ITPP2/443-1082/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług cateringowych - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług cateringowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży i wdrażaniu oprogramowania komputerowego. W ramach prowadzonej działalności organizuje imprezy integracyjne z udziałem pracowników i kontrahentów. Całe spotkanie będzie obsługiwane przez firmę zewnętrzną. Nabywane będą usługi cateringu (PKWiU 56.21.19.0), polegające na przygotowaniu i dostarczeniu posiłków do wyznaczonego miejsca, w którym odbędzie się impreza integracyjna oraz obsłudze gości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabywane usługi cateringowe są usługami gastronomicznymi oraz czy faktury dotyczące nabycia opisanych usług cateringowych (PKWiU 56.21.19.0) będą uprawniały Spółkę do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w okresie otrzymania faktury lub jednym z dwóch kolejnych okresów (w nawiązaniu do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku do towarów i usług).

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi cateringowe nie stanowią usług gastronomicznych w rozumieniu art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym powyższy przepis nie ogranicza prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakupione usługi cateringowe. Dlatego też - w opinii Spółki - będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z otrzymanych faktur dokumentujących dokonane zakupy usług cateringowych, w zakresie, w jakim zakupione usługi związane będą z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ww. ustawy). Na poparcie powyższego, po powołaniu treści art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, Spółka wskazała, iż usługi gastronomiczne polegają na przygotowaniu i podawaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany (grupowanie PKWiU 56.10.1 - usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych). Nabywane przez Spółkę usługi cateringowe < PKWiU 56.21.19.0 - usługi przygotowania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców (catering) >, polegać będą na przygotowaniu i dostarczeniu zamówionych posiłków przez dostawcę do miejsca wskazanego przez Spółkę. Dodatkowo usługa ta będzie polegała na obsłudze uczestników imprezy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy podkreślić, iż od 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 ("Usługi związane z wyżywieniem") sklasyfikował pod symbolem PKWiU 56.2 "Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne". Natomiast pod symbolem PKWiU 56.21 zostały sklasyfikowane "Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)". Pod symbolem PKWiU 56.29 mieszczą się "Pozostałe usługi gastronomiczne".

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Powyższy przepis stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika (wykonywaną przez podatnika działalnością opodatkowaną).

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób (art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka organizuje imprezy integracyjne z udziałem pracowników i kontrahentów. Całe spotkanie będzie obsługiwane przez firmę zewnętrzną. Nabywane będą usługi cateringu (PKWiU 56.21.19.0), polegające na przygotowaniu i dostarczeniu posiłków do wyznaczonego miejsca, w którym odbędzie się impreza integracyjna oraz obsłudze gości.

W tym miejscu stwierdzić należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług cateringowych. Posiłkując się zatem definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przyjąć należy, iż usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych.

Podobnie wypowiedział się również w Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-231/94 Faalborg-Gelting. W powyższym orzeczeniu TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności "na wynos", tj. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył Trybunał, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie Trybunał podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków "na wynos" i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności).

Wprawdzie powyższy wyrok dotyczył rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania określonych czynności, jednak zaprezentowany przez Trybunał podział na usługi restauracyjne oraz dostarczanie żywności "na wynos" może być pomocny przy ustaleniu rzeczywistego charakteru cateringu. Wyrok ten w pośredni sposób pomaga odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od cateringu, rozumianego jako przygotowanie i dostarczenie żywności we wskazane miejsce.

Uwzględniając treść wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy. W konsekwencji Spółka będzie mogła odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup usług cateringowych, o których mowa we wniosku, o ile nie zajdą inne okoliczności wyłączające to prawo, o których mowa w art. 88 ustawy.

Podkreślić należy, iż warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakupione usługi cateringowe jest wykorzystanie nabytych usług do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie przyjąć należy, iż powyższy warunek będą spełniony z uwagi na to, iż nabywane usługi cateringowe - jak wskazano we wniosku - służyć będą prowadzonej działalności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.