ITPP2/443-1276/10/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 16 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 22 lutego 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla czynności wykonywanych przez agenta rozliczeniowego - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 22 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla czynności wykonywanych przez agenta rozliczeniowego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Jako agent rozliczeniowy Spółka jest instytucją autoryzowaną przez "M.", jako tzw. "S." oraz przez "V." jako tzw. "T.". Świadczy usługi umożliwiające dokonywanie płatności internetowych za pomocą kart płatniczych i przelewów w Internecie (e-przelewy).

Realizacja płatności za pośrednictwem agenta rozliczeniowego polega na tym, że środki wpłacane są przez klienta na rachunek agenta, a stamtąd przekazywane do sprzedawcy. Kupujący może dokonać zapłaty w formie e-przelewu lub za pomocą karty płatniczej, dopuszczonej przez banki do realizacji transakcji w środowisku internetowym. Usługa pośrednictwa w bezgotówkowym rozliczeniu transakcji płatniczych dokonywana za pomocą kart płatniczych i e-przelewów wykonywana jest w oparciu o umowy zawarte między Spółką a akceptantami. Odbiorcami ww. sług są przedsiębiorcy krajowi, t.j. osoby fizyczne lub prawne prowadzące działalność gospodarczą. Jedyny wyjątek stanowią usługi świadczonej na rzecz Sądu Rejonowego, w przypadku których odbiorcą usługi płatniczej za rozliczenie transakcji jest klient. Może nim być zarówno osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej, jak i przedsiębiorca. Jednakże w zakresie wdrożenia oraz utrzymania w systemie autoryzacyjno - rozliczeniowym stroną umowy jest Sąd Rejonowy.

W ramach realizowanych umów Spółka obowiązana jest do:

W najbliższej przyszłości Spółka planuje rozszerzyć zakres swoich usług o pośrednictwo w realizowaniu transakcji finansowych za pomocą terminali płatniczych POS przy użyciu kart. Nowa usługa będzie polegać na "procesowaniu" transakcji przy użyciu kart płatniczych, dokonywanych za pomocą urządzenia POS (Point of sale - punkt handlowy). Urządzenie to, instalowane w punktach handlowo - usługowych, używane jest do kontaktu z bankiem za pośrednictwem centrum autoryzacyjno - rozliczeniowego Spółki w sytuacji, gdy za nabywany towar klient płaci kartą płatniczą. Odbiorcami tej usługi są przedsiębiorcy krajowi wykorzystujący urządzenie POS do zapłaty za sprzedawany towar lub usługę. W ramach transakcji płatniczych realizowanych za pomocą POS w najbliższym czasie uruchomiona zostanie także usługa "Infokiosk". W miejscu działalności merchanta (akceptanta, sklepu) zostanie umieszczone urządzenie, za pomocą którego klient dokonujący kupna usługi zostanie obciążony prowizją z tytułu wykonanej transakcji. W tym przypadku, analogicznie jak w przypadku Sądu Rejonowego, odbiorcą usługi płatniczej (prowizja od transakcji) jest kupujący, natomiast odbiorcą usługi wdrożeniowej, abonamentu z tytułu utrzymania w systemie rozliczeniowym oraz najmu terminala, jest akceptant.

Za wykonywane usługi Spółka otrzymuje (otrzyma) od akceptanta wynagrodzenie obejmujące:

W związku z wyżej opisaną działalnością Spółka ponosi różnego rodzaju koszty m.in. koszty bankowe, które stanowią wynagrodzenie banku, w tym:

Bank nie uczestniczy w procesie transakcyjno - rozliczeniowym autoryzacji transakcji, nie pobiera od Spółki innych opłat niż wymienione powyżej.

Usługi w zakresie transakcji płatniczych dokonywanych za pomocą kart płatniczych i e-przelewów w środowisku internetowym realizowane na rzecz przedsiębiorców sprzedających swoje towary lub usługi, Spółka świadczy we własnym imieniu i na własny rachunek.

Działając jako agent rozliczeniowy, posiada dwustronne umowy o świadczenie usług zawarte z akceptantami, którzy od swoich klientów przyjmują zapłaty przy użyciu elektronicznych instrumentów płatniczych. Spółka nie pośredniczy w procesie zawarcia transakcji między kupującym, a sprzedającym. Nie prowadzi działalności zmierzającej do umożliwienia zawarcia takich transakcji. Nie otrzymuje prowizji od akceptanta za doprowadzenie do transakcji z osobą trzecią, lecz za obsługę płatniczą transakcji, na zawarcie której nie wywarła wpływu. Nie występuje w roli pośrednika transakcji, jednakże umożliwia jej rozliczenie. Spółka nie posiada wyłączności na świadczenie swoich usług w zakresie transakcji płatniczych. Umowy zawarte z akceptantami nie posiadają klauzuli wyłączności. Każdy akceptant może skorzystać z usług innych agentów rozliczeniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka podatku obowiązuje od dnia 1 stycznia 2011 r. w zakresie usług agenta rozliczeniowego, polegających na pośredniczeniu w zapłacie pomiędzy kupującym, a sprzedającym w opisanych powyżej internetowych transakcjach kartowych oraz e-przelewowych oraz za pomocą terminali płatniczych POS (dotyczy to również usługi "Infokiosk").

