ITPP2/443-1085a/12/RS - Określenie sposobu rozliczenia transakcji nabycia materiałów budowlanych od kontrahenta niemieckiego, w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu 6 września 2012 r.), uzupełnionym w dniach 14 listopada i 3 grudnia 2012 r. (daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia transakcji nabycia od kontrahenta niemieckiego materiałów budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 września 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 14 listopada i 3 grudnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia transakcji nabycia od kontrahenta niemieckiego materiałów budowlanych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1997 r. jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. W swojej działalności gospodarczej rozpoczął budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego na wynajem ("stawka podatku VAT od wynajmu zwolniona"). Prowadzi Pan odrębny rejestr zakupu wszystkich usług i towarów, nie odliczając podatku naliczonego. Kupił Pan płyty styropianowe do budowy ww. budynku otrzymując rachunek od firmy niemieckiej mającej siedzibę i produkcję materiałów budowlanych na terenie Niemiec. W momencie transakcji nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT UE, natomiast kontrahent niemiecki był zarejestrowany jako "płatnik" VAT UE. Kontrahent posiada zaświadczenie zwalniające go z podatków na podstawie § 48b. W 2012 r. wartość wenątrzwspólnotowego nabycia towaru do budowy budynku wyniosła: pierwsza dostawa 90.123,42 zł, druga dostawa 80.477,33 zł, trzecia dostawa 105.579,57 zł i czwarta dostawa 60.783,05 zł W 2011 r. nie dokonywał Pan wenątrzwspólnotowego nabycia towaru. Najem nieruchomości na cele mieszkaniowe (umowa zawarta z Burmistrzem na 20 lat) nie jest jedynym przedmiotem działalności gospodarczej. Prowadzi Pan także sklep spożywczo-chemiczny, w którym wartość sprzedaży za 2011 r. wyniosła 170.579,26 zł.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:

Czy powinien Pan zapłacić podatek od towarów i usług od zakupu materiałów budowlanych w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien być zwolniony z zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towaru mającego związek z budową budynku mieszkalnego na wynajem, tak jak kontrahent niemiecki, który jest zwolniony z podatku. Ponownie wskazał Pan, że buduje budynek mieszkalny wielorodzinny na wynajem, który podlega zwolnieniu. Nie odliczał podatku od zakupu towarów i usług. Prowadzi odrębny rejestr dla tej inwestycji w wartości brutto, co będzie w przyszłości stanowiło rzeczywistą wartość nieruchomości, jako środka trwałego. Nadmienił Pan, że zapłata podatku od towarów i usług od nabycia towaru z kraju unijnego jest dodatkowym kosztem, który musi zapłacić z kredytu bankowego (odsetki są wysokie jak na kilkudziesięcioletni kredyt inwestycyjny), a podatku zapłaconego nie może odliczyć w żaden sposób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Z powyższych przepisów wynika, iż przemieszczenie towarów z innego państwa członkowskiego UE traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski tylko wtedy, gdy:

* towar przemieszczany jest z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju,

* następuje przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,

* dokonujący dostawy jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, a nabywca podatnikiem podatku od towarów i usług (przy czym obowiązek ten nie dotyczy osób prawnych),

* dostawa towarów odbywa się za wynagrodzeniem.

Stosownie do dyspozycji art. 10 ust. 1 ww. ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

* jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

Z ust. 2 tego artykułu wynika, iż przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł.

W myśl ust. 3 ww. artykułu, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są:

Przy ustalaniu wartości, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie wlicza się kwoty podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary te są wysyłane lub transportowane. Do wartości, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie wlicza się wartości z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 3 (art. 10 ust. 4 ustawy).

W przypadku gdy u podmiotów, u których zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zostaje przekroczona kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty (art. 10 ust. 5 ustawy).

Jak wynika z cyt. wyżej przepisów, w sytuacji, gdy zostaje przekroczona kwota 50.000 zł, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty przy czym do limitu tego nie wlicza się kwot podatku od wartości dodanej. Opodatkowaniu zatem podlega transakcja, w związku z którą nastąpiło przekroczenie ww. kwoty. Jeśli podatnik dokonał wielu nabyć towarów na łączną kwotę przekraczającą 50.000 zł, to opodatkowaniu podlega transakcja, w związku z którą dochodzi do przekroczenia tej kwoty. W przypadku zaś, gdy podatnik nabył jednorazowo towary o wartości przekraczającej 50.000 zł, oznacza to, że przekroczył powyższą kwotę w związku z tą transakcją i obowiązany jest do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia w tej kwocie.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że od 1997 r. jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach działalności gospodarczej rozpoczął Pan budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego na wynajem. Kupił Pan płyty styropianowe do budowy ww. budynku otrzymując rachunek od firmy niemieckiej mającej siedzibę i produkcję materiałów budowlanych na terenie Niemiec. W momencie transakcji nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT UE, natomiast kontrahent niemiecki był zarejestrowany jako podatnik VAT UE. W 2012 r. wartość wenątrzwspólnotowego nabycia towaru do budowy budynku wyniosła: pierwsza dostawa 90.123,42 zł, druga dostawa 80.477,33 zł, trzecia dostawa 105.579,57 zł i czwarta dostawa 60.783,05 zł W 2011 r. nie dokonywał Pan wenątrzwspólnotowego nabycia towaru. Ponadto prowadzi Pan sklep spożywczo-chemiczny, w którym wartość sprzedaży za 2011 r. wyniosła 170.579,26 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że przemieszczenie materiałów budowlanych na terytorium Polski dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, w wyniku dostawy dokonanej przez niemieckiego podatnika podatku od wartości dodanej, stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy, gdyż wartość dokonanej transakcji przekroczyła kwotę 50.000 zł W konsekwencji transakcja ta podlegała - stosownie do zapisu art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Pan zobowiązany jest do zapłaty podatku z tytułu nabycia przedmiotowych towarów.

Jednocześnie informuje się, że w kwestii możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wydano postanowienie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.