ITPP2/443-1074/13/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.), uzupełniony w dniach 28 listopada i 27 grudnia 2013 r. (daty wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do dostawy w postępowaniu egzekucyjnym (.../...) nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 28 listopada i 27 grudnia 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do dostawy w postępowaniu egzekucyjnym (.../...) nieruchomości zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi Pan przeciwko dłużnej spółce postępowanie egzekucyjne skierowane do nieruchomości zabudowanej, dla której Sąd Rejonowy X Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość ta zabudowana jest budynkiem produkcyjnym, murowanym i obejmuje działkę gruntu nr 125/11 o powierzchni 0,2458 ha. Zgodnie z odpowiedzią ze Starostwa Powiatowego Wydziału Geodezji, Kartografii, Katastru i Gospodarki Nieruchomościami, funkcja ww. nieruchomości określona jest jako przemysłowa. Ponadto jako rok zakończenia budowy wskazano 1972 r. Budynek znajdujący się na nieruchomości posiada jedną kondygnację, stanowi halę magazynowo-produkcyjną z pomieszczeniami socjalnymi. Zgodnie z operatem szacunkowym ww. nieruchomość została oszacowana na kwotę 1.130.000,00 zł, w tym grunt na kwotę 43.000,00 zł, a budynek na kwotę 1.087.000,00 zł. Zgodnie z operatem szacunkowym, w skład nieruchomości wchodzą grunty o powierzchni 0,2458 ha określone księgą wieczystą. Nieruchomość ta zabudowana jest budynkiem produkcyjnym o powierzchni użytkowej 984 m². Budynek jest budynkiem parterowym bez podpiwniczenia, z jedną ścianą przyległą do sąsiedniej zabudowy magazynowej. Konstrukcja budynku jest szkieletowa, słupowo-ryglowa, żelbetowa, ściany murowane z pustaków gazbetonowych, dach płaski kryty papą. W skład budynku wchodzą pomieszczenie biurowe, socjalne, szatnia, korytarz, pomieszczenie umywalni z wc, kotłowni i hali. Stolarka okienna PCW, stolarka drzwiowa zewnętrzna metalowa. Ogrzewanie zasilane piecem na paliwo stałe, odprowadzanie ścieków do zbiornika bezodpływowego. W toku czynności ustalono, że na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego z dnia 29 marca 2006 r., państwo R. i A. C. nabyło nieruchomość, dla której w Sądzie Rejonowym IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą, od Gminnej Spółdzielni. Nieruchomość zabudowana o obszarze 1,9200 ha. W skład tej nieruchomości wchodziła działka zabudowana oznaczona jako 125/9 o obszarze 0,6407 ha. Stawiający oświadczyli, że na działce tej znajduje się część budynku magazynowego murowanego z pustaków żużlowych, krytego płytami stropowymi i papą. Wyżej opisana działka ziemi nr 125/9 była przedmiotem sprzedaży, za cenę 160.000,00 zł. Ww. sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W dniu 13 października 2009 r., na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości w formie aktu notarialnego, w celu wykonania zobowiązania do pokrycia 4.400,00 utworzonych udziałów w kapitale zakładowym ww. spółki w wartości nominalnej po 500 złotych każdy, o łącznej wartości nominalnej 2.200.000 zł, przeniesiono własność zabudowanej nieruchomości objętej księgą wieczystą, stanowiącej działkę 125/11 o obszarze 0,2458 ha i jednocześnie wniesiono o zmianę wpisu własności w dziale drugim księgi wieczystej. Na podstawie tej umowy wskazano wartość tej nieruchomości na kwotę 2.216.227 zł. W paragrafie 2 ust. 2 umowy określono nieruchomość jako nieruchomość zabudowaną niepodpiwniczonym, parterowym budynkiem hali produkcyjno-magazynowej z wydzieloną częścią socjalno-biurową, wykonanym w technologii tradycyjnej około 1975 r., która posiada bezpośredni dostęp do drogi. Zgodnie z okazanym przy sporządzaniu umowy operatem szacunkowym z dnia 30 września 2009 r., wartość tej nieruchomości określono na kwotę 2.216.227 zł. Z treści aktu notarialnego wynika, że przeniesienie własności nieruchomości nie było obciążone podatkiem od towarów i usług. Celem ustalenia obowiązków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zwrócił