ITPP2/443-1228/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży sieci wodociągowych i kanalizacji sanitarnych - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży sieci wodociągowych i kanalizacji sanitarnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów usług. Jako jednostka samorządu terytorialnego, w ramach zadań własnych określonych w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, realizuje ze środków własnych projekty inwestycyjne, których przedmiotem jest budowa infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej na obszarach położonych na jej terenie. W latach 1999-2007 przeprowadziła następujące inwestycje w zakresie budowy sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej:

1. Sieć wodociągowa w Osiedlu (...) - data przyjęcia do używania - 30 listopada 1999 r.

2. Kanalizacja sanitarna ul. P. - data przyjęcia do używania - 31 października 2003 r.

3. Kanalizacja sanitarna ul. D. - data przyjęcia do używania - 28 listopada 2003 r.

4. Kanalizacja sanitarna w Os. Ł. - data przyjęcia do używania - 9 sierpnia 2004 r.

5. Kanalizacja sanitarna ul. P. - data przyjęcia do używania - 30 listopada 2004 r.

6. Sieć wodno-kanalizacyjna w ul. K., T. - data przyjęcia do używania - 21 października 2005 r.

7. Sieć wodno-kanalizacyjna w ul. D. G. - data przyjęcia do używania - 31 grudnia 2005 r.

8. Kanalizacja sanitarna w ul. G. - data przyjęcia do używania - 23 lutego 2006 r.

9. Kanalizacja sanitarna dla obszaru ul. L., D., B.G., K. - data przyjęcia do używania - 31 grudnia 2007 r.

W ramach realizacji przedmiotowych inwestycji Gmina występowała w charakterze inwestora. Poszczególne części sieci miały wartość początkową przekraczającą 15.000 zł i były traktowane do celów księgowych jako oddzielne środki trwałe. Zgodnie z praktyką Gminy poszczególne odcinki kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej, bezpośrednio po ich wykonaniu, były sukcesywnie przekazywane nieodpłatnie - na podstawie protokołów odbioru - do używania miejskiej spółce prawa handlowego PWiK (wyłącznym udziałowcem jest Gmina). Gmina z tego tytułu nie uzyskuje żadnych dochodów. W celu uregulowania stanu prawnego, w dniu 1 marca 2013 r. zawarła ze spółką PWiK umowę użyczenia na czas nieokreślony na bezpłatne używanie ww. urządzeń kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowych. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie tych sieci wodociągowych i kanalizacji sanitarnych oraz nie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z ich budową z uwagi na fakt, że nie występuje związek zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Obroty ze sprzedaży opodatkowanej występują w spółce, gdyż to ona jest dostawcą usług w zakresie odprowadzania ścieków i zaopatrzenia w wodę mieszkańców na terenie miasta. Obecnie Gmina zamierza sprzedać ww. kanalizacje sanitarne i sieci wodociągowe spółce, która je nieodpłatnie użytkuje, czyli PWiK.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Gmina może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, sprzedając do spółki PWiK majątek w postaci sieci wodociągowych i kanalizacji sanitarnych wybudowanych w latach 1999-2007, wymienionych w opisie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży majątku w postaci kanalizacji sanitarnych i sieci wodociągowych objętych inwestycjami w latach 1999-2007, wyszczególnionych w opisie, będzie można skorzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Gmina podniosła, że w myśl tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich część nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskazała, że w związku z realizacją inwestycji wodnych i sanitarnych w latach 1999-2007, nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją powyższych inwestycji, gdyż nie został spełniony warunek z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Przekazując nieodpłatnie do używania wybudowany majątek, nie pobierała żadnych opłat, a obrót z tytułu dostawy wody i odprowadzania ścieków występuje w spółce PWiK, w związku z powyższym w Gminie nie wystąpił związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Według art. 3 z dnia 7 lipca 1994 r. ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409), ilekroć w ustawie jest mowa o:

* budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (pkt 3),

* obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (pkt 3a).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina, która jest czynnym podatnikiem VAT, w latach 1999-2007 przeprowadziła inwestycje w zakresie budowy sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej. Poszczególne części sieci miały wartość początkową przekraczającą 15.000 zł i były traktowane do celów księgowych jako oddzielne środki trwałe. Zgodnie z praktyką Gminy, poszczególne odcinki ww. sieci, bezpośrednio po ich wykonaniu były sukcesywnie przekazywane nieodpłatnie do używania miejskiej spółce PWiK. W celu uregulowania stanu prawnego, w dniu 1 marca 2013 r. zawarła z ww. spółką umowę użyczenia sieci, na czas nieokreślony. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie powyższych sieci oraz nie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z ich budową z uwagi na fakt, że nie wystąpił związek zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Obecnie Gmina zamierza sprzedać ww. sieci spółce, która je nieodpłatnie użytkuje, czyli PWiK.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że dostawa sieci wodociągowych i kanalizacji sanitarnych, o których mowa we wniosku, nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Należy jednak podzielić stanowisko Gminy, że transakcja ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ - jak wskazano we wniosku - przy budowie ww. obiektów nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.