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej usługi pośrednictwa w realizacji elektronicznych transakcji płatniczych za pomocą kart i e-przelewów, w zakresie których otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne od ilości wykonanych transakcji finansowych - w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług, po zmianach wprowadzonych ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług art. 1 pkt 8 lit. a 40 - będą w 2011 r. nadal zwolnione od podatku od towarów i usług. Natomiast odrębne usługi dodatkowe, niezbędne do świadczenia usługi pośrednictwa w transakcjach płatniczych w zakresie:

* wdrażania systemu informatycznego umożliwiającego dokonywanie transakcji, za które Spółka otrzymuje jednorazowe wynagrodzenie,

* utrzymania i serwisowania ww. transakcyjno - rozliczeniowego systemu informatycznego, za które otrzymuje stałe, abonamentowe wynagrodzenie miesięczne, w świetle art. 1 pkt 8 lit. b - 13 i 14. ustawy zmieniającej z dnia 29 października 2010 r., z dniem 1 stycznia 2011 r. będą podlegały opodatkowaniu stawką podstawową, zgodnie z art. 41 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnione są od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Według art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie z dyspozycją ust. 14 ww. artykułu, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Powyższe regulacje stanowią implementację do krajowego porządku prawnego zapisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347). Zgodnie bowiem z art. 135 ust. 1 lit. d tej Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie VAT nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione od VAT zgodnie z Dyrektywą VAT stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz. U. Nr 169, poz. 1385 z późn. zm.), przez agenta rozliczeniowego, należy rozumieć bank bądź inną osobę prawną zawierające z akceptantami umowy o przyjmowanie zapłaty przy użyciu elektronicznych instrumentów płatniczych.

Akceptant to przedsiębiorca, który zawarł z agentem rozliczeniowym umowę o przyjmowanie zapłaty przy użyciu elektronicznych instrumentów płatniczych (art. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Operacja to wypłata gotówki, wydanie polecenia przelewu lub polecenia zapłaty albo dokonanie zapłaty przy użyciu elektronicznego instrumentu płatniczego (art. 2 pkt 9 ww. ustawy).

System autoryzacji i rozliczeń to podlegające prawu polskiemu prawne powiązania pomiędzy agentem rozliczeniowym, akceptantami i wydawcami elektronicznych instrumentów płatniczych, w ramach których określa się wspólne zasady przyjmowania zapłaty przy użyciu elektronicznych instrumentów płatniczych i rozliczeń z tego tytułu (art. 2 pkt 17 ww. ustawy).

Ze stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka - jako agent rozliczeniowy - świadczy usługi umożliwiające dokonywanie płatności internetowych za pomocą kart płatniczych i przelewów (e-przelewy). Realizacja płatności polega na tym, że środki wpłacane są przez klienta na rachunek agenta, a stamtąd przekazywane do sprzedawcy. Odbiorcami ww. usług są podmioty krajowe. Przedmiotowe usługi Spółka świadczy we własnym imieniu i na własny rachunek, otrzymując za nie wynagrodzenie od akceptanta, które - w zależności od rodzaju czynności wykonywanej w ramach kompleksowej obsługi tego usługobiorcy - może mieć charakter jednorazowy, abonamentowy lub prowizyjny. W najbliższej przyszłości Spółka planuje rozszerzyć swoją działalność o usługi, które będą realizowane przy użyciu kart za pomocą terminali płatniczych POS.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą stawki podatku obowiązującej w 2011 r. dla wykonywanych czynności.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) oraz powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług, potwierdzić należy, iż usługi, w zakresie których Spółka otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Ponadto - jak słusznie stwierdziła Spółka - do czynności wynagradzanych odrębnie: jednorazowo (t.j. wdrażania systemu informatycznego) lub cyklicznie, w związku z ustalonymi okresami rozliczeniowymi (techniczne utrzymanie terminalu w systemie autoryzacyjno - rozliczeniowym oraz najem lub dzierżawa POS) ma zastosowanie stawka podatku w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.