ITPP2/443-1071/09/AW - Opodatkowanie dostawy działki gruntu zabudowanej budynkiem gospodarczym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 15 lutego 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki gruntu zabudowanej budynkiem gospodarczym - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 15 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki gruntu zabudowanej budynkiem gospodarczym.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie decyzji wojewody z dnia 5 grudnia 1991 r., Gmina nabyła, w ramach tzw. "komunalizacji", działkę gruntu oznaczoną numerem geodezyjnym 222/5 o powierzchni 0,0980 ha, zabudowaną wolnostojącym budynkiem stodoły o konstrukcji drewnianej, trwale związanym z gruntem. Obiekt ten został wzniesiony przed 1939 r. i spełnia wymogi do uznania go za budynek, w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Budynek nie posiadał żadnych instalacji i według rzeczoznawcy majątkowego był w stanie technicznym kwalifikującym go do rozbiórki.

Działka położona była na terenach, dla których nie opracowano planu przestrzennego zagospodarowania. W związku z tym dla przedmiotowej nieruchomości Wójt Gminy wydał decyzję z dnia 13 grudnia 2007 r., w której ustalono możliwość budowy budynku mieszkalnego.

W dniu 11 sierpnia 2008 r. Gmina sprzedała opisaną wyżej nieruchomość. Do dnia sprzedaży nie ubiegała się o uzyskanie zezwolenia na rozbiórkę budynku. Gminie, jako dostawcy nieruchomości, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i od chwili jej nabycia nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. budynku.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Budynek gospodarczy znajdujący się na nieruchomości, stanowił towar używany, ponieważ spełniał warunki określone w art. 43 ust. 2 pkt 1 oraz art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. od końca roku, w którym zakończono budowę tego budynku minęło co najmniej 5 lat, a Gmina nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym, spełniającym kryteria budynku używanego, podlega zwolnieniu od podatku, czy też w związku z wydaną decyzją o warunkach zabudowy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w dniu 11 sierpnia 2008 r. była zwolniona od podatku. Opisana działka zabudowana była budynkiem gospodarczym, który spełniał określone w ustawie warunki kwalifikujące go jako "towar używany". Po powołaniu treści przepisów art. 43 ust. 1 i ust. 2 oraz ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina wskazała, że wiek przedmiotowego budynku określa się na ok. 80 lat, a więc od momentu zakończenia budowy minęło co najmniej 5 lat. Podniosła, że nie zostały poniesione żadne wydatki na jego ulepszenie, a zatem przedmiotowy budynek stanowił towar używany. W związku z powyższym dostawa tegoż budynku, jak również gruntu, winna być zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Gminy, wydana decyzja o warunkach zabudowy, polegająca na budowie budynku mieszkalnego, nie stanowiła podstawy do naliczenia podatku w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Za towary, w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, uznaje się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Natomiast przepis art. 43 ust. 2 cyt. ustawy, do dnia 31 grudnia 2008 r. określał, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rozumie się:

W myśl postanowień ust. 6 ww. artykułu, uchylonego z dniem 1 stycznia 2009 r., zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

We wniosku podano, że na podstawie decyzji wojewody z dnia 5 grudnia 1991 r., Gmina nabyła, w ramach tzw. "komunalizacji", działkę gruntu zabudowaną budynkiem stodoły o konstrukcji drewnianej, trwale związanym z gruntem. Obiekt ten został wzniesiony przed 1939 r. i spełnia wymogi do uznania go za budynek, w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. budynku. Dla przedmiotowej nieruchomości Wójt Gminy wydał decyzję z dnia 13 grudnia 2007 r., w której ustalono możliwość budowy budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, od końca roku, w którym zakończono budowę budynku minęło więcej niż 5 lat i nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie, to na dzień 11 sierpnia 2008 r. transakcja dostawy tej nieruchomości, tj. budynku wraz z gruntem, na którym był on posadowiony, objęta była zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.