się na tym gruncie budynku oraz fundamentu pod halę w 2008 r. Transakcje te były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, a Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał. Jednocześnie z nabyciem nieruchomości - oddał je w dzierżawę podmiotowi, od którego je nabył. Poprzedni właściciel nabył nieruchomość w 2005 r. Jedna z nieruchomości, które Wnioskodawca zamierza nabyć, jest zabudowana budynkiem socjalnym murowanym. Na drugiej znajduje się jedynie fundament pod halę oraz ogrodzenie terenu, droga kołowa wewnątrzzakładowa, sieć oświetleniowa zakładu, linia telekomunikacyjna kablowa, sieć kablowa elektryczna, kanał nieprzechodni, rurociąg przesyłowy ciepłowniczy, przewody sieci rozdzielczej acetylenu, przewody sieci rozdzielczej sprężonego powietrza. Ani budynek, ani fundament pod halę, nie zostały wzniesione przez ich obecnego właściciela (Sprzedającego). Fundament pod halę został wzniesiony na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę. Sprzedający twierdzi, że nie czynił na nieruchomości żadnych nakładów i chce sprzedać je w takim stanie, w jakim sam je nabył w 2008 r. Nakłady na obie nieruchomości czynił poprzedni właściciel (od którego nabył je Sprzedający w 2008 r.), który ponosił nakłady na wymianę dachu budynku, posadzek, stolarki itp. (ponad 30% ich wartości początkowej), jak również wzniósł fundament pod halę. W dniu 4 października 2013 r., Wnioskodawca zawarł ze Sprzedającym przedwstępną umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości wraz z prawem własności znajdujących się na nich zabudowań i urządzeń. Zgodnie z tą umową, umowa przyrzeczona ma zostać zawarta w terminie do dnia 31 stycznia 2014 r. Część ustalonej w umowie przedwstępnej ceny została sprzedającemu uiszczona tytułem zaliczki w październiku 2013 r. Pozostała część ceny zostanie sprzedającemu uiszczona po zawarciu umowy przyrzeczonej, a więc najprawdopodobniej po 1 stycznia 2014 r., w terminach i kwotach określonych w tej umowie. Obie nieruchomości będą wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy (czynności opodatkowanych).

W związku z powyższym opisem zadano pytania sprowadzające się do kwestii:

1. Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem socjalnym murowanym wraz z prawem własności tego budynku korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

2. Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, na której znajduje się fundament pod halę oraz ogrodzenie terenu, droga kołowa wewnątrzzakładowa, sieć oświetleniowa zakładu, linia telekomunikacyjna kablowa, sieć kablowa elektryczna, kanał nieprzechodni, rurociąg przesyłowy ciepłowniczy, przewody sieci rozdzielczej acetylenu, przewody sieci rozdzielczej sprężonego powietrza, wraz z prawem ich własności, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

3. W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na którekolwiek z ww. pytań, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego opisanych w stanie faktycznym nieruchomości wraz z prawem własności znajdujących się na nich zabudowań i urządzeń.

4. W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na którekolwiek z ww. pytań, według jakiej stawki należy opodatkować sprzedaż prawa użytkowania wieczystego poszczególnych nieruchomości wraz z prawem własności znajdujących się na nich zabudowań i urządzeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem socjalnym będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca odwołał się do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, po czym stwierdził, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności posadowionych na niej budynków podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Po przywołaniu treści art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 2 pkt 14, art. 29 ust. 5 i ust. 5a tej ustawy wskazał, że zasada określona w art. 29 ust. 5 ustawy będzie miała zastosowanie, gdyż strony transakcji nie planują dokonać czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste, lecz zbycia (przeniesienia) tego prawa.

Podniósł, że jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, nie będzie pierwszym podmiotem, któremu grunt wraz z posadowionym na nim budynkiem zostaną oddane do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, gdyż Sprzedający nabył je od innego podmiotu w takim stanie, w jakim teraz będzie je sprzedawał Wnioskodawcy, w drodze czynności, która została opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a Sprzedający sam nie ponosił na nie żadnych nakładów. Czynił je wyłącznie poprzedni właściciel.

W opinii Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy. Dostawa budynku nie będzie bowiem następować w ramach pierwszego zasiedlenia, a zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, rozciągnie się również na prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest budynek.

