ITPP2/443-1043/10/MD - Prawo do składania kwartalnych informacji podsumowujących.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2010 r. (data wpływu 12 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do składania kwartalnych informacji podsumowujących - jest prawidłowe

W dniu 12 października 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do składania kwartalnych informacji podsumowujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności, będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, dokonuje Pan wyłącznie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT), w tym znaczeniu, iż w ramach działalności w ogóle nie dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).

Wobec powyższego obowiązany jest Pan do składania zbiorczych informacji, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (tzw. informacji podsumowujących), a więc dotyczących transakcji, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze treść przepisu art. 100 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy, wobec braku dokonania jakiejkolwiek transakcji WNT w miesiącu styczniu 2010 r. oraz w momencie osiągnięcia w miesiącu lutym 2010 r. pierwszego obrotu z tytułu WNT, w wysokości 27.125,91 zł netto, zdecydował się Pan na skorzystanie z "dobrodziejstwa" art. 100 ust. 4 ustawy o podatku od towarów, umożliwiającego złożenie kwartalnej "informacji podsumowującej".

W kolejnym miesiącu - marcu 2010 r. - dokonał Pan transakcji WNT na kwotę 28.584,93 zł netto, a co za tym idzie łączna kwota transakcji przekroczyła w danym - pierwszym - kwartale kwotę 50.000 zł netto, jednakże z uwagi na fakt, iż przekroczenie miało miejsce w trzecim miesiącu kwartału (marcu), zgodnie z treścią art. 100 ust. 6 in fine ww. ustawy, złożył jedną informację podsumowującą za ten kwartał.

Rozpoczynając drugi kwartał 2010 r., w miesiącu kwietniu 2010 r., dokonał Pan transakcji z tytułu WNT na łączną kwotę 19.749,75 zł netto. Dokonując literalnej wykładni przepisu art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz traktując drugi kwartał roku, jako odrębny "dany" kwartał, nie złożył Pan miesięcznej "informacji podsumowującej" za miesiąc kwiecień 2010 r., zakładając złożenie późniejszej informacji kwartalnej.

Wobec dokonania w miesiącu maju 2010 r. transakcji WNT na kwotę 51.931,95 zł netto i tym samym przekroczenia w danym kwartale kwoty, o której mowa w art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 100 ust. 5 pkt 2, obowiązany był Pan złożyć miesięczną informację podsumowującą za miesiąc maj 2010 r., co też Pan uczynił.

Ponadto stosując się do treści przepisu art. 100 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zaległą informację podsumowującą za miesiąc kwiecień 2010 r., złożył Pan łącznie z informacją majową do dnia 25 czerwca 2010 r. (elektronicznie), a więc w miesiącu następującym po miesiącu w danym kwartale, w którym przekroczył kwotę 50.000 zł. Za ostatni miesiąc drugiego kwartału (czerwiec), złożył Pan również miesięczną "informację podsumowującą".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w momencie przekroczenia w "danym" kwartale roku podatkowego kwoty 50.000 zł, jako całkowitej wartości transakcji z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jest Pan obowiązany do składania w każdym kolejnym miesiącu roku, miesięcznych "informacji podsumowujących VAT-UE", czy też już w kolejnym "danym" kwartale może Pan ponownie skorzystać z dobrodziejstwa art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie dalszego składania informacji kwartalnych za kolejne "dane" kwartały roku, w momencie, w którym w pierwszym miesiącu nowego kwartału nie osiąga granicznej kwoty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności przy dokonywaniu wykładni ww. przepisu pamiętać należy, iż punktem wyjścia winien być tekst ustawy, poprzez który ustawodawca ustanawia i przekazuje adresatom określone normy postępowania. W procesie stosowania prawa należy zatem w pierwszej kolejności dokonywać wykładni językowej przepisu, oczywiście w granicach sensu danych słów, uzupełnionej jednak wykładnią systemową i celowościową (zob. R. Mastalski, Prawo podatkowe I - część ogólna, Warszawa 1998, Wydawnictwo C.H. Beck, s. 85-86).

W Pana ocenie sposób zredagowania oraz sens zwrotów i słów używanych w treści przepisu art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, pozwala na postawienie zasadnej tezy, iż w momencie przekroczenia w danym kwartale wartości transakcji z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ponad kwotę 50.000 zł netto, należy oczywiście w tymże kwartale składać dalsze miesięczne "informacje podsumowujące", jednakże wyłącznie do końca danego kwartału, co w żadnym wypadku nie oznacza następnie obowiązku kontynuowania składania miesięcznych "informacji podsumowujących" przez wszystkie kolejne miesiące roku, zaś już w kolejnym danym kwartale (jako odrębnym okresie rozliczeniowym) można ponownie skorzystać z dobrodziejstwa składania kwartalnych "informacji podsumowujących".

