ITPP2/443-1228/12/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku wydzierżawiania gruntu na cele rolnicze - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2012 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku wydzierżawiania gruntu na cele rolnicze.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na mocy decyzji administracyjnej (decyzja z dnia 29 września 2012, w toku uprawomocnienia) spadkobiercom zostanie zwrócona nieruchomość wcześniej wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa i niewykorzystana na cel wywłaszczenia. Zwrot zostanie dokonany na rzecz 5 spadkobierców, w tym Pani. Nabycie nastąpi w częściach ułamkowych. Nieruchomość leży w granicach administracyjnych miasta G. i zgodnie z ewidencją gruntów i budynków oraz stanem faktycznym, stanowi użytek rolny (Obręb G., karta mapy.). Są to:

* działka nr 142/55 - 4.863 m^2, użytek R V (rola kl. V),

* działka nr 143/55 - 6.755 m^2, użytek R V (rola kl. V),

* działka nr 91/54 - 427 m^2, użytek Ł III (łąki trwałe).

Po wywłaszczeniu część nieruchomości była, od 1979 r. do chwili obecnej, wydzierżawiana przez Gminę Miasta G., obecnie na rzecz 2 osób fizycznych, na cele upraw polowych i uprawy warzyw, bez prawa ponoszenia trwałych nakładów na przedmiot dzierżawy, część stanowi nieużytki. Umowa dzierżawy z Gminą wygaśnie w 3 miesiące od uprawomocnienia się decyzji o zwrocie nieruchomości. Dzierżawcy - strony umów z Gminą, wyrażają wolę kontynuowania stosunku dzierżawy także po zwrocie nieruchomości spadkobiercom wywłaszczonego właściciela. Nieruchomość znajduje się w obszarze, na którym obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika następujące przeznaczenie działek:

Żadna z działek wchodzących w skład nieruchomości nie ma dostępu do drogi publicznej oraz nie posiada ustanowionej służebności gruntowej, a zatem nie są one działkami budowlanymi w rozumieniu ustawy o planowaniu przestrzennym i ustawy o gospodarce gruntami. Dzierżawcy mają dostęp do działek na podstawie indywidualnych uzgodnień z właścicielami nieruchomości sąsiednich. Ani Pani, ani żaden z 5 współwłaścicieli nieruchomości nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest "płatnikiem VAT".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wydzierżawienia powyższych nieruchomości na cele wykluczające zabudowę, współwłaścicielom nieruchomości przysługuje zwolnienie podmiotowe od podatku na mocy przepisu art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "terenu budowlanego" ani "terenu przeznaczonego pod zabudowę", a działki wchodzące w skład nieruchomości na gruncie ustawy o planowaniu przestrzennym i ustawy o gospodarce nieruchomościami nie są działkami budowlanymi, a z treści umów dzierżawy wynikać będzie zakaz jakichkolwiek naniesień, wydzierżawianie tych działek nie spełnia przesłanki wyłączenia od zwolnienia podmiotowego (art. 113 ust. 13 ustawy) przysługującego drobnym przedsiębiorcom na mocy przepisu art. 113 ust. 1, gdyż nie jest "dostawą terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. W myśl ust. 2 cyt. artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a ustawy. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy powołanej ustawy nie definiują pojęcia "cele rolnicze", jednakże w art. 2 pkt 15 zdefiniowana została działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji uznać należy, iż gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystany do ww. działalności rolniczej.

Z okoliczności sprawy wynika, że jako spadkobierca stanie się Pani współwłaścicielem uprzednio wywłaszczonej nieruchomości składającej się z 3 działek, która zostanie zwrócona przez Gminę. Obecnie nieruchomość jest wydzierżawiana przez Gminę osobom fizycznym w celach upraw polowych i upraw warzyw, bez prawa ponoszenia trwałych nakładów na przedmiot umowy. Dzierżawcy wyrażają wolę kontynuowania ww. stosunku dzierżawy po zwrocie nieruchomości spadkobiercom. Nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest "płatnikiem VAT".

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż dzierżawa przedmiotowych gruntów, które będą - jak wynika z treści wniosku - wykorzystywane w celach upraw polowych i upraw warzyw, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., niezależnie od zapisów wynikających z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W konsekwencji, przy uwzględnieniu treści art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 ww. artykułu, nie wlicza się między innymi odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, należy stwierdzić, iż dzierżawa ww. gruntów nie wpłynie na utratę przez Panią prawa do zwolnienia podmiotowego.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla pozostałych spadkobierców, którzy chcąc uzyskać interpretacje indywidualne winni wystąpić z odrębnymi wnioskami o ich udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały dla nich zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.