ITPP2/443-1050b/08/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 28 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na rzecz Gminy przez zakład budżetowy - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług świadczonych na rzecz Gminy przez zakład budżetowy.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakład Gminy jest jednostką organizacyjną Gminy, który działając w formie zakładu budżetowego wykonuje zadania statutowe oraz świadczy usługi na podstawie umów cywilnoprawnych na rzecz Gminy i jednostek budżetowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone na podstawie umów cywilnoprawnych przez Zakład na rzecz Gminy podlegają zwolnieniu na podstawie § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Zakład na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych w zakresie dokonywania remontów chodników na terenie gminy, napraw dróg gminnych, koszenia trawników, odśnieżania dróg, ustawiania znaków drogowych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względów celowościowych przy ocenie tego zwolnienia jednostki samorządu terytorialnego są traktowane jako jednostki budżetowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z regulacji § 13 ust. 1 pkt 12, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), wynika, że zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji.

Jednocześnie wskazuje się, że do dnia 30 listopada 2008 r. obowiązywało rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), które powyższą kwestię regulowało w § 8 ust. 1 pkt 14 w analogiczny sposób.

Stosownie do przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104), sektor finansów publicznych tworzą między innymi:

Jednostkami budżetowymi - w myśli art. 20 ust. 1 ww. ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. - są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1-3 ustawy. Jednostki budżetowe mogą realizować swoje zadania m.in. przez podejmowanie działalności w formie gospodarki pozabudżetowej, jeżeli koszty tej działalności są pokrywane z uzyskiwanych dochodów własnych. Działalność pozabudżetowa może być prowadzona w formie zakładu budżetowego lub gospodarstwa pomocniczego.

Zakładami budżetowymi są, zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o finansach publicznych, takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które odpłatnie wykonują wyodrębnione zadania, pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych. Zakłady budżetowe tworzą, łączą, przekształcają w inną formę organizacyjno-prawną i likwidują ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych przepisów - państwowe zakłady budżetowe. Natomiast gminne, powiatowe lub wojewódzkie zakłady budżetowe tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące samorządu terytorialnego - art. 25 ust. 1 ustawy o finansach publicznych.

Z kolei gospodarstwem pomocniczym jest, w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna. Gospodarstwo pomocnicze tworzy i likwiduje kierownik jednostki budżetowej po uprzednim uzyskaniu zgody właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody - w przypadku gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych lub zarządu jednostki samorządu terytorialnego - w przypadku gospodarstw pomocniczych gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych - art. 27 ust. 1 powołanej ustawy.

Zatem ze zwolnienia określonego w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, korzystają usługi świadczone pomiędzy zdefiniowanymi wyżej grupami podmiotów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Zakład jest jednostką organizacyjną Gminy, który działając w formie zakładu budżetowego wykonuje zadania statutowe oraz świadczy różnego rodzaju usługi na Jej rzecz, m.in. w zakresie dokonywania remontów chodników, naprawy dróg gminnych, koszenia trawników, odśnieżania dróg i ustawiania znaków drogowych.

Mając na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że skoro Gmina nie jest jednostką budżetową, zakładem budżetowym, ani gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, to do usług świadczonych przez Zakład na rzecz Gminy nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że kwestia dotycząca uznania za podatnika Gminy i Urzędu Gminy została rozstrzygnięta w interpretacji nr ITPP2/443-1050a/08/AD.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4

Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.