ITPP2/443-1220/10/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2010 r. (data wpływu 1 grudnia 2010 r.), uzupełniony w dniach 27 i 28 grudnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia sprzętu RTG wykorzystywanego do kontroli celnej oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej transakcji - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 27 i 28 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia sprzętu RTG wykorzystywanego do kontroli celnej oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej transakcji.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, zgodnie z art. 15 ust. 6 i art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, jest podatnikiem w zakresie umów cywilnoprawnych.

Zawarł umowę z kontrahentem z Wielkiej Brytanii. Jej przedmiotem jest: dostawa trzech urządzeń rentgenowskich do prześwietlania pojazdów (skanerów) wraz z licencjami na zainstalowane programy komputerowe, wykonanie projektów budowlanych dla poszczególnych lokalizacji, przebudowa miejsc instalacji skanerów wraz z budową niezbędnej infrastruktury towarzyszącej (na podstawie projektów budowlanych), dostawa jednej dodatkowej licencji na czas nieokreślony na program komputerowy do zdalnej interpretacji obrazu. Przedmiotowe urządzenia są urządzeniami stacjonarnymi, służącym do kontroli celnej, wykonywanej w ramach usług z zakresu administracji publicznej, wymienionych w załączniku nr 4, pod poz. 6, jako zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 ww. ustawy. Czynności kontroli celnej nie są również ujęte w katalogach określonych w art. 86 ust. 8 i 9 tejże ustawy, które uprawniają do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest uprawniony do zastosowania art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem nabyty wewnątrzwspólnotowo sprzęt RTG służyć będzie do wykonywania kontroli celnej, w ramach usług z zakresu administracji publicznej, wymienionych w załączniku nr 4 pod poz. 6, jako zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy, jako państwowa jednostka budżetowa, zwolniony jest z obowiązku naliczania i odprowadzania podatku od towarów i usług w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem sprzętu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 tejże ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z ust. 6 tego artykułu nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce opodatkowania.

Ogólna zasada dotycząca miejsca opodatkowania dostawy towarów zawarta została w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Powyższe przepisy określają miejsce świadczenia przy dostawie towarów, które jest jednocześnie miejscem opodatkowania oraz podmioty zobowiązane do wykazania podatku. Powyższe uregulowania wskazują, że w przypadku dostawy towaru wraz w montażem lub instalacją miejscem świadczenia i opodatkowania jest zawsze miejsce instalacji bądź montażu. Wskazać należy, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru", wobec tego przyjęto, że prostymi czynnościami umożliwiającymi funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru są czynności, których wykonanie nie wymaga posiadania specjalistycznej wiedzy, posiadania specjalistycznych narzędzi oraz cechuje się niską pracochłonnością.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podmiotem zobowiązanym do wykazania i zapłaty podatku w sytuacji, gdy miejscem świadczenia jest terytorium kraju i dostawca towaru jest podatnikiem nieposiadającym siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju dostawy, jest nabywca.

Wnioskodawca realizując zadania nałożone przepisami prawa (kontrola celna) spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 6 ustawy. Jednakże uregulowania dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów, które są montowane lub instalowane ani uregulowania wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy nie odsyłają do przepisu art. 15 ust. 6 ustawy. W związku z tym uznać należy, że przepis art. 15 ust. 6 ustawy nie ma zastosowania w przypadku ustalania podatnika podatku z tytułu dostawy realizowanej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy. Wobec tego należy uznać, że organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nabywające towar montowany na terytorium kraju przez wspólnotowego podatnika od wartości dodanej należy traktować jak inne podmioty obrotu gospodarczego.

Podsumowując przedstawione przepisy stwierdzić należy, że miejscem dostawy towarów a zarazem miejscem opodatkowania dostawy towarów, które są instalowane lub montowane przez dokonującego dostawy towaru jest terytorium kraju instalacji bądź montażu. Ponadto, w przypadku dostawy towarów realizowanej przez podatnika nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca towaru. Przy czym nie ma znaczenia status nabywcy, bowiem nawet w przypadku kiedy nabywca spełnia przesłanki do uznania jego działań za określone w art. 15 ust. 6 ustawy, to i tak będzie zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów wraz z montażem od podmiotu, który nie posiada siedziby w Polsce i rozliczy dostawy na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że miejscem świadczenia i opodatkowania przedmiotowej transakcji będzie terytorium kraju. Podatnikiem z tego tytułu, bez względu na status, będzie Wnioskodawca. W związku z tym będzie miał obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług dotyczącego nabycia sprzętu RTG. Uwzględniając brak związku dokonanego zakupu z wykonywaniem czynności podatkowanych, nie będzie przysługiwało Jemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.