W odniesieniu do pytania nr 2 Wnioskodawca wyraził stanowisko, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, na której znajduje się fundament pod halę oraz ogrodzenie terenu, droga kołowa wewnątrzzakładowa, sieć oświetleniowa zakładu, linia telekomunikacyjna kablowa, sieć kablowa elektryczna, kanał nieprzechodni, rurociąg przesyłowy ciepłowniczy, przewody sieci rozdzielczej acetylenu, przewody sieci rozdzielczej sprężonego powietrza, wraz z prawem ich własności, podlega opodatkowaniu i nie korzysta z żadnego ze zwolnień, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług.

Ponownie wskazał, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności znajdujących się na niej zabudowań i urządzeń jest czynnością, która podlega opodatkowaniu. Stwierdził, że ustawa o podatku od towarów i usług wprowadza trzy zwolnienia, z których może korzystać dostawa prawa użytkowania wieczystego nieruchomości: zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 i 10a ustawy.

Po przywołaniu treści art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 2 pkt 33 ustawy Wnioskodawca podniósł, że w analizowanym przypadku na nieruchomości znajduje się fundament pod halę oraz ogrodzenie terenu, droga kołowa wewnątrzzakładowa, sieć oświetleniowa zakładu, linia telekomunikacyjna kablowa, sieć kablowa elektryczna, kanał nieprzechodni, rurociąg przesyłowy ciepłowniczy, przewody sieci rozdzielczej acetylenu, przewody sieci rozdzielczej sprężonego powietrza. Fundament pod halę został wzniesiony na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę.

W ocenie Wnioskodawcy, ww. nieruchomość należy uznać za niezabudowaną. Zaznaczył, że choć ustawa nie precyzuje, co należy rozumieć przez nieruchomość niezabudowaną, należy przyjąć, że nieruchomością niezabudowaną jest nieruchomość, na której nie jest posadowiony żaden obiekt budowlany. Po przywołaniu treści art. 3 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo budowlane stwierdził, że fundament pod halę nie jest budynkiem, obiektem małej architektury, ani budowlą.

Jego zdaniem, skoro w odniesieniu do nieruchomości została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę, to nieruchomość tę należy uznać za teren budowlany i w związku z tym jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w " art. 10 ust. 1 pkt 9" ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazał, że w związku z tym, że znajdującego się na terenie fundamentu pod halę nie sposób uznać ani za budynek, ani za budowlę, ani za ich część (skoro budynek ani budowla nigdy nie powstały, nie można mówić, że znajdujący się na gruncie fundament stanowi ich część), sprzedaż prawa użytkowania wieczystego omawianej nieruchomości nie korzysta z żadnego ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, gdyż zwolnienia te dotyczą wyłącznie dostawy budynków, budowli lub ich części oraz (zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy) gruntów, na których się one znajdują.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnoszącego się do pytania nr 3, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, na której znajduje się fundament pod halę oraz ogrodzenie terenu, droga kołowa wewnątrzzakładowa, sieć oświetleniowa zakładu, linia telekomunikacyjna kablowa, sieć kablowa elektryczna, kanał nieprzechodni, rurociąg przesyłowy ciepłowniczy, przewody sieci rozdzielczej acetylenu, przewody sieci rozdzielczej sprężonego powietrza, wraz z prawem ich własności, w pełnej wysokości określonej w wystawionej przez Sprzedającego fakturze VAT.

Stwierdził, że prawo to będzie mu również przysługiwało w odniesieniu do prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem socjalnym, o ile strony transakcji zdecydują się skorzystać z prawa do rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (do czego zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, mają prawo).

Po przywołaniu treści art. 86 ust. 1 ustawy wyraził stanowisko, że o ile sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności znajdujących się na nich zabudowań i urządzeń nie będzie korzystała z żadnego ze zwolnień, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług, bądź też jeśli strony - zgodnie z prawem - zrezygnują ze zwolnienia, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności zabudowań i urządzeń w pełnej wysokości.

