ITPP2/443-1035/08/RS - Czy za świadczoną przez podatnika usługę należy wystawić faktury ze stawką podatku 22%, czy też powinna ona być opodatkowana u odbiorcy, na mocy art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 2 stycznia 2009 r., (data wpływu 16 stycznia 2009 r.) z dnia 9 stycznia 2009 r., (data wpływu 12 stycznia 2009 r.) oraz z dnia 6 lutego 2009 r., (data wpływu 11 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług pośrednictwa komercyjnego i wyceny z wyłączeniem wyceny nieruchomości (PKWiU 74.87.14-00.00) dokonywanych w imieniu i na rzecz firmy amerykańskiej związanych z wykonywaniem doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1) oraz stawki podatku dla tych usług - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 2 i 9 stycznia oraz 6 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług pośrednictwa komercyjnego i wyceny z wyłączeniem wyceny nieruchomości (PKWiU 74.87.14-00.00) dokonywanych w imieniu i na rzecz firmy amerykańskiej związanych z wykonywaniem doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1) oraz stawki podatku dla tych usług.

W przedmiotowym wniosku, oraz pismach stanowiących jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wystawia faktury na rzecz odbiorcy posiadającego siedzibę w USA za następujące czynności wykonywane na terenie Polski:

Powyższe czynności są elementami składowymi jednej usługi świadczonej na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką, a kontrahentem z USA. Świadczona usługa w zakresie czynności wymienionych w punktach od 1 do 7 dotyczy pośrednictwa komercyjnego i wyceny z wyłączeniem wyceny nieruchomości (PKWiU 74.87.14-00.00) dokonywanych w imieniu i na rzecz firmy amerykańskiej, związanych z wykonywaniem doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1). Nabywca usługi nie posiada oddziału w Polsce. Dla przedmiotowej transakcji kontrahent nie podaje numeru państwa członkowskiego, w którym byłby zidentyfikowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za świadczoną przez Spółkę usługę należy wystawić faktury ze stawką podatku 22%, czy też powinna ona być opodatkowana u odbiorcy, na mocy art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w piśmie z dnia 6 lutego 2009 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, świadczona usługa powinna być opodatkowana na terytorium USA (w kraju odbiorcy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają:

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Dla określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (brzmienie obowiązujące do 30 listopada 2008 r.).

W przypadku świadczenia usług, dla określenia miejsca ich opodatkowania należy ustalić miejsce ich świadczenia w rozumieniu wymienionej ustawy.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W odniesieniu do niektórych rodzajów usług ustawodawca ustanowił inne niż wynikające z ww. zasady miejsce świadczenia usług.

W myśl regulacji art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z ust. 4 powołanego artykułu, przepis ust. 3 stosuje się do usług:

Wskazuje się, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 3 powołanej ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:

Świadczenie składające się z co najmniej dwóch czynności, które z ekonomicznego punktu widzenia tworzy jedną całość ma miejsce wtedy, gdy jedną z jego części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla nabywcy celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego zrealizowania (wykorzystania) usługi zasadniczej.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z kontrahentem z USA umowę o wykonanie czynności, które zostały sklasyfikowane przez Spółkę, jako usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny z wyłączeniem wyceny nieruchomości (PKWiU 74.87.14-00.00) dokonywane w imieniu i na rzecz firmy amerykańskiej, związane z usługami doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1).

Z powyższego wynika, że świadczona na rzecz kontrahenta z USA, usługa pośrednictwa związana z usługą doradztwa, ma charakter wyłącznie wspomagający i jest usługą pomocniczą dla tej usługi. Zatem usługa doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania jest usługą główną. Usługa ta mieści się w katalogu usług wymienionych w art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, dla której ma zastosowanie regulacja zawarta w ust. 3 pkt 1 powołanego