się Pan do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego w miejscowości P., Naczelnika Urzędu Skarbowego w miejscowości M. oraz Naczelnika Urzędu w miejscowości R. z zapytaniem, czy dłużna spółka jest obecnie czynnym podatnikiem VAT oraz czy od sprzedawanej na licytacji komorniczej nieruchomości, należy odprowadzić podatek od towarów i usług. Ponadto wezwał dłużną spółkę do złożenia stosownych wyjaśnień w zakresie obowiązku odprowadzenia ww. podatku w przypadku sprzedaży tej nieruchomości. W odpowiedzi na wezwanie, dłużna spółka pismem z dnia 12 marca 2013 r. oświadczyła, że "przy sprzedaży wymienionych nieruchomości gruntowych nie będzie odprowadzany podatek VAT." Jednakże w toku postępowania ta sama osoba - prezes zarządu w dniu 18 stycznia 2013 r., a także w dniu 9 lipca 2013 r. oświadczyła do protokołu, że przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku w wysokości 23% na rzecz Naczelnika Urzędu Skarbowego w miejscowości P. Wobec tego uzyskał Pan dwa sprzeczne oświadczenia dotyczące tej samej nieruchomości w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży ww. nieruchomości w drodze licytacji. Właściwy dla dłużnej spółki Naczelnik Urzędu Skarbowego w miejscowości P., pismem z dnia 28 marca 2013 r. poinformował, że "figuruje w ewidencji podatników Urzędu Skarbowego jako organizacja", "dokonała rejestracji dla celów podatkowych od towarów i usług (VAT)", "nie dokonała w deklaracji dla podatku od towarów i usług odliczeń podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr 1036/2007 z dnia 26 marca 2007 r.". Ponadto wskazał, że właściwym w sprawie podatku od towarów i usług dla dłużnej spółki za okres od dnia 31 grudnia 2008 r. do dnia 30 grudnia 2012 r. był Urząd Skarbowy w miejscowości R., który na wezwanie organu egzekucyjnego oświadczył, że właściwym dla dłużnika jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w miejscowości P. Pomimo wielokrotnych zapytań w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym kierowanych do Naczelników Urzędów Skarbowych, nie uzyskano żadnej merytorycznej odpowiedzi w zakresie opodatkowania sprzedaży ww. nieruchomości podatkiem od towarów i usług. Pismem z dnia 18 stycznia 2013 r. zapytano Urząd Skarbowy w miejscowości M., czy przy sprzedaży nieruchomości powstaje obowiązek obliczenia i zapłaty podatku od towarów i usług. Zgodnie z odpowiedzią, Urząd uznał się za niewłaściwy. Pismem z dnia 18 stycznia 2013 r. zapytano w powyższej kwestii Naczelnika Urzędu Skarbowego w miejscowości P., na co Urząd ten poinformował pismem z dnia 25 stycznia 2013 r., pomimo tego, że był właściwy, że przekazuje wniosek do Naczelnika Urzędu Skarbowego w miejscowości R., który pismem z dnia 5 lutego 2013 r. odpowiedział, że spółka figuruje w ewidencji podatników tut. urzędu, jest czynnym podatnikiem VAT, "w tutejszym urzędzie obowiązek VAT otworzony od dnia 31 grudnia 2008 r.", powiadomił, że "tutejszy urząd z powodu niewystarczających danych nie jest w stanie udzielić informacji czy dłużnik przy nabyciu nieruchomości odliczył podatek VAT" oraz wskazał ustawę regulującą kwestie podatku od towarów i usług. Dłużna, spółka pismem z dnia 14 lutego 2013 r. wskazała, że właściwym urzędem skarbowym dla niej jest Urząd Skarbowy w miejscowości P. i że jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskiem z dnia 18 marca 2013 r. ponownie zwrócono się do Urzędu Skarbowego w miejscowości P. i Urzędu Skarbowego z zapytaniem, czy przy sprzedaży zajętej nieruchomości powstaje obowiązek zwrotu podatku od towarowi usług do Urzędu Skarbowego, czy dłużnik odliczył VAT przy nabyciu nieruchomości. Pismem z dnia 26 marca 2013 r., które wpłynęło do kancelarii w dniu 29 marca 2013 r., został Pan powiadomiony że ww. wniosek został przekazany do Naczelnika Urzędu Skarbowego w miejscowości P., który pismem z dnia 28 marca 2013 r. odpowiedział, że właściwym w sprawie podatku od towarów i usług od dnia 31 grudnia 2008 r. do dnia 30 grudnia 2012 r. był Urząd Skarbowy