ITPP2/443-1275/14/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.), uzupełnionym dnia 17 października 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku warsztatu samochodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 września 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 17 października 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy budynku warsztatu samochodowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 6 września 1983 r., na podstawie aktu notarialnego, wraz z mężem otrzymała Pani w użytkowanie wieczyste od Gminy... działkę nr 94 - 187 m², a w dniu 11 czerwca 1986 r. działkę, przylegające do siebie nr 96 - 61 m².

W dniu 28 września 1983 r. na podstawie art. 29 ust. 1, 2, 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane, udzielono pozwolenia na budowę warsztatu samochodowego. Po wybudowaniu warsztatu w dniu 25 września 1985 r. Pani mąż otrzymał od Urzędu Miasta.... zezwolenie na wykonywanie działalności pod nazwą "A". Działalność tą prowadził do 30 kwietnia 2014 r. Mąż przez cały okres działalności płacił podatek ryczałtowy. Do ewidencji środków trwałych wpis został dokonany w 2003 r., zgodnie z przepisami dotyczącymi "ryczałtu". Nie prowadziła Pani nigdy działalności gospodarczej i nigdy nie była podatnikiem podatku od towarów i usług (nie płaciła podatku od działalności). Od 1967 r. pracowała w spółdzielni. W 1996 r. przeszła Pani na emeryturę i rozpoczęła pracę w biurze rachunkowym, gdzie pracuje do chwili obecnej. Od wybudowania lokalu, tj.: od 1985 r. do dnia 31 sierpnia 2014 r. nie był przedmiotem najmu. Od dnia 1 września 2014 r. do chwili obecnej lokal ten jest wynajmowany przez Panią i męża na podstawie umowy cywilnoprawnej, "podatkiem ryczałtowym", który płaci Pani mąż jako osoba fizyczna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży tego obiektu (budynku) może Pani skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług spełniając "dwa" warunki łącznie:

* nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, gdyż w 1985 r. gdy rozpoczęto działalność gospodarczą nie występował "oraz po wybudowaniu obiektu",

* w ostatnich 10 latach nie ulepszała Pani budynku,

* od dnia 16 stycznia 2007 r. Pani mąż jest na emeryturze do dnia 30 kwietnia 2014 r., będąc na emeryturze dodatkowo prowadził działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, może skorzystać ze zwolnienia z opłaty VAT przy sprzedaży budynku, gdyż nie odliczał podatku przy nabyciu (wybudowaniu), ponieważ VAT w 1985 r. nie występował. Drugi warunek również jest spełniony, ponieważ w ostatnich 10 latach nie ulepszał budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 6 września 1983 r. i 11 czerwca 1986 r. nabyła Pani wspólnie z mężem prawo wieczystego użytkowania dwóch przylegających do siebie działek gruntu nr 94 i 96. Po wybudowaniu na ww. gruncie warsztatu samochodowego, Pani mąż wykorzystywał go w prowadzonej działalności gospodarczej do dnia 30 kwietnia 2014 r. (zakończenie działalności i utrata statusu podatnika). Od 1 września 2014 r. do chwili obecnej lokal ten jest wynajmowany. Nie ponoszono wydatków na ulepszenie ww. budynku. Podatek ryczałtowy z tytułu wynajmu płaci Pani mąż.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, prowadzi do stwierdzenia, że z tytułu sprzedaży budynku warsztatu samochodowego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, na którym jest on posadowiony, nie będzie Pani występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż - jak wynika z treści wniosku - podatek z tytułu wynajmu płaci Pani mąż, wobec tego to On - jak poinformowano go w wydanej na jego wniosek interpretacji indywidualnej - z tytułu całej transakcji sprzedaży będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na fakt, że według Pani planowana transakcja będzie zwolniona od podatku, stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.