W odniesieniu do pytania nr 4 Wnioskodawca wyraził stanowisko, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego poszczególnych nieruchomości wraz z prawem własności znajdujących się na nich zabudowań i urządzeń należy opodatkować w następujący sposób:

1.

w odniesieniu do nieruchomości zabudowanej budynkiem socjalnym - o ile strony zdecydują się zrezygnować ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - sprzedaż należy opodatkować według stawki podstawowej (23%), a jeśli strony nie zrezygnują ze zwolnienia podatek nie wystąpi;

2.

w odniesieniu do nieruchomości, na której znajduje się fundament pod halę oraz ogrodzenie terenu, droga kołowa wewnątrzzakładowa, sieć oświetleniowa zakładu, linia telekomunikacyjna kablowa, sieć kablowa elektryczna, kanał nieprzechodni, rurociąg przesyłowy ciepłowniczy, przewody sieci rozdzielczej acetylenu, przewody sieci rozdzielczej sprężonego powietrza - sprzedaż należy opodatkować według stawki podstawowej (23%).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

O dnia 1 stycznia 2014 r. art. 146a pkt 1 ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jak stanowi art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż, jak i najem lub dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do regulacji art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle art. 29a ust. 8 ustawy, który został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) i zaczął obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. obowiązywał art. 29 ust. 5 ustawy, który stanowił, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Do ww. daty ust. 5a powyższego artykułu przewidywał, że przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. poz. 1722).

W rozporządzeniu tym nie znajdują się regulacje dotyczące zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntów.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. obowiązywał przepis § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.), zgodnie z którym zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z uzasadnienia do rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r. wynika, że na brak dotychczasowej regulacji dotyczącej zwolnienia od podatku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego miał wpływ fakt, że grunty spełniają definicję towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy a oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, jak i zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, jest zrównane z dostawą towarów oraz to, że z brzmienia obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 29 ust. 5 ustawy (obecnie art. 29a ust. 8 ustawy) wynika, że zwolnienie dla dostawy budynków lub budowli (lub ich części) determinuje zwolnienie dla zbycia prawa użytkowania wieczystego tego gruntu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści ww. przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury.

Na podstawie pkt 3 powyższego artykułu, ilekroć w ustawie jest mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jak stanowi pkt 3a tego artykułu, przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;

Zgodnie z art. 3 pkt 9 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zbycie budynku socjalnego było/będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nastąpiło/nastąpi po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie dwóch lat od tego zasiedlenia. W konsekwencji, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ww. budynek jest posadowiony, jeżeli nastąpiło do końca 2013 r. korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., a jeśli w 2014 r. będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy. Jeżeli jednak strony transakcji wybrały/wybiorą opcję opodatkowania, przewidzianą w art. 43 ust. 10 ustawy, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie, ww. transakcja była/będzie opodatkowana stawką 23%.

Natomiast zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym znajduje się fundament pod halę oraz ogrodzenie terenu, droga kołowa wewnątrzzakładowa, sieć oświetleniowa zakładu, linia telekomunikacyjna kablowa, sieć kablowa elektryczna, kanał nieprzechodni, rurociąg przesyłowy ciepłowniczy, przewody sieci rozdzielczej acetylenu, przewody sieci rozdzielczej sprężonego powietrza - jako terenu budowlanego, gdyż w odniesieniu do nieruchomości została wydana "decyzja o pozwoleniu na budowę", niezabudowanego - nie korzystało/nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a powyższego artykułu, ani § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (które obowiązywało do końca 2013 r.), lecz było/będzie opodatkowane stawką 23%.

Należy wskazać, że skoro Wnioskodawca będzie wykorzystywał prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem socjalnym (przy założeniu, że strony transakcji wybiorą ww. opcję opodatkowania) oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym znajdują się naniesienia, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ma/będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu w pełnej wysokości.

Należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.) nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemna interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że droga kołowa wewnątrzzakładowa oraz pozostałe znajdujące się na niej "urządzenia" (sieć oświetleniowa zakładu, linia telekomunikacyjna kablowa, sieć kablowa elektryczna, kanał nieprzechodni, rurociąg przesyłowy ciepłowniczy, przewody sieci rozdzielczej acetylenu, przewody sieci rozdzielczej sprężonego powietrza) nie stanowią budowli w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Jednocześnie mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest podmiot nabywający nieruchomość, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla sprzedającego, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl