ITPP2/443-1287/13/EB - Prawo parafii do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Sympozjum naukowe: "K..." - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Sympozjum naukowe: "K...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia złożyła wniosek do LGD o dofinansowanie ze środków unijnych projektu pn. Sympozjum naukowe: "K..." w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Wniosek został rozpatrzony pozytywnie i w chwili obecnej Parafia czeka na podpisanie umowy z samorządem Województwa. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi realizacji projektów finansowanych w ramach PROW, po złożeniu wniosku, można go realizować na własne ryzyko. W dniu 8 listopada 2013 r. Parafia zorganizowała konferencję naukową, połączoną z wystawą dotyczącą postaci księdza K..., która odbyła się w hali widowiskowo-sportowej Zespołu Szkół. Zadaniem objęto również utrzymanie alei im ks. F... wokół kościoła parafialnego, z ławeczką jego pamięci oraz umocowanie tablicy pamiątkowej w przedsionku kościoła. Trwają prace nad wydawnictwem pokonferencyjnym. W ramach realizacji projektu zakupione zostały towary i usługi udokumentowane fakturami VAT i rachunkami. Całkowity koszt zadania wynosi 23.839,58 zł, w tym kwota podatku 1.432,65 zł. Składając wniosek o dofinansowanie Parafia oświadczyła, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i realizując powyższe zadanie nie może odzyskać uiszczonego podatku naliczonego i uznała go za koszt kwalifikowany w projekcie. W związku z tym rozliczając zadanie będzie musiała przedłożyć w Urzędzie Marszałkowskim interpretację indywidualną, będącą obowiązkowym załącznikiem do wniosku o płatność. Zrealizowana operacja ma charakter jednorazowy i wszystkie zakupy związane z jej realizacją nie były związane z czynnościami opodatkowanymi, co wskazuje, że Parafia nie miała możliwości odzyskania podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją ww. operacji Parafia jest podatnikiem podatku od towarów i usług i może odzyskać podatek naliczony od poniesionych kosztów.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie może odzyskać podatku naliczonego dotyczącego kosztów opisanej operacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w 2013 r., oceny prawnej tego stanowiska dokonuje się na podstawie przepisów obowiązujących w tym okresie.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje czynny podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednocześnie przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze - czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że dany podmiot, niezależnie od tego, czy jest to osoba fizyczna, czy jednostka posiadająca osobowość prawną, lub nieposiadająca takiej osobowości, może zostać uznana za podatnika podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonuje czynności opodatkowane, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy (tekst jedn.: odpłatną dostawę towarów i/lub odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Natomiast przepisy rozdziału 5 powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z treści wniosku - w związku z realizacją projektu Parafia nie wykonywała/nie wykonuje odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług, zatem nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług. W konsekwencji, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją tego projektu. Jednocześnie Parafia nie była uprawniona do otrzymania zwrotu podatku naliczonego związanego z ww. projektem, na zasadach określonych w rozdziale 9 powołanego rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r., z uwagi na fakt, że wskazane we wniosku środki nie są tymi, o których mowa w rozdziale 5 tego aktu prawnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.