Jednocześnie - według Pana - bezzasadne byłoby odwoływanie się do analogii z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Podkreślił Pan, iż w przypadku rzekomo analogicznej sytuacji z transakcjami związanymi z wewnątrzwspólnotową dostawą towaru, ustawodawca w treści przepisu art. 100 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w sposób wyraźny wyłączył możliwość składania późniejszych informacji kwartalnych nie tylko w kwartale, w którym przekroczono daną kwotę graniczną, ale również w przypadku zaistnienia takiego przekroczenia w okresie któregokolwiek z czterech kwartałów poprzedzających, co w sposób pośredni implikuje obowiązek składania miesięcznych "informacji podsumowujących" przez cały kolejny rok. Gdyby zatem celem interpretowanego przepisu było ograniczenie możliwości składania "informacji podsumowujących" po chociażby jednym przekroczeniu, w którymś z poprzednich kwartałów kwoty 50.000 zł, także w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ustawodawca zawarłby - Pana zdaniem - takie zastrzeżenie również w przepisie art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w sposób podobny, jak zawarł to w punkcie poprzedzającym.

Stanowisko przeciwne kłóciłoby się - w Pana ocenie - z założeniem racjonalnego ustawodawcy, a więc takiego, który tworzy przepisy prawa w sposób sensowny, racjonalny i celowy, znając cały system prawny i nadając poszczególnym słowom i zwrotom zawsze takie samo znaczenie, nie zamieszczając jednocześnie zbędnych sformułowań, (por. wyrok OTK z dnia 23 lutego 1999, KZP/98, OTK 1999/2/23; uchwała SN z 20 czerwca 2000, I KZP 16/00, OSNKW 2000/7-8/60; Z. Ziembiński "Teoria prawa", PWN 1978, s. 106-123). W kontekście powyższego nie ma żadnego uzasadnienia, aby tak różnym przepisom ustawowym nadawać to samo znaczenie normatywne, a co więcej rodzące określone obowiązki podatkowe w stosunku do podatników, gdyż kłóciłoby się to z założeniem racjonalnego ustawodawcy.

Pana zdaniem, potwierdzenie poprawności przedstawionego wyżej rozumowania można również odnaleźć w wypowiedziach przedstawicieli doktryny. Za komentarzem do VAT 2010, należy powtórzyć, iż "Przykładowo, jeżeli próg został przekroczony już w styczniu, podatnik zobowiązany jest do złożenia informacji podsumowującej za ten miesiąc do 15 lutego, za kolejne miesiące kwartału należy również złożyć kolejne informacje miesięczne" (por. VAT 2010 Komentarz, Jerzy Martini, Przemysław Skorupa, Marek Wojda, C.H. Beck 2010, Legalis, teza 12, do art. 100 ustawy).

Ponadto wskazał Pan, że w prawie podatkowym obowiązuje ogólna zasada interpretacji ścisłej wszystkich przepisów prawnych, a w szczególności zakaz stosowania wykładni rozszerzającej na niekorzyść podatnika.

W konsekwencji przyjęcie apriorycznego założenia o tożsamości skutków podatkowych, przy różnej konstrukcji przepisów ustawowych pkt 1 i 2 art. 100 ust. 4, jest nie tylko błędne, ale stanowi w Pana ocenie - naruszenie zasady legalizmu ustanowionej w art. 7 Konstytucji RP, poprzez brak podstawy i wyjście poza granice prawa. Ponadto uznał Pan, że skoro ustawodawca nie ustanowił wprost normy zakazującej przedstawionego w niniejszej sprawie zachowania podatnika, należy przyjąć, iż jest ono dozwolone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7 (ust. 3 ww. artykułu).

W świetle ust. 4 ww. artykułu, informacje podsumowujące mogą być składane za okresy kwartalne w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy dotyczą one:

Według ust. 5 ww. artykułu, składający informacje podsumowujące za okresy kwartalne, u których:

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności, będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, dokonuje Pan wyłącznie wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (WNT). Wobec dokonania w miesiącu maju 2010 r. transakcji WNT na kwotę 51.931,95 zł netto i tym samym przekroczenia w danym kwartale kwoty, o której mowa w art. 100 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 100 ust. 5 pkt 2, obowiązany był Pan złożyć miesięczną informację podsumowującą za miesiąc maj 2010 r., co też Pan uczynił. Ponadto stosując się do treści przepisu art. 100 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zaległą informację podsumowującą za miesiąc kwiecień 2010 r., złożył Pan łącznie z informacją za miesiąc maj 2010 r., do dnia 25 czerwca 2010 r. (elektronicznie), a więc w miesiącu następującym po miesiącu w kwartale, w którym przekroczył kwotę 50.000 zł. Za ostatni miesiąc drugiego kwartału (czerwiec), złożył Pan również miesięczną informację podsumowującą.

Na tym tle powziął Pan wątpliwość dotyczącą możliwości ponownego złożenia (składania) kwartalnej informacji podsumowującej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 100 ust. 3, ust. 4 pkt 2 i ust. 5 pkt 2, należy potwierdzić Pana stanowisko, iż w sytuacji przekroczenia w danym kwartale wartości wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów kwoty 50.000 zł netto i składania w związku z tym miesięcznych informacji podsumowujących, analizowane przepisy nie stoją na przeszkodzie, aby za kolejny kwartał (kwartały) - jako odrębny okres rozliczeniowy (okresy rozliczeniowe) mógł Pan, spełniając ustawowe warunki, ponownie złożyć (składać) kwartalną informację podsumowującą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.