ITPP2/443-1243/12/AJ - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działki przeznaczonej pod zabudowę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu transakcji sprzedaży działki przeznaczonej pod zabudowę - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2012 r. złożono wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu transakcji sprzedaży działki przeznaczonej pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani właścicielką działek niezabudowanych o numerach geodezyjnych 29/2, 53/2 i 54 wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, położonego w granicach administracyjnych Miasta. Nabyła je Pani w drodze darowizny aktem notarialnym z dnia 21 kwietnia 2006 r. W momencie nabycia nie było aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. W dniu 24 listopada 2008 r. został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego. Działki te, znajdujące się w obszarze oznaczonym w planie miejscowym symbolem 2.1.P.U.VC, przeznaczone są pod zabudowę produkcyjno-usługową z możliwością lokalizacji wielkopowierzchniowego centrum handlowego wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi. Działki należą do Pani majątku osobistego. Były użytkowane rolniczo jako łąka do 2011 r. i otrzymywała Pani na te grunty dopłaty unijne. W związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego oraz wybudowaniem dróg krajowych i gminnych straciły one charakter rolniczy. W przeszłości nie zbywała Pani nieruchomości. Nie jest Pani podatnikiem podatku od towaru i usług. Będzie to transakcja jednorazowa, a wszystkie trzy działki zostaną sprzedane jednemu kupującemu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja sprzedaży tych działek będzie obciążona podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa transakcja nie będzie obciążona podatkiem od towarów i usług, ponieważ zbycie dziatek mieści się w zarządzie majątkiem osobistym, który nie został nabyty w celu odsprzedaży. Na poparcie powyższego powoła się Pani na orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-1807/10 i C-181/10 oraz na wyroki sądów administracyjnych sygn. akt: I FSK 1695/11 i I FSK 1732/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pani właścicielką trzech niezabudowanych działek gruntu wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Otrzymała je w drodze darowizny w dniu 21 kwietnia 2006 r. Zgodnie z uchwalonym w dniu 24 listopada 2008 r. planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowe działki przeznaczone są pod zabudowę produkcyjno-usługową z możliwością lokalizacji wielkopowierzchniowego centrum handlowego wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi. działki były wykorzystywane rolniczo i do roku 2011 otrzymywała Pani na nie dopłaty unijne. W związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego i budową dróg krajowych i gminnych straciły charakter rolniczy. W przeszłości nie sprzedawała Pani działek, a planowana dostawa będzie jednorazowa i wszystkie trzy działki zostaną sprzedane jednemu podmiotowi.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji stwierdzić należy, że mimo, iż grunty spełniają definicję towarów zawartą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży działek gruntu, działała Pani w charakterze handlowca. Przedmiotowy grunt został przez Panią otrzymany w drodze darowizny, a z treści wniosku nie wynika, aby wykonała Pani czynności mające na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży, które wykonują podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając ww. działki będzie Pani korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podkreślić należy, iż powołane przez Panią orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ ze złożonego wniosku nie wynika żeby występował zbiór tych zorganizowanych działań - planowana przez Panią sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem

skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.