ITPP2/443-123/10/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.), uzupełnionym w dniach 22 lutego i 5 marca 2010 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia w formie aportu majątku ruchomego do spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 22 lutego i 5 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia w formie aportu majątku ruchomego do spółki.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 27 lutego 2009 r. Rada Powiatu podjęła uchwałę w sprawie likwidacji SP ZOZ. Proces likwidacji określono na okres od 1 czerwca 2009 r. do 31 sierpnia 2009 r. Z dniem 1 maja 2009 r. utworzono spółkę ze 100% udziałem Powiatu, która przejęła opiekę medyczną zlikwidowanego SP ZOZ. Po dniu 31 sierpnia 2009 r. majątek ruchomy i nieruchomy stał się własnością Powiatu, którym gospodarzy do dnia obecnego. Zarząd Powiatu pragnie przekazać na rzecz ww. spółki majątek ruchomy w formie aportu, który będzie stanowił podwyższenie udziałów Powiatu. W skład majątku ruchomego wchodzi sprzęt medyczny i wyposażenie. Podatek naliczony przy jego nabyciu nie podlegał odliczeniu z uwagi na to, iż szpital prowadził działalność leczniczą, zwolnioną od podatku od towarów i usług. Powiat jest "płatnikiem" podatku od towarów i usług, jednakże nie mógł odliczyć tego podatku, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej. Od dnia 1 września 2009 r., tj. z chwilą przejęcia majątku przez Powiat, został on przekazany odpłatnie w dzierżawę spółce, na podstawie umowy dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Powiat może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, czy też będzie zachodziła konieczność naliczenia i odprowadzenia podatku na rzecz urzędu skarbowego, od przekazanego spółce majątku ruchomego w formie aportu w zamian za udziały.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie majątku ruchomego w formie aportu na rzecz spółki nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji w podwyższonym kapitale zakładowym), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonymi towarami jak właściciel.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ww. ustawy).

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy, powoduje, iż dostawa towarów nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na względzie fakt, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarto definicji pojęcia "używanie", należy korzystać z definicji słownikowej tego terminu. Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego" Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., "używanie" to stosowanie czegoś jako środka, narzędzia. Za "rzecz używaną", zgodnie z definicją słownikową, można uznać wyłącznie taką rzecz, która jest faktycznie używana bezpośrednio przez podmiot dokonujący jego dostawy.

Nie jest to zatem towar w ogóle używany, lecz używany przez jego dostawcę w okresie bezpośrednio poprzedzającym dokonanie dostawy. Użytkownikiem dokonującym sprzedaży towaru używanego jest jedynie taki jego właściciel, który w momencie sprzedaży korzysta z towaru w ten sposób, że faktycznie go używa, a nie tylko pobiera z tego towaru, będącego jego własnością, pożytki cywilne i inne dochody. Stąd "używanymi" nie mogą być towary, które były przedmiotem dzierżawy i nie były przez zbywcę faktycznie używane przez okres wymagany przepisem art. 43 ust. 2 ustawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Rada Powiatu podjęła uchwałę w sprawie likwidacji SP ZOZ i utworzenia spółki, w której Powiat posiada 100% udziałów. Spółka przejęła opiekę medyczną zlikwidowanego SP ZOZ. Po dniu 31 sierpnia 2009 r. majątek ruchomy i nieruchomy stał się własnością Powiatu. Zarząd Powiatu postanowił przekazać majątek ruchomy w formie aportu na rzecz ww. spółki, w zamian za podwyższenie udziałów. W skład majątku ruchomego wchodzi sprzęt medyczny i wyposażenie. Z tytułu nabycia tych towarów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwagi na to, iż SP ZOZ prowadził działalność w zakresie ochrony zdrowia, zwolnioną od podatku od towarów i usług. Powiat będąc podatnikiem podatku od towarów i usług nie mógł odliczyć tego podatku, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej. Od dnia 1 września 2009 r., tj. z chwilą przejęcia majątku przez Powiat, został on wydzierżawiony odpłatnie spółce, na podstawie zawartej umowy dzierżawy.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że wymienionego we wniosku majątku ruchomego, tj.: sprzętu medycznego i wyposażenia, nie można uznać za towar używany, bowiem Powiat faktycznie go nie używał. Fakt oddania ww. ruchomości w dzierżawę, czyli do bezpośredniego wykorzystywania przez inny podmiot, nie powoduje uznania ich za towary używane w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. W tej sytuacji czynność wniesienia w formie aportu ww. majątku ruchomego nie korzysta ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym aport tych ruchomości będzie podlegał opodatkowaniu według stawek właściwych dla towarów będących przedmiotem aportu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.