ITPP2/443-1098/13/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2013 r. (data wpływu 11 października 2013 r.), uzupełnionym w dniach 9 grudnia 2013 r. i 7 stycznia 2014 r. (daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych z wycofaniem nieruchomości z majątku firmy w celu przekazania jej na wynajem - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 9 grudnia 2013 r. i 7 stycznia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych z wycofaniem nieruchomości z majątku firmy w celu przekazania jej na wynajem.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma prowadzona przez Pani męża posiada nieruchomość objętą księgą wieczystą. Mąż jest podatnikiem VAT i prowadzi sprzedaż opodatkowaną oraz zwolnioną (według struktury odliczenia w wys. 100%). Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa. W 2013 r. zamierzają Państwo wycofać nieruchomość z firmy na cele osobiste, w celu wynajmu. Nieruchomość została wybudowana w 2005 r. Od nakładów odliczono podatek w całości, ponieważ mąż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość stanowi środek trwały i od wartości wybudowanego budynku dokonywane są odpisy amortyzacyjne w ciężar kosztów (powyżej 5 lat). Nieruchomość, która zostanie przekazana do majątku osobistego małżonków w celach wynajmu, jest nieruchomością o charakterze niemieszkalnym, w której obecnie prowadzona jest działalność gospodarcza - salon samochodowy i serwis. Od momentu wybudowania nie poniesiono nakładów w wysokości przekraczającej 30% jej wartości (poniesiono 1,1%).

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy wycofanie z majątku firmy męża nieruchomości wraz z gruntem i przekazanie do wspólnego majątku osobistego rodzi dla Pani skutek w postaci obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług od tej czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, nieodpłatne przekazanie na cele osobiste i wspólne małżonków nieruchomości wraz prawem do gruntu stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym czynność ta, pomimo przekazania jej na cele wspólnego wynajmu rodzi obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W ust. 2 powołanego artykułu wskazano, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne przekazanie towarów stanowiło odpłatną dostawę podatnikowi musi przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, w całości lub w części, przy czym istotny jest fakt posiadania prawa do odliczenia podatku w momencie nabycia towaru, a nie fakt skorzystania z tego prawa.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z regulacji art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., nadanym art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 1608), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w 2013 r. zamierza Pani z mężem wycofać nieruchomość zabudowaną budynkiem i przeznaczyć na cele osobiste, w celu wynajmu. Od poniesionych nakładów na wybudowanie budynku w 2005 r. odliczono podatek naliczony. Stanowi on środek trwały, od którego dokonywane są odpisy amortyzacyjne.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że fakt wycofania z majątku firmy prowadzonej przez męża budynku i przekazania go do wspólnego majątku małżonków - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - nie będzie stanowić ani dostawy towarów, ani świadczenia usług, a w konsekwencji nie będzie rodzić dla Pani obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.