ITPP2/443-120a/10/RS - Moment powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu towarów i termin wystawienia faktur.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-120a/10/RS Moment powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu towarów i termin wystawienia faktur.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu towarów i terminu wystawienia faktur - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2010 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu towarów i terminu wystawienia faktur.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi transportu na terenie Niemiec i państw Unii Europejskiej (za wyjątkiem Polski), na podstawie umowy o przewóz towarów zawartej z kontrahentem z Niemiec. Zgodnie z umową nie są pobierane żadne zaliczki, przedpłaty, itp. Warunkiem dokonania zapłaty jest doręczenie prawidłowo wystawionej faktury VAT wraz z dokumentami potwierdzającymi odbiór transportowanych towarów. Dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług spółka niemiecka podała NIP UE, pod którym jest zidentyfikowana na terytorium Unii. Zgodnie z art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka wystawia kontrahentowi faktury VAT, nie wykazując stawki podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Ww. faktury zawierają numer, pod którym kontrahent niemiecki jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz informacje, że zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi. W 2009 r. Spółka wystawiała faktury nie później niż 30 dni od daty wykonania usługi. Wcześniejsze stwierdzenie wykonania usługi jest niemożliwe z uwagi na brak dokumentów potwierdzających ich wykonanie, które wpływają z zagranicy od poszczególnych przewoźników z wielodniowym opóźnieniem. Bez dokumentacji stwierdzającej odbiór przewożonych towarów przez adresata, spółka niemiecka nie przyjmowała faktury. Obowiązujące od dnia 1 stycznia 2010 r. zmiany ustawy w zakresie definicji podatnika, miejsca świadczenia, powodują konieczność wystawienia faktury w dacie wykonania usługi tj. zgodnie z art. 19a, a nie jak poprzednio nie później niż 30 dni od daty wykonania usługi. Wątpliwości Spółki w świetle nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczą m.in. prawidłowości ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego i wystawienia faktury w dacie wykonania usługi. Informacje o potwierdzeniu rozładunku towarów u odbiorcy, Spółka otrzymuje drogą telefoniczną w dniu rozładunku transportowanych towarów. Dokumenty oryginalne przewozowe podpisane przez odbiorcę, przychodzą pocztą z opóźnieniem do 30 dni od wykonania usługi transportowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo ustalono moment powstania obowiązku podatkowego wystawiając fakturę w związku z nową regulacją przyjętą w art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. z datą wykonania, bez dokumentów potwierdzających ich wykonanie...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy należy rozpoznać zgodnie z regulacją przyjętą w obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. art. 19a ustawy. Tak więc obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi i w tym dniu należy wystawić fakturę VAT kontrahentowi niemieckiemu. Okoliczności, że oryginalne dokumenty potwierdzające wykonanie usług wpływają do firmy z opóźnieniem, nie mają znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i konieczności wystawienia faktury z datą faktycznego wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Regulacje dotyczące momentu postania obowiązku podatkowego ustawodawca zawarł w treści art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). W ust. 1 powołanego artykułu, zawarto ogólną zasadę, w myśl której obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednak od tej zasady przewidziano szereg wyjątków, określających w sposób odmienny szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

W myśl ust. 19a powyższego artykułu, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1.

usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;

2.

usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 2 pkt 9 powołanej ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy postanowień zawartych w ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1337 z późn. zm.), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W oparciu o § 11 ust. 1 powołanego rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r.), w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do ust. 2 ww. paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Na mocy § 25 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

W myśl ust. 2 powyższego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługi transportu towarów poza terytorium Polski - na terenie Niemiec i innych państw Unii Europejskiej - na podstawie umowy zawartej z kontrahentem niemieckim. Zgodnie z umową zawartą przez strony, nie są pobierane zaliczki, przedpłaty, itp. Warunkiem dokonania zapłaty jest doręczenie prawidłowo wystawionej faktury VAT, wraz z dokumentami potwierdzającymi odbiór transportowanych towarów. Spółka wystawia faktury VAT, które zawierają m.in. numer, pod którym kontrahent z Niemiec jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz informacje, że zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi. Informacje o potwierdzeniu rozładunku transportowanych towarów u odbiorcy, Spółka otrzymuje drogą telefoniczną w dniu rozładunku, natomiast oryginalne dokumenty przewozowe, podpisane przez odbiorcę, dostarczane są pocztą z opóźnieniem do 30 dni od wykonania usługi transportowej.

Biorąc pod uwagę regulację art. 19 ust 19a ustawy o podatku od towarów i usług, należy wskazać, że dotyczy ona momentu powstania obowiązku podatkowego u usługobiorców, którzy są podatnikami z tytułu nabywanych usług. W związku z faktem, iż Spółka jest usługodawcą przedmiotowych usług, powyższa norma prawna nie ma zastosowania.

Jednocześnie należy stwierdzić, że w sytuacji, kiedy miejsce świadczenia i opodatkowania usług transportowych znajduje się na terytorium Polski, obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z przepisem ust. 13 pkt 2 lit. a) powyższego artykułu, a więc z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, jednak nie później niż 30. dnia od dnia, w którym wykonana została usługa, a nie - jak wskazała Spółka - z momentem wykonania usługi. Natomiast w przypadku, kiedy miejsce świadczenia usług transportowych znajduje się na terytorium innego państwa niż Polska, obowiązek podatkowy od wykonanych usług nie powstanie na terytorium kraju.

Ponadto należy zauważyć, iż z powołanych regulacji dotyczących wystawienia faktur wynika, iż moment ich wystawienia jest ściśle powiązany z powstaniem obowiązku podatkowego bez względu na to, czy ten obowiązek faktycznie powstanie na terytorium kraju, czy nie. Wobec powyższego Spółka zobowiązana jest do wystawienia faktury nie później niż z dniem otrzymania całości lub w części zapłaty lub 30. dnia od dnia wykonania usługi, jeżeli nie nastąpiła zapłata. Faktura nie może być wystawiona jednak wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. Powyższa zasada ma zastosowanie, o ile w przypadku świadczenia przedmiotowych usług, Spółka nie jest zidentyfikowana dla podatku od wartości dodanej, na terytorium Niemiec. Końcowo należy stwierdzić, że sposób potwierdzenia wykonania usług (dokumentami lub drogą telefoniczną) nie jest istotny dla momentu powstania obowiązku podatkowego i terminu wystawienia faktur VAT na rzecz kontrahenta niemieckiego.

Jednocześnie informuje się, że w pozostałych kwestiach wskazanych we wniosku wydano postanowienie Nr ITPP2/443-120b/10/RS.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl