ITPP2/443-1095/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2011 r. (data wpływu 2 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 3 października 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)- koncepcja i popularyzacja Turystyki (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 2 sierpnia 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 3 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...) - koncepcja i popularyzacja Turystyki (...)".

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Projekt pn. "(...) - koncepcja i popularyzacja Turystyki (...)" jest realizowany w ramach Osi Priorytetowej "Turystyka" RPO na lata 2007-2013, której głównym celem jest wzrost udziału turystyki w gospodarce regionu poprzez zwiększenie atrakcyjności oferty turystycznej regionu. Istotą przedsięwzięcia jest wydłużenie sezonu turystycznego oraz kreowanie wizerunku miasta przyjaznego. Cele szczegółowe projektu to: rekreacyjna i turystyczna promocja walorów miasta, promowanie rozwoju kultury, budowa/wzrost identyfikacji i tożsamości mieszkańców z miastem, budowa/wzrost wizerunku wyróżnialnej marki miasta, promocja rozwoju przedsiębiorczości miasta - przyciąganie inwestorów i stymulowanie rozwoju istniejących podmiotów.

Realizacja projektu wynika przede wszystkim z potrzeb:

Osiągnięcie celu głównego projektu pozwoli w długim okresie czasu na:

Produktami projektu są:

W ramach realizacji projektu nabyto następujące produkty i usługi:

* 11 pamiątek i emblematów regionalnych i lokalnych powiązanych z promocją walorów turystycznych,

* 2 imprezy promujące tradycje kulinarne (Wielkie Święto Wody latem i Wielkie Święto Lodu zimą, powiązane z promocją sportów, atrakcji kulturalnych oraz form rekreacji i turystyki aktywnej w danym okresie oraz integracja środowiska i otoczenia turystyki),

* 2 wydawnictwa (przewodnik oraz folder),

* wyposażenie niezbędne Wydziałowi Promocji do prawidłowej realizacji projektu: mobilne stoisko ekspozycyjne, namiot sceniczny i namioty promocyjne, banery, scroll, roll-up, siatka (baner) i maszt reklamowy, mównica multimedialna, kamera do rejestracji promocji produktu turystycznego, konferencja na zakończenie projektu.

W wyniku realizacji projektu Gmina nie będzie wykonywać czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy Urząd Miejski (podmiot realizujący projekt - faktury VAT z tytułu realizacji projektu są wystawiane na Urząd Miejski z jego numerem identyfikacji podatkowej) ma możliwość odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, powołującego art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Urzędowi Miejskiemu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu. Gmina wskazała, że realizowany projekt mieści się w obszarze zadań własnych miasta (zgodnie z zapisami Regulaminu Organizacyjnego Urzędu Miejskiego, "Do zadań Wydziału Promocji należy w szczególności: (...) 14. Prowadzenie spraw związanych z kulturą, sztuką, ochroną zdrowia oraz kulturą fizyczną, a zwłaszcza: Nadzór merytoryczny nad realizowaniem zadań gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i wypoczynku), a więc w zakresie, w jakim Gminy nie uznaje się za podatnika podatku od towarów i usług. Ze względu na fakt, że Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów usług poprzez odliczenie podatku naliczonego, traktuje się ten podatek jako koszt kwalifikowany. Nadmieniła, że projekt realizuje Urząd Miejski, będący czynnym podatnikiem VAT, ale nie będzie wykonywać czynności podlegających opodatkowaniu, a więc nie będzie istniał związek poniesionych wydatków na realizację przedmiotowego projektu ze świadczeniem usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dodała, że nie jest także możliwe odzyskanie podatku naliczonego poprzez jego zwrot w trybie przewidzianym w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem Środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej w rozumieniu § 8 ust. 4 wymienionego rozporządzenia. W związku z powyższym Urząd Miejski realizujący projekt nie może odzyskać podatku naliczonego i dlatego podatek ten jest kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 88 ust. 4 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi oraz w sytuacji, gdy towary i usługi zostały nabyte przez podmiot inny niż podatnik VAT czynny (z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W ust. 6 ww. artykułu podano, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego przepisu wynika, że organy władzy publicznej oraz urzędy administracji publicznej działają w charakterze podatnika w sytuacji gdy:

* wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach zadań, do realizacji których zostały powołane,

* wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, do realizacji których zostały powołane, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy tego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Urząd Miejski, będący czynnym podatnikiem VAT, w ramach wykonywania zadań własnych Gminy, realizuje projekt, w związku z którym nie będzie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu, a więc nie będzie istniał związek poniesionych wydatków na realizację przedmiotowego projektu ze świadczeniem usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Urzędowi Miejskiemu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację przedmiotowego projektu, ponieważ nie występuje związek nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi. Ponadto nie przysługuje prawo do otrzymania zwrotu tego podatku na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, gdyż z treści wniosku wynika, że pozyskane środki nie są środkami, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Jednocześnie informuje się, że w niniejszej interpretacji indywidualnej nie dokonano oceny prawnej prawidłowości rejestracji jako podatnika podatku od towarów i usług Urzędu Miejskiego, jak również możliwości odzyskania podatku przez Gminę, gdyż treść zadanego pytania nie wskazuje, że przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy były ww. kwestie. Interpretacja nie rozstrzyga również kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.