ITPP2/443-1101/13/PS - Możliwość wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład majątku prywatnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą od dnia 15 września 1990 r. Przeważającym rodzajem działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych (45.11.Z). Wśród pozostałych, zgłoszonych działalności jest sprzedaż części do pojazdów samochodowych, konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, sprzedaż mebli, a od lipca 2004 r., czyli po zakupie nieruchomości, również kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem nieruchomości na własny rachunek, pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. W związku z prowadzoną działalnością jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Firma prowadzi pełną księgowość - księgi rachunkowe. Nieruchomości, które są towarem handlowym, związane z działalnością handlową, ewidencjonowane są w firmie na koncie towary - nieruchomości, a w bilansie ujmowane są w aktywach obrotowych w zespole zapasy - towary. Nieruchomości, na których prowadzona jest działalność gospodarcza, ewidencjonowane są na koncie środki trwałe. W drodze przetargu z dnia 22 czerwca 2004 r. dokonał Pan, na mocy aktu notarialnego repertorium A nr XXX z dnia 16 lipca 2004 r., zakupu nieruchomości położonej w P. W księdze wieczystej nr XXX prowadzonej przez Sąd Rejonowy w G. nieruchomość nr XXX o powierzchni 1 ha 61 a i 99 m² oznaczona była jako niezabudowana - tereny różne. Jednocześnie strona sprzedająca, tj. Skarb Państwa Agencja Mienia Wojskowego, oświadczyła, że na przedmiotowej nieruchomości znajduje się siedem domków campingowych, wiata, dwie piwnice oraz statek stalowy. Zakup został dokonany do majątku odrębnego, z przeznaczeniem do prowadzonej działalności gospodarczej. Planował Pan rozszerzenie działalności gospodarczej w zakresie usług turystycznych, gdyż działka ma dogodną lokalizację i dostęp do linii brzegowej jeziora. Sprzedaż była zwolniona od podatku, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Pod koniec lipca 2004 r. zmienił Pan decyzję i nie wprowadził zakupionej nieruchomości do aktywów firmy. Postanowił zatrzymać nieruchomość do celów prywatnych i przeznaczyć ją na potrzeby własne i dzieci. Wszelkie koszty poniesione w związku z nabyciem nieruchomości, w tym opłaty notarialne, nie zostały ujęte w kosztach firmy. W lipcu 2004 r. złożył Pan do Urzędu Miasta G. informację o podatku od nieruchomości i zgłosił nieruchomość jako pozostałe grunty, czyli niezwiązane z działalnością gospodarczą. Od 2004 r., do chwili obecnej, uiszcza Pan podatek od nieruchomości, zgodnie z decyzjami Urzędu Miejskiego w G. Zapłacony podatek od nieruchomości nigdy nie był ujmowany jako koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej. Nie występował Pan o zmianę przeznaczenia gruntu, ale w dniu 21 grudnia 2007 r. na mocy uchwały Rady Gminy, stworzono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla części obrębu wsi Perkunowo, w którym przedmiotowa nieruchomość została sklasyfikowana jako tereny pod zabudowę rekreacyjną indywidualną. Opisana nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, nie była środkiem trwałym ani towarem handlowym i wszelkie wydatki z nią związane nie były kosztem uzyskania przychodu. Domki campingowe już w chwili nabycia były w fatalnym stanie, a do tej pory uległy całkowitemu zniszczeniu i zostały rozebrane. Działka nie była też udostępniana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Nie poczynił Pan również żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, nie dokonał uzbrojenia terenu. W chwili obecnej planuje sprzedaż działki ze względów ekonomicznych i rodzinnych, ponieważ dzieci wyjechały i nie zamierzają budować swoich domów w rodzinnych stronach. Jeśli warunki rynkowe pozwolą chce Pan sprzedać działkę w całości. Gdy będą trudności ze zbyciem całej działki, to dokona jej podziału na 3 lub więcej części.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ww. sprzedaż podlega podatkowi od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa nie będzie podlegać ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ponieważ zbycie zostanie wykonane w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Księgi rachunkowe pozwalają jednoznacznie stwierdzić, który majątek związany jest z działalnością gospodarczą, a który nie. Wskazał Pan, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE, z którego wynika,że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą być uznane za działalność gospodarczą. Ponadto w opinii TSUE sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Podniósł Pan, że Trybunał orzekł, że zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które są poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził również, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych i nie ma też istotnego znaczenia zamiar z jakim nabywa się nieruchomość Wskazał Pan, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza nie może pozbawiać prawa do posiadania majątku prywatnego i rozporządzania nim, oczywiście zgodnie z zachowaniem norm prawnych. Dostawa tej samej nieruchomości należącej do majątku prywatnego osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą i np. osoby osiągającej dochody ze stosunku pracy, powinna rodzić takie same skutki prawne, a ciągle rodzi wątpliwości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że zbycie nieruchomości, które planuje Pana dokonać nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wystąpi Pan w charakterze podatnika, ponieważ czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Przyjmując, że - jak wskazano we wniosku - nieruchomość przeznaczył Pan na potrzeby własne i dzieci, nie była ona wykorzystywana w działalności gospodarczej oraz nie była przedmiotem najmu lub innej umowy o podobnym charakterze i nie podejmował Pan czynności mających na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży, to zakładając - zgodnie z oświadczeniem złożonym we wniosku - że poza ewentualnym podziałem nieruchomości przed sprzedażą nie podejmie Pan innych czynności mających na celu przygotowanie działki do sprzedaży, należy stwierdzić, że powyższe okoliczności wykluczają handlowy cel transakcji. W konsekwencji, sprzedając ww. działkę będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Taka czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.