oraz że spółka nie dokonała w deklaracji dla podatku od towarów i usług odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości na podstawie aktu notarialnego z dnia 26 marca 2007 r. (wniosek o udzielenie informacji dotyczył także nieruchomości, dla której prowadzona jest ww. księga wieczysta). Ponadto Naczelnik w tym samym piśmie odpisał, że dłużnik dokonał rejestracji dla celów podatku od towarów i usług. Ponadto, zwrócono się pismem z dnia 27 marca 2013 r. do obydwu Urzędów Skarbowych o wskazanie właściwego dla dłużnej spółki Urzędu Skarbowego. Pismem z dnia 2 maja 2013 r. poinformowano Pana, że właściwy jest Urząd Skarbowy miejscowości P. Pismem z dnia 30 lipca 2013 r. ponownie zwrócono się do Urzędu Skarbowego w miejscowości P. w przedmiocie opodatkowania sprzedaży ww. nieruchomości, lecz Urząd Skarbowy stwierdził, że nie prowadzi ewidencji podatników podatku od nieruchomości, spółka nie figuruje jako płatnik podatku od czynności cywilnoprawnych lub podatku od spadków i darowizn, a od dnia 1 stycznia 2013 r. organem właściwym jest Urząd Skarbowy w miejscowości P., który dokonał rejestracji dla celów podatku od towarów i usług oraz że w sprawie podatku od towarów i usług za okres od dnia 31 grudnia 2008 r. do dnia 30 grudnia 2012 r. właściwym był Urząd Skarbowy.

Powyższa nieruchomość wykorzystywana jest przez dłużnika do czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej z zakresu produkcji grzejników i kotłów centralnego ogrzewania od ponad 5 lat. Organ egzekucyjny w dniu 29 sierpnia 2013 r. ponownie wezwał zarówno Naczelnika Urzędu Skarbowego w miejscowości P., jak i Naczelnika Urzędu Skarbowego do złożenia wyjaśnień - czy dłużna spółka jest obecnie czynnym podatnikiem VAT oraz czy po dniu 13 października 2009 r. w stosunku do nieruchomości, skorzystała z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i składała stosowne deklaracje w tym zakresie oraz jakie wydatki w związku z tym poniosła. Urząd Skarbowy pismem z dnia 18 września 2013 r. zawiadomił Pana, że był właściwy dla dłużnej spółki od dnia 1 maja 2008 r. do dnia 30 grudnia 2012 r., a odpowiedzi powinien udzielić naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla ww. podatnika. Pismem z dnia 13 września 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w miejscowości P. oświadczył, że spółka figuruje w ewidencji podatników jako organizacja, data rozpoczęcia działalności 15 października 2001 r., spółka dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarowi usług z dniem 7 listopada 2001 r. Podmiot figurował jako czynny podatnik VAT w okresach od dnia 7 listopada 2001 r. do dnia 30 grudnia 2008 r. oraz od dnia 31 grudnia 2012 r. do chwili obecnej. Natomiast w okresie od dnia 31 grudnia 2008 r. do dnia 30 grudnia 2012 r. właściwym urzędem w zakresie podatku od towarowi usług był Urząd Skarbowy w miejscowości R. Naczelnik Urzędu Skarbowego w miejscowości P. oświadczył, że dłużna spółka składała deklaracje VAT-7 za okres od listopada 2001 r. do grudnia 2008 r. oraz od grudnia 2012 r. do chwili obecnej. Ponadto wskazał: "Jednocześnie informuje się, że w przypadku sprzedaży majątku przejętego w drodze egzekucji - zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (tekst jedn.:Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - komornik sądowy, który dokonuje czynności egzekucyjnych wobec podatnika VAT, jest podatnikiem tego podatku." Nie zgadza się Pan z takim twierdzeniem, gdyż nie jest podatnikiem, ale płatnikiem i nie zawsze, ale tylko w sytuacjach, gdy istnieje obowiązek naliczenia podatku od towarów i usług. Poza tym nie "przejmuje" majątku, ale zajmuje jego składniki m.in. nieruchomości. Pismem z dnia 16 września 2013 r., które wpłynęło do kancelarii w dniu 19 września 2013 r., prezes zarządu spółki oświadczyła, że nieruchomość z działką 125/11 o powierzchni 0,2458 ha została nabyta w formie aportu i według jej informacji na dzień dokonania czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Oświadczyła także, że