ITPP2/443-1197/11/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu 26 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku do dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku do dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zwarła umowę handlową sprzedaży i dostarczenia osłonek do wędlin z przedsiębiorcą mającym siedzibę na Ukrainie. Kontrahent wskazał jako miejsce dostawy strefę wolnocłową w H. w Czechach. W dniu 3 czerwca 2011 r. Spółka wystawiła fakturę VAT ze stawką 0% oraz dokonała wysyłki towaru. Upoważniła firmę "M." do wprowadzenia towaru do strefy wolnocłowej. Firma ta dokonała zgłoszenia celnego towaru w Urzędzie Celnym w H. Zgodnie z dokumentem SAD z dnia 13 czerwca 2011 r., towar został objęty procedurą wywozu. Zgodnie z umową towar został dostarczony do strefy wolnocłowej w H. i decyzją tego urzędu, umieszczony w strefie wolnocłowej. Płatność za przedmiotowy towar Spółka otrzyma w całości od kontrahenta z Ukrainy. W deklaracji za m-c czerwiec naliczyła podatek wg. stawki 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zasadnym jest stosowanie stawki 0% podatku od towarów i usług dla opisanej transakcji przy posiadanej dokumentacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie decyzji Urzędu Celnego na dostarczenie towaru do wolnego obszaru celnego w H. oraz dokumentu przewozowego CMR uprawnia do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 22 oraz ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie Spółka uważa, że nie słusznie naliczyła podatek od tej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Eksportem towarów - w świetle art. 2 pkt 8 cytowanej ustawy - jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Z treści przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Stosownie do ust. 3 tegoż artykułu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie ust. 4 pkt 4 ww. artykułu, przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika, pod warunkiem że podatnik posiada dokument celny potwierdzający objęcie tych towarów procedurą wywozu.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W oparciu o art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Stosownie do ust. 3 pkt 1-3 powyższego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b) ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów do wolnych obszarów celnych, przeznaczonych do wywozu dla odbiorcy poza terytorium Wspólnoty i objętych procedurą wywozu w rozumieniu przepisów celnych, w tym także w celu ich kompletacji, pakowania lub formowania przesyłek zbiorowych.

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie (ust. 2 ww. artykułu).

Analiza art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b) ustawy wskazuje, że stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie dla dostaw towarów do wolnych obszarów celnych przy zachowaniu pewnych warunków. Dotyczą one faktu uprzedniego, t.j. mającego miejsce już w momencie dokonywania dostawy, przeznaczenia towarów do wywozu dla odbiorcy poza obszar Wspólnoty. Kolejny warunek dotyczy dopełnienia formalności celnych wywozowych. Oznacza to, że towar dostarczany do wolnego obszaru celnego musi najpierw zostać zgłoszony do procedury wywozu w rozumieniu przepisów celnych. Nie jest przy tym istotny cel dokonania dostawy do wolnego obszaru celnego. Ustawodawca wymienia bowiem tylko przykładowe motywy tej dostawy (kompletacja, pakowanie lub formowanie przesyłek zbiorowych).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zwarła umowę sprzedaży i dostarczenia osłonek do wędlin z przedsiębiorcą mającym siedzibę na Ukrainie. Kontrahent wskazał jako miejsce dostawy strefę wolnocłową w Czechach. W dniu 3 czerwca 2011 r. Spółka wystawiła fakturę VAT ze stawką 0% i dokonała wysyłki towaru. Do wprowadzenia towaru do strefy wolnocłowej upoważniła inną firmę, która dokonała również zgłoszenia celnego w Urzędzie Celnym w Czechach. Zgodnie z dokumentem SAD z dnia 13 czerwca 2011 r. towar został objęty procedurą wywozu.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz fakt, że treść wniosku wskazuje, iż towary zostały objęte procedurą wywozu na terytorium Czech należy stwierdzić, że nie można było uznać powyższej czynności za dostawę, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 22 lit. b) ustawy. Tym samym Spółka nie była uprawniona do zastosowania 0% stawki podatku na podstawie ww. przepisu.

Z powyższych względów przedmiotowa dostawa nie mogła zostać uznana również za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ww. ustawy.

Z powołanych regulacji zawartych w art. 13 ust. 3 wynika, że stanowiła wewnatrzwspólnotową dostawę towarów, która nie mogła korzystać ze stawki podatku w wysokości 0%, ponieważ Spółka nie posiadała właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadanego przez państwo członkowskie (Czechy). Zatem transakcja ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki obowiązującej w Polsce dla sprzedanego towaru.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Spółkę, a niniejszą interpretację wydano na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.