ITPP2/443-1238/12/RS - Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności darowizny składników majątkowych na rzecz wspólnika spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2012 r. (data wpływu 9 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności darowizny składników majątkowych na rzecz wspólnika Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności darowizny składników majątkowych na rzecz wspólnika Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

W 1993 r. został nabyty budynek jednorodzinny wspólnie przez męża i żonę. Od 1994 r. przeznaczyli 50% powierzchni tego budynku na potrzeby działalności małej gastronomi. Od tego roku mąż rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności. W 1996 r. powstała Spółka cywilna dwuosobowa małżeńska. Małżonkowie posiadają wspólność majątkową. Udziały w Spółce są równe - po 50%. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przez 18 lat działalności zostały kupione "na Spółkę" środki trwałe i wyposażenie z VAT-em i bez, na umowy kupna-sprzedaży, faktury VAT oraz faktury VAT-marża. Lokal gastronomiczny został rozbudowany, co zostało potwierdzone fakturą VAT. Spółka przed Jej rozwiązaniem planuje przekazać cały majątek firmy umową darowizny jednemu ze wspólników, który będzie kontynuować samodzielnie działalność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie firmy przez Spółkę umową darowizny jednemu ze wspólników, który będzie kontynuować samodzielnie działalność, nie podlega podatkowi podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wspólnik, który będzie kontynuować jednoosobową firmę jako osoba fizyczna ("ma swój NIP, VAT, Regon i wpis") przyjmując całą przekazaną firmę, cały majątek wraz z lokalem, wyposażeniem, środkami trwałymi oraz materiałami i towarami handlowymi spowoduje, że przekazanie firmy nie będzie podlegać podatkowi podatku od towarów i usług (art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług) a w likwidowanej Spółce remanent na koniec działalności wyniesie 0.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 powołanej ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu tego pojęcia posiłkowo, w ramach wykładni systemowej, stosuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Istotne jest zatem aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² ww. ustawy k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że wyłączenie ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Jeśli natomiast wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ww. ustawy, przepis ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do postanowień ust. 5 powyższego artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w 1993 r. małżeństwo nabyło budynek jednorodzinny. W 1994 r. przeznaczyło 50% powierzchni tego budynku na potrzeby działalności małej gastronomi. Od tego roku mąż rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności a w 1996 r. powstała Spółka cywilna dwuosobowa małżeńska, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przez 18 lat działalności zostały nabyte przez Spółkę środki trwałe i wyposażenie z podatkiem od towarów i usług i bez podatku na umowy kupna-sprzedaży, faktury VAT oraz faktury VAT-marża. Lokal gastronomiczny został rozbudowany, co zostało potwierdzone fakturą VAT. Spółka, przed Jej rozwiązaniem, planuje przekazać cały majątek firmy umową darowizny jednemu ze wspólników, który będzie kontynuować samodzielnie działalność.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że o ile w chwili zbycia majątek Spółki będzie spełniał warunki, o których mowa w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, na co może wskazywać treść wniosku, znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a czynność ta nie będzie podlegała przepisom tej ustawy. W konsekwencji w chwili likwidacji Spółka nie będzie obowiązana do sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy, gdyż na dzień zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej nie będzie posiadała towarów podlegających wykazaniu w remanencie likwidacyjnym.

Należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.