wartości poniesionych nakładów były rozłożone na przestrzeni pięciu lat. Część z nich była wykonywana w systemie gospodarczym "i nie może w tak szybkim terminie jednoznacznie ich oszacować". Ponadto stwierdziła, że wymaga to weryfikacji ksiąg podatkowych na przestrzeni ostatnich lat, a z racji bieżących spraw zleconych przez nadzorcę sądowego nie jest w stanie tego dokonać. Dodała także, że z racji złożenia wniosku o upadłość, biuro księgowe nie chce nieodpłatnie dokonywać dodatkowych zleconych prac a wartość nakładów poniesionych wykazuje aktualny operat szacunkowy nieruchomości. W dniu 23 września 2013 r. prezes zarządu złożyła oświadczenie do protokołu, że od daty wniesienia tej nieruchomości aportem, na nieruchomości tej nie były prawdopodobnie dokonywane żadne nakłady. Oświadczyła, że: nie dysponuje (i nie okazała) żadnymi fakturami VAT dotyczącymi nakładów na tej nieruchomości, wartość początkowa ww. nieruchomości to kwota 2.216.227,00 zł a przy jej sprzedaży nie powstaje obowiązek naliczenia i zapłaty podatku do właściwego urzędu skarbowego. W toku czynności, w aktach księgi wieczystej przedmiotowej nieruchomości stwierdzono pismo z dnia 1 lutego 2008 r., skierowane w imieniu spółki do Sądu Rejonowego IV Wydziału Ksiąg Wieczystych, w którym zawnioskowano o wpis zmiany nazwy firmy. Według treści tego pisma, NIP oraz Regon nie uległ zmianie. Zgodnie z opinią prawnopodatkową z dnia 26 września 2013 r. w sprawie ustalenia kwoty podatku od towarów i usług (VAT) z tytułu sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości sporządzoną przez biegłego sądowego, sprzedaż egzekucyjna nieruchomości gruntowej zabudowanej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 i art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że zgodnie z oświadczeniem prezesa zarządu prawdopodobnie nie były dokonywane żadne ulepszenia budynku posadowionego na działce nr 125/11. Prezes nie okazała Panu faktur dotyczących nakładów na nieruchomość i nie jest w ich posiadaniu. Budynek położony na ww. działce był wydzierżawiany w całości na cele użytkowe w okresie od dnia 15 października 2010 r. do dnia 30 czerwca 2013 r. Zgodnie z operatem szacunkowym biegłego sądowego z dnia 22 maja 2013 r. oraz wypisem z rejestru ewidencji gruntów Starosty z dnia 16 kwietnia 2013 r., budynek wybudowany został w 1972 r.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii.

Czy przy sprzedaży w drodze licytacji nieruchomości zabudowanej budynkiem produkcyjnym, murowanym powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług do właściwego urzędu skarbowego. W przypadku odpowiedzi pozytywnej wg jakiej stawki podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży w drodze licytacji w ramach postępowania egzekucyjnego nieruchomości w miejscowości M. (działki gruntu nr 125/11 o powierzchni 0,2458 ha) zabudowanej budynkiem produkcyjnym, murowanym, dla której Sąd Rejonowy w miejscowości I. X Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, nie powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z ust. 11 powyższego artykułu, oświadczenie o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Na podstawie ust. 7a tegoż artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W myśl art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że - przy założeniu, że spółka nie dokonywała ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym - dostawa budynku znajdującego się na działce nr 125/11 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nastąpi po pierwszym zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia. W konsekwencji - przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy - również dostawa gruntu oznaczonego jako działka nr 125/11 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku. W związku z powyższym nie będzie Pan zobowiązany naliczyć podatku i odprowadzić go do właściwego urzędu skarbowego.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. Zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.