ITPP2/443-1205/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 18 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu p.n. "Poprawa jakości terenów przeznaczonych pod inwestycje gospodarcze przy ul. K. w S." - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 18 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu p.n. "Poprawa jakości terenów przeznaczonych pod inwestycje gospodarcze przy ul. K. w S.".

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina w styczniu 2010 r. przystąpiła do realizacji unijnego projektu pn. "Poprawa jakości terenów przeznaczonych pod inwestycje gospodarcze przy ul. K. w S.". Celem projektu było stworzenie odpowiednich warunków do rozwoju i dywersyfikacji działalności gospodarczej poprzez uzbrojenie terenów inwestycyjnych w odpowiednią infrastrukturę liniową. Przedmiotem projektu była budowa sieci wodociągowej, przyłączy kanalizacyjnych i sieci teleinformatycznej w pasie drogowym w celu uzbrojenia nowego terenu inwestycyjnego oraz poprawa nawierzchni drogi z odwodnieniem stanowiącym wewnętrzny, spójny system komunikacji do terenów inwestycyjnych w obrębie ul. K. w S. Zadanie zrealizowane zostało na terenach należących w całości do Gminy.

Trzy z działek przed realizacją projektu były w całości wydzierżawione na podstawie umów dzierżawy zawartych przez Gminę, tj.:

* umowa z dnia 18 stycznia 2008 r. dotycząca działek 329 i 317 o łącznej powierzchni 0,25 ha, która obowiązywała do dnia 31 grudnia 2010 r. oraz nowa umowa dzierżawy z dnia 17 lutego 2011 r. dotycząca działek 329/2 i 317/2 o łącznej powierzchni 0,2113 ha, powstałych w wyniku podziału geodezyjnego;

* umowa z dnia 17 lipca 2009 r. dotycząca dzierżawy działki 316/1 (nowa działka 316/8 o powierzchni 0,2518 ha);

* umowa zawarta w dniu 26 maja 2006 r. na dzierżawę działki 316/1 o powierzchni 0,6174 ha, zmieniona aneksami: nr 1 z dnia 19 stycznia 2007 r. i nr 2 z dnia 16 kwietnia 2010 r. (aneksem numer 2 zmieniono numer i powierzchnię dzierżawionej działki na działkę 316/8 o powierzchni 0,5746).

Gmina dokonała podziału działek o numerach 316/1, 317, 329, w celu wydzielenia pasa drogowego dla potrzeb realizowanego projektu. W dniu 7 grudnia 2009 r. podział działek 316/1, 317 i 329 został zatwierdzony przez Starostwo Powiatowe. decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Gmina dokonując podziału geodezyjnego zmniejszyła powierzchnię dotychczas dzierżawionych terenów. Podział wygląda następująco:

* działka nr 316/1 o pow. 0,8774 ha została podzielona na działki: 316/5 o pow. 0,0082 ha, 316/7 o pow. 0,0428 ha - na cele projektowe, 316/8 o pow. 0,8264 ha,

* działka nr 317 o pow. 0,2180 ha została podzielona na działki: 317/1 o pow. 0,0067 ha - na cele projektowe, 317/2 o pow. 0,2113 ha,

* działka nr 329 ha o pow. 0,2689 ha została podzielona na działki: 329/1 o pow.0,0560 ha - na cele projektowe, 329/2 o pow. 0,2129 ha.

Przy ul. K istniały sieci infrastruktury technicznej, takie jak: sieć wodociągowa, kanalizacja sanitarna, sieć energetyczna oraz telekomunikacyjna. Sieci te za zgodą ich właścicieli i zgodnie z projektem, przeniesione zostały poza obszar drogi. Znajdują się one we władaniu 2 spółek z o.o. oraz 2 spółek akcyjnych. Opłaty związane z eksploatacją sieci pobierają gestorzy (zarządcy) ww. sieci. Podatek z tytułu użytkowania sieci wnoszą na rzecz Gminy poszczególni gestorzy sieci.

Gmina wskazała, iż zgodnie z art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.), przebudowa infrastruktury technicznej należy do inwestora budującego drogę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odzyskania poniesionego kosztu podatku od towarów i usług w całości lub części w związku z realizacją projektu, jeżeli dzierżawione działki nie należą do obszarów objętych zakresem projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku wykorzystania omawianych terenów do celów dochodowych, nie istnieje obowiązek płacenia podatku od towarów i usług, a także nie ma możliwości odzyskania tego podatku. Gmina wskazała, że decyzja Starostwa Powiatowego o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zatwierdza ściśle określony podział działek. Podkreśliła, że nie wydzierżawiła działek 317/1, 316/7, 329/1, na których zrealizowana została inwestycja objęta projektem, jak również nie czerpała z nich dochodu w żaden inny sposób. Dodała, iż pozostałe wydzielone działki, tj. nr 317/2, 329/2, 316/8, nie wchodzą w skład przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu podano, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy tego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 ww. artykułu).

W ust. 6 tego artykułu wskazano, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

3a. działalności w zakresie telekomunikacji,

(...).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina w styczniu 2010 r. przystąpiła do realizacji projektu, którego przedmiotem była budowa sieci wodociągowej, przyłączy kanalizacyjnych i sieci teleinformatycznej w pasie drogowym w celu uzbrojenia nowego terenu inwestycyjnego oraz poprawa nawierzchni drogi z odwodnieniem. Zadanie zrealizowane zostało na terenach należących w całości do Gminy. Trzy z działek przed realizacją projektu były w całości wydzierżawione na podstawie umów dzierżawy. Gmina dokonała ich podziału w celu wydzielenia pasa drogowego na potrzeby realizowanego projektu i zmniejszyła powierzchnię dotychczas dzierżawionych terenów. Gmina nie wydzierżawiła działek, na których zrealizowana została inwestycja objęta projektem, jak również nie czerpała z nich dochodu w żaden inny sposób. Istniejące sieci infrastruktury technicznej, takie jak: sieć wodociągowa, kanalizacja sanitarna, sieć energetyczna oraz telekomunikacyjna, za zgodą ich właścicieli i zgodnie z projektem, przeniesione zostały poza obszar drogi. Sieci znajdują się we władaniu 2 spółek z o.o. oraz 2 spółek akcyjnych, które pobierają opłaty związane z ich eksploatacją.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro infrastruktura techniczna (sieć wodociągowa, przyłącza kanalizacyjne i sieć teleinformatyczna) oraz droga z odwodnieniem, będące efektem realizowanego projektu, nie są wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych, nie przysługuje Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją. Jak bowiem wynika z treści wniosku, opłaty związane z "eksploatacją sieci pobierają gestorzy ww. sieci", będący odrębnymi podatnikami podatku od towarów usług, uzyskującymi z powyższego tytułu obrót podlegający opodatkowaniu.

Ponadto nie przysługuje prawo otrzymania zwrotu podatku na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, gdyż z treści wniosku wynika, iż środki, o które ubiega się Gmina, nie są środkami wymienionymi w § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.