ITPP2/443-1265/11/MD - Ustalenie prawa do zastosowania stawki 0% dla dokonanej dostawy towarów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-1265/11/MD Ustalenie prawa do zastosowania stawki 0% dla dokonanej dostawy towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu 7 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 listopada 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla dokonanej dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% dla dokonanej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan samodzielną działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest Pan zobowiązany do składania miesięcznych deklaracji. W zakresie prowadzonej przez Pana działalności mieści się m.in. produkcja wyrobów jubilerskich ze srebra oraz wykonywanie na zlecenie konstrukcji metalowych oraz usług budowlanych. W roku podatkowym 2011 jest Pan zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Od dochodu uzyskanego z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej opłaca Pan w roku podatkowym 2011 liniowy podatek dochodowy od osób fizycznych, według stawki 19% oraz miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jako podatnik podatku od wartości dodanej (zarejestrowany podatnik VAT UE, stosownie do art. 97 ustawy o podatku od towarów i usług), dokonuje Pan nabyć oraz dostaw wewnątrzwspólnotowych na terenie Unii Europejskiej. W dniu 10 sierpnia 2011 r., w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych, sprzedał Pan wyroby jubilerskie ze srebra na kwotę 16.954,58 zł dla podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność na terenie Republiki Federalnej Niemiec (dalej "nabywca"), zarejestrowanego jako podatnik podatku od wartości dodanej na terenie tego kraju oraz posługującego się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym dwuliterowym kodem DE. Nabywca ustnie oświadczył, że zgłosił we właściwym urzędzie skarbowym na terenie Republiki Federalnej Niemiec, iż dokonuje nabyć wewnątrzwspólnotowych.

W dniu 11 sierpnia 2011 r. wystąpił Pan telefonicznie do biura wymiany informacji o podatku VAT przy Izbie Skarbowej w Poznaniu (dalej "Biuro") o wydanie potwierdzenia zidentyfikowania podmiotu z kraju członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, tj. nabywcy o ww. numerze identyfikacji, na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowej dokonanej w dniu 10 sierpnia 2011 r.

W dniu 11 sierpnia 2011 r. Biuro potwierdziło, iż nabywca został zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej, dokonujący nabyć wewnątrzwspólnotowych na terenie Republiki Federalnej Niemiec o tym numerze identyfikacyjnym poprzedzonym dwuliterowym kodem DE. Odmówiono przy tym potwierdzenia nazwy, pod którą jest prowadzona działalność gospodarcza nabywcy oraz potwierdzenia miejsca prowadzenia tej działalności, które to dane zostały wskazane przez Pana na fakturze VAT, dokumentującej dostawę wyrobów jubilerskich dla nabywcy z dnia 10 sierpnia 2011 r.

Z Biura uzyskał Pan jedynie ustną informację, iż w identyfikacji podatkowej nabywcy jest wskazany adres polski. Towary handlowe nabywca odebrał od Pana osobiście. W dniu 17 sierpnia 2011 r. przedmiotowa dostawa została przez Pana udokumentowana fakturą VAT, w której podał Pan numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, nadany przez Republikę Federalną Niemiec oraz własny numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto wskazał Pan, iż dostawa ta jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

W dniu 25 sierpnia 2011 r. zwrócił się Pan do Biura w formie pisemnej o wydanie potwierdzenia, czy nabywca jest zarejestrowany jako podatnik dokonujący transakcji wewnątrzwspólnotowych. Pismem z dnia 30 sierpnia 2011 r. Biuro potwierdziło, iż nabywca jest zarejestrowany na terenie Republiki Federalnej Niemiec, jako podatnik podatku od wartości dodanej dokonujący nabyć wewnątrzwspólnotowych. Jednocześnie stwierdzono, iż podane przez Pana dane adresowe nabywcy nie są tożsame z danymi adresowymi widniejącymi w systemie VIES oraz nie są tożsame z informacjami adresowymi podanymi na fakturze VAT z dnia 17 sierpnia 2011 r. oraz zaświadczeniu z Bundeszentralamt z dnia 4 lipca 2011 r. przedłożonym przez nabywcę.

