ITPP2/443-1156/13/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 21 stycznia i 12 lutego 2014 r. (daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pt. "R..." do dnia 31 grudnia 2010 r. - jest nieprawidłowe,

* prawa do odzyskania podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. oraz braku prawa do odzyskania podatku po dniu 1 września 2011 r. w związku z realizacją ww. projektu - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 stycznia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. oraz braku prawa do odzyskania podatku do dnia 31 grudnia 2010 r. i po dniu 1 września 2011 r. w związku z realizacją projektu pt. "R...".

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 19 maja 2010 r. Gmina zawarła umowę o dofinansowanie projektu pt. "R...", w ramach Osi Priorytetowej 6 - "Środowisko przyrodnicze", Działanie 6.1. - "Poprawa i zapobieganie degradacji środowiska poprzez budowę, rozbudowę i modernizację infrastruktury ochrony środowiska", Poddziałanie 6.1.2 - "Gospodarka wodno-ściekowa" Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Projekt przewidywał modernizację stacji uzdatniania wody, a także połączenie istniejących stacji w miejscowości W. i Ł., poprzez wybudowanie wodociągu pomiędzy miejscowościami M.-G.W., a w kolejnym etapie do miejscowości Ł. Od chwili zawarcia umowy, zgodnie ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie i oświadczeniem, Gmina nie miała możliwości odzyskiwania podatku od towarów i usług, dlatego też wszystkie koszty (w tym podatek od towarów i usług), jakie ponosiła w ramach projektu, uznawane były za kwalifikowalne. Zmiana ustawy o finansach publicznych spowodowała, że istniejące dotąd zakłady komunalne nie mogły istnieć w takich formach organizacyjno-prawnych i musiały zostać przekształcone w inną, zgodną z przepisami prawa. W miejscowości W. działał Z.... W związku z nowelizacją ww. ustawy i wprowadzeniem wymogu przekształcenia zakładów komunalnych do końca 2010 r., Rada Gminy - w drodze uchwały z dnia 23 września 2010 r. - podjęła decyzję o likwidacji Z..., która spowodowała, że obowiązki i usługi świadczone przez niego w dniu 1 stycznia 2011 r. zostały przeniesione na referat komunalny Urzędu Gminy. Zakres czynności wykonywanych przez Urząd powiększył się o usługi świadczone na rzecz mieszkańców m.in. w zakresie wodociągów, kanalizacji, oczyszczania ścieków, wywozu nieczystości stałych, czy zarządzania cmentarzami. Z chwilą przejścia wymienionych usług z zakładu komunalnego na Urząd, Gmina stała się podatnikiem podatku od towarów i usług i uzyskała możliwość zwrotu podatku. Dalsze realizowanie projektu, w ramach umowy o dofinansowanie, umożliwiło Gminie odzyskiwanie podatku od wydatków ponoszonych zgodnie z umową o dofinansowanie. Równolegle, w celu uniknięcia podwójnego finansowania, Gmina wystąpiła z wnioskiem o aneksowanie ww. umowy w zakresie kosztów kwalifikowalnych. Ten stan rzeczy trwał do dnia 31 sierpnia 2011 r. Gmina nie może świadczyć zlecanych usług publicznych, zatem koniecznym było utworzenie spółki komunalnej. Na podstawie uchwały z dnia 18 maja 2011 r. Rada Gminy podjęła decyzję o utworzeniu spółki komunalnej zgodnie z ustawą z 1996 r. o gospodarce komunalnej. Faktyczne przejęcie części zadań przez spółkę komunalną z referatu komunalnego nastąpiło z dniem 1 września 2011 r. Z chwilą zaprzestania świadczenia części usług przez referat komunalny, Gmina utraciła zdolność odzyskania podatku. Realizację inwestycji przeniesiono do spółki. W dniu 28 grudnia 2012 r. majątek wytworzony w ramach projektu przekazano aportem do spółki. Do dnia 31 grudnia 2010 r. Gmina nie miała możliwości odzyskiwania podatku zrefundowanego w ramach ww. projektu. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r., z racji wcielania w struktury referatu komunalnego części zadań, uzyskała zdolność odzyskiwania podatku, natomiast po utworzeniu spółki komunalnej, tj. z dniem 1 września 2011 r. zdolność tę utraciła. W chwili składania wniosku o dofinansowanie podatek od towarów i usług był wydatkiem kwalifikowalnym ze względu na to, że wytworzony majątek miał zostać w formie trwałego zarządu przekazany istniejącemu wówczas Z... (ze względów opisanych wyżej). Po utworzeniu spółki w 2011 r. i przekazaniu jej realizacji inwestycji, majątek wytworzony w ramach projektu należało przekazać jej aportem. Przekazanie to nastąpiło dnia 28 grudnia 2012 r. Przed dniem 31 grudnia 2010 r. ww. infrastruktura była oddana w trwały zarząd.

Wybudowana przez Gminę w ramach projektu infrastruktura, według nakładów poniesionych na inwestycję na dzień 31 sierpnia 2011 r. została wniesiona do spółki po zakończeniu całej inwestycji. Do dnia 1 września 2011 r. Gmina wybudowała tylko część inwestycji:

* sieć kanalizacyjna - 86,47% całej inwestycji,

* przepompownie - 70,18% całej inwestycji,

* sieć wodociągowa - 100% całej inwestycji,

* stacje uzdatniania wody - 62,98% całej inwestycji.

Po dniu 1 września 2011 r. dalsze prace wykonywała ww. spółka (zmiana beneficjenta). Infrastruktura była wówczas w budowie. Do momentu przekazania aportem wybudowanej przez Gminę w części infrastruktury, w urządzeniach księgowych w Urzędzie poniesione nakłady były księgowane na wydzielonym koncie. Inwestycje/woda i ścieki, ponieważ inwestycja była jeszcze w budowie. Spółka zakończyła budowę tej inwestycji w dniu 11 kwietnia 2012 r. (protokół końcowy odbioru robót). Po tym dniu wszczęto procedurę przekazania części inwestycji wybudowanej przez Gminę do spółki. W dniu 29 listopada 2012 r. została podjęta uchwała Rady Gminy w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki. Następnie w dniu 28 grudnia 2012 r. został zawarty akt notarialny. Po przekazaniu infrastruktury aportem, Gmina nie wykorzystywała jej, gdyż usługi dla ludności świadczy spółka.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy do dnia 31 grudnia 2010 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r., a także po dniu 1 września 2011 r., Gmina miała możliwość odzyskiwania podatku od towarów i usług zrefundowanego w ramach ww. projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, do dnia 31 grudnia 2010 r. nie miał możliwości odzyskiwania podatku od towarów i usług zrefundowanego w ramach ww. projektu, z racji tego, że nie świadczył opodatkowanych usług oraz "nie miał w tamtym okresie informacji na temat powstania" spółki i przekazania jej aportem wytworzonego majątku. Gmina wskazała, że w tym czasie istniał Z..., a majątek miał być przekazany w trwały zarząd. Stwierdziła, że z chwilą wcielenia w struktury Urzędu zakładu komunalnego, a tym samym przejęcia części jego zadań, uzyskała zdolność odzyskiwania podatku od towarów i usług w ramach umowy o dofinansowanie. Możliwość odzyskiwania podatku trwała od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r., tj. w czasie, gdy świadczyła usługi w zakresie kanalizacji, wodociągów, wywozu nieczystości stałych etc. Po dniu utworzenia spółki komunalnej, tj. po 1 września 2011 r. możliwość taką utraciła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stan faktycznego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pt. "R..." do dnia 31 grudnia 2010 r.,

* prawidłowe - w zakresie prawa do odzyskania podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r. oraz braku prawa do odzyskania podatku po dniu 1 września 2011 r. w związku z realizacją ww. projektu.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. ust. 2 pkt 1 lit. a powyższego artykułu stanowił, że kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. przepis powyższy przewidywał, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług lub niepodlegających temu podatkowi.

Należy wskazać, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia. Jeżeli dany towar lub usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście, jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku od towarów i usług (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym od podatku) podatnik nie ma prawa do odliczenia tego podatku.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (brzmienie obowiązujące w okresie od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.).

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 cyt. ustawy. Zauważyć jednak należy, że jego realizacja została obostrzona m.in. obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 30 marca 2011 r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Od dnia 1 kwietnia 2011 r. przepis powyższy stanowi, że po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na podstawie ust. 3 tego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od ww. daty, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do ust. 7 ww. artykułu, w brzmieniu obowiązującym od ww. daty, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z ust. 7a tego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od ww. daty, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Według regulacji ust. 8 tego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powyższego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina - w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.) - wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do ust. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Według ust. 2 tego artykułu, gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Od dnia 1 stycznia 2010 r. przepis powyższy otrzymał następujące brzmienie: "Gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego".

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 tej ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że dnia 19 maja 2010 r. Gmina zawarła umowę o dofinansowanie projektu polegającego na modernizacji stacji uzdatniania wody oraz połączeniu istniejących stacji. Od chwili zawarcia umowy Gmina nie miała możliwości odzyskiwania podatku od towarów i usług, gdyż majątek miał zostać przekazany do Z... w trwały zarząd. W związku z nowelizacją ustawy o finansach publicznych, Rada Gminy podjęła decyzję o likwidacji Z.... Z dniem 1 stycznia 2011 r. usługi świadczone przez zakład na rzecz mieszkańców, zostały przejęte przez referat komunalny. Gmina stała się podatnikiem podatku od towarów i usług, co umożliwiło jej odzyskiwanie podatku od wydatków ponoszonych zgodnie z umową o dofinansowanie. W celu uniknięcia podwójnego finansowania, wystąpiła z wnioskiem o aneksowanie umowy. Taki stan rzeczy trwał do dnia 31 sierpnia 2011 r. W związku z tym, że Gmina nie może świadczyć zlecanych usług publicznych, koniecznym było utworzenie spółki komunalnej, która z dniem 1 września 2011 r. przejęła części zadań realizowanych dotychczas przez referat komunalny. Do dnia 1 września 2011 r. Gmina wybudowała tylko część inwestycji. Po ww. dacie nastąpiła zmiana beneficjenta, w związku z czym dalsze prace wykonywała spółka. Budowa została zakończona w dniu 11 kwietnia 2012 r. W dniu 29 listopada 2012 r. Rada Gminy podjęła uchwałę w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego spółki, a w dniu 28 grudnia 2012 r. majątek wytworzony w ramach projektu przekazano aportem do spółki. Po dokonaniu aportu, Gmina nie wykorzystywała infrastruktury, gdyż usługi dla ludności świadczy spółka.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro do dnia 31 grudnia 2010 r. Gmina nie planowała, że zakupy poczynione w ramach projektu będzie wykorzystywała do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (majątek planowała przekazać do Z... w trwały zarząd i to Z... - a nie Gmina - świadczył usługi m.in. w zakresie wodociągów, kanalizacji, oczyszczania ścieków), to nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi zakupami. Natomiast w związku z przejęciem od dnia 1 stycznia 2011 r. przez nią (referat komunalny) realizacji ww. usług na rzecz mieszkańców, a zatem rozpoczęciem wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - zgodnie z regulacją art. 91 ust. 8 ustawy - zmieniło się przeznaczenie towarów i usług nabytych przed dniem 31 grudnia 2010 r. do wytworzenia infrastruktury (treść wniosku może wskazywać, że zmiana ta nastąpiła przed oddaniem inwestycji do użytkowania). A zatem, ze względu na zaistnienie związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną, Gmina nabyła prawo do skorygowania nieodliczonego podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Wobec powyższego stanowisko Gminy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Należy przy tym zaznaczyć, że w przypadku, gdyby ww. zmiana przeznaczenia nastąpiła jednak już po oddaniu inwestycji (jej części) do użytkowania, Gminie przysługiwało prawo do dokonania korekty nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego związanego z jej budową, nie na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy, lecz zgodnie z art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy.

Ponadto należy wskazać, że w odniesieniu do zakupów dokonanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 sierpnia 2011 r. Gmina miała prawo do odliczenia podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - gdyż zakupy te miały jej służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (jak wskazano powyżej - referat komunalny przejął od zakładu świadczenie opodatkowanych usług na rzecz mieszkańców).

Natomiast od dnia 1 września 2011 r., o ile - na co może wskazywać treść wniosku - Gmina zaprzestała wykonywać ww. usługi, nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupów dokonanych przed dniem 31 grudnia 2010 r. i w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 sierpnia 2011 r., a więc Gmina utraciła prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków. Z treści wniosku wynika ponadto, że po dniu 1 września 2011 r. nastąpiła zmiana beneficjenta projektu, co może wskazywać, że po ww. dacie Gmina nie ponosiła już wydatków na infrastrukturę, a zatem nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonaniem aportu infrastruktury, gdyż nie przedstawiono stanowiska w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.