ITPP2/443-1112/09/AP - Miejsce opodatkowania usługi opieki nad osobami starszymi świadczonej na terytorium Niemiec.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2009 r. (data wpływu 29 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniach 19 lutego, 9 i 24 marca 2010 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania na terytorium kraju usług opieki nad osobami starszymi, świadczonych na rzecz podatnika z Niemiec - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 grudnia 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 19 lutego, 9 i 24 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania na terytorium kraju usług opieki nad osobami starszymi, świadczonych na rzecz podatnika z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług polegających na opiece nad osobami starszymi i chorymi w miejscu ich zamieszkania i jest z tego tytułu czynnym podatnikiem VAT. Do wykonywania przedmiotowych usług zatrudnia Pani pracowników na umowę o pracę. Siedziba Pani działalności znajduje się na terytorium Polski, natomiast ww. usługi wykonywane są wyłącznie na terytorium Niemiec, na rzecz firmy niemieckiej, będącej czynnym podatnikiem VAT. Wykonane usługi dokumentuje Pani fakturami VAT stosując stawkę podatku w wysokości 22 %. Nabywca usług - niemiecki podatnik, w myśl przepisów obowiązujących w Niemczech, z tytułu otrzymanych od Pani faktur jest obowiązany naliczyć i odprowadzić podatek i tak też czyni. Sytuacja taka trwa od momentu rozpoczęcia przez Panią działalności.

W odpowiedzi na wezwania tut. organu, uzupełniając stan faktyczny, wskazała Pani co następuje:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z ust. 4 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, przy świadczeniu przedmiotowych usług nie ma Pani obowiązku rozliczania podatku, gdyż są one świadczone wyłącznie na terytorium kraju Wspólnoty. W związku z tym ma prawo do korekty deklaracji VAT-7, w zakresie dotyczącym podatku z tytułu wykonania ww. usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem, podlegają:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W związku z tym, iż wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został złożony w 2009 r. i zaznaczono w nim, że dotyczy stanu faktycznego, rozstrzygnięcia należało dokonać w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2009 r.

W ww. okresie kwestia miejsca świadczenia usług uregulowana była w art. 27 i art. 28 ustawy.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowiła, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady zawarte było między innymi w art. 27 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

* miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z ust. 4 pkt 5 powyższego artykułu, przepis ust. 3 stosuje się do usług dostarczania (oddelegowania) personelu.

Ze stanu faktycznego wynika, że świadczy Pani usługi polegające na opiece nad osobami starszymi i chorymi, na rzecz niemieckiego kontrahenta. Zatrudnia Pani pracowników na umowę o pracę, którzy wykonują przedmiotowe usługi. W umowie zawartej z podmiotem niemieckim nie zawarto żadnych regulacji odnośnie dostarczenia personelu. Prace wykonywane są przez pracowników pod Pani kierownictwem, Pani ponosi ryzyko z tytułu niewłaściwego ich wykonania i wypłaca wynagrodzenia pracowników ze stosunku pracy. Natomiast z tytułu wykonania usług opieki, rozlicza się Pani z niemieckim kontrahentem, wystawiając na jego rzecz faktury VAT zawierające 22 % podatek.

Należy zwrócić uwagę, iż na wezwanie organu do uzupełnienia stanu faktycznego, wskazała Pani dla świadczonych usług dwa symbole klasyfikacji PKWiU, tj. 88.10.14.0 oraz 96.09.1. Obowiązujące dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) nie zawiera podanych przez Panią grupowań. Grupowania te zawarte są w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) i obejmują odpowiednio: "usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania w zakresie odwiedzania i pomocy domowej świadczone osobom niepełnosprawnym" oraz "pozostałe usługi indywidualne, gdzie indziej niesklasyfikowane".

Należy wskazać, iż podane przez Panią informacje dotyczące umowy zawartej z kontrahentem, sposobu wynagradzania pracowników, ponoszonej odpowiedzialności za wykonanie usług, a także ww. klasyfikacja (pomimo, iż wskazane symbole PKWiU znajdują się w rozporządzeniu, które nie obowiązuje dla celów opodatkowania), nie pozwalają na uznanie, iż przedmiotowe usługi są usługami dostarczania (oddelegowania) personelu, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 5 ustawy. Tym samym nie można zgodzić się ze stanowiskiem, iż - stosownie do art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (...) - przy świadczeniu tych usług nie ma Pani obowiązku rozliczania podatku.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że o ile świadczone przez Panią usługi są usługami w zakresie pomocy społecznej lub usługami pozostałymi gdzie indziej niesklasyfikowanymi, to miejsce świadczenia i tym samym opodatkowania tych usług znajduje się - stosownie do dyspozycji art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w miejscu, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, a zatem na terytorium kraju. Wobec tego była Pani zobowiązana do rozliczania podatku należnego z tytułu świadczonych usług i korygowanie kwot podatku wykazanych w złożonych deklaracjach VAT-7 byłoby w takim przypadku nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, iż interpretację niniejszą wydano w oparciu o podane przez Panią informacje, w tym symbole PKWiU 88.10.14.0 oraz 96.09.1 ww. rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r., wskazane w uzupełnieniach stanu faktycznego, przyjmując założenie, iż świadczone usługi są usługami w zakresie pomocy społecznej lub pozostałymi, gdzie indziej niesklasyfikowanymi.

Jednocześnie wskazuje się, iż od dnia 1 stycznia 2010 r., przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uległy zmianie na mocy ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504). W wyniku ww. nowelizacji ustawodawca dokonał zmian m.in. w zakresie przepisów określających miejsce świadczenia usług.

Od ww. daty zasada ogólna dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatnika zawarta jest w art. 28b ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.