W swojej dokumentacji posiada Pan specyfikację poszczególnych sztuk ładunku towarów sprzedanych w ramach ww. dostawy wewnątrzwspólnotowej, jak również dokument zawierający następujące informacje:

a.

imię i nazwisko (oznaczenie firmy) oraz adres siedziby podmiotu nabywającego towary w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz dokument potwierdzający imię i nazwisko (oznaczenie firmy) oraz adres siedziby podatnika dokonującego wewnątrzwpólnotowej dostawy towarów,

b.

adres na terenie Republiki Federalnej Niemiec, pod który zostały przewiezione nabyte towary w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej,

c.

potwierdzenie przyjęcia towarów do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego, niż terytorium kraju,

d.

numer rejestracyjny środka transportu, którym dowiózł Pan sprzedane towary dla nabywcy na terenie kraju, które były dalej transportowane przez nabywcę jego własnym środkiem transportu, którego numer rejestracyjny nie jest Panu znany.

W związku z ww. dostawą nie posiada Pan innych dokumentów potwierdzających fakt wywiezienia na terytorium Republiki Federalnej Niemiec towarów sprzedanych nabywcy. Do chwili złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nabywca nie złożył Panu pisemnego oświadczenia, iż nabyty towar został wywieziony do Republiki Federalnej Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy posiadając niepełne potwierdzenie danych nabywcy wydane przez Biuro (brak danych adresowych i nazwy nabywcy) oraz nie posiadając pisemnego oświadczenia nabywcy, iż nabyte wyroby jubilerskie wywiózł w dniu 10 sierpnia 2011 r. na teren Republiki Federalnej Niemiec, będzie miał Pan prawo zadeklarować w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług oraz w deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc sierpień 2011 r., iż wewnątrzwspólnotowa dostawa wyrobów jubilerskich ze srebra na kwotę 16.954,58 zł jest opodatkowana stawką podatkową w wysokości 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie zważyć należy, iż Biuro potwierdziło w dniu 30 sierpnia 2011 r., że nabywca jest zarejestrowany jako podatnik od wartości dodanej na terenie Republiki Federalnej Niemiec. Z uwagi na powyższe, posiadając niepełne potwierdzenie danych nabywcy wydane przez Biuro (brak danych adresowych i nazwy nabywcy) oraz nie posiadając pisemnego oświadczenia nabywcy, iż w dniu 10 sierpnia 2011 r. wywiózł na teren Republiki Federalnej Niemiec ww. wyroby jubilerskie, będzie miał Pan prawo zadeklarować w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług oraz w deklaracji dla tego podatku za miesiąc sierpień 2011 r., iż wewnątrzwspólnotowa dostawa wyrobów jubilerskich ze srebra na kwotę 16.954,58 zł jest opodatkowana stawką podatkową w wysokości 0%. Bez znaczenia natomiast w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, iż nabywca przed złożeniem deklaracji nie złożył Panu pisemnego oświadczenia, że w dniu 10 sierpnia 2011 r. wyroby jubilerskie nabyte od Pana zostały wywiezione na teren Republiki Federalnej Niemiec.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 (ust. 6 cyt. artykułu).

Na podstawie art. 41 ust. 3 ww. ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Przepis ten nie wskazuje w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez inne państwo członkowskie. W tym celu można wykorzystać system informatyczny VIES (VAT Information Exchange System). Służy on wymianie informacji pomiędzy państwami członkowskimi o transakcjach wewnątrzwspólnotowych oraz podatnikach VAT.

Od 1 stycznia 2004 r. podstawą prawną funkcjonowania tego systemu jest rozporządzenie Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dz. U. UE L 264, str. 1).

Na mocy art. 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, każde państwo członkowskie wyznacza jedno centralne biuro łącznikowe upoważnione do współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi. W Polsce powołano z dniem 1 stycznia 2004 r. Biuro Wymiany Informacji o VAT Ministerstwa Finansów wraz z Ośrodkiem Zamiejscowym w Koninie. Jednocześnie należy zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. przepisem § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT (Dz. U. Nr 211, poz. 1330), wyznaczono Izbę Skarbową w Poznaniu, jako jednostkę organizacyjną, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT, o którym mowa w art. 42 ust. 17 ustawy.

Zgodnie z art. 97 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, na wniosek zainteresowanego biuro wymiany informacji o podatku VAT lub naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zidentyfikowanie lub nie potwierdza zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, o którym mowa w art. 15, jak i osoba prawna, która nie jest takim podatnikiem, mający interes prawny w złożeniu wniosku.

Wniosek, o którym mowa w ust. 17, składa się na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną (art. 97 ust. 18 ustawy).

Biuro wymiany informacji o podatku VAT lub naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zidentyfikowanie lub nie potwierdza zidentyfikowania podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną (art. 97 ust. 19 ustawy).

Stosownie do art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

* z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W świetle ust. 4 ww. artykułu, w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1.

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2.

adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3.

określenie towarów i ich ilości;

4.

potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5.

rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

W myśl ust. 11 omawianego artykułu, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z powyższych uregulowań wynika, że prawo podatnika do zastosowania, w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa Unii Europejskiej. Istotą powołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Ze złożonego wniosku wynika, że w dniu 10 sierpnia 2011 r. w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej (jako zarejestrowany podatnik VAT UE) sprzedał Pan wyroby jubilerskie osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą na terenie Republiki Federalnej Niemiec, zarejestrowanej w tym kraju jako podatnik podatku od wartości dodanej, posługującej się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym dwuliterowym kodem DE. Ww. towary handlowe nabywca odebrał osobiście. W dniu 17 sierpnia 2011 r. dostawa ta udokumentowana została fakturą VAT, w której podał Pan numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nabywcy, zawierający dwuliterowy kod, nadany przez Republikę Federalną Niemiec oraz własny numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług. W swojej dokumentacji posiada Pan specyfikację poszczególnych sztuk ładunku towarów sprzedanych w ramach ww. dostawy wewnątrzwspólnotowej, jak również dokument zawierający następujące informacje:

a.

imię i nazwisko (oznaczenie firmy) oraz adres siedziby podmiotu nabywającego towary w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz dokument potwierdzający imię i nazwisko (oznaczenie firmy) oraz adres siedziby podatnika dokonującego wewnątrzwpólnotowej dostawy towarów,

b.

adres na terenie Republiki Federalnej Niemiec, pod który zostały przewiezione nabyte towary w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej,

c.

potwierdzenie przyjęcia towarów do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego, niż terytorium kraju,

d.

numer rejestracyjny środka transportu, którym dowiózł Pan sprzedane towary dla nabywcy na terenie kraju, które dalej były transportowane przez nabywcę jego własnym środkiem transportu, którego numer rejestracyjny nie jest Panu znany.

W związku z ww. dostawą nie posiada Pan innych dokumentów potwierdzających fakt wywiezienia na terytorium Republiki Federalnej Niemiec towarów sprzedanych nabywcy. Do chwili złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nabywca nie złożył Panu pisemnego oświadczenia, iż nabyty towar został wywieziony do Republiki Federalnej Niemiec.

Na tym tle powziął Pan wątpliwość dotyczącą prawa do zastosowania stawki 0% dla dokonanej dostawy towarów.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że skoro na potwierdzenie transakcji mającej stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów posiada Pan jedynie kopię faktury VAT, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dokument, który nie zawiera rodzaju oraz numeru rejestracyjnego środka transportu, którym nabywca wywiózł zakupione towary, to w świetle art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług, nie miał Pan prawa do zastosowania do niej 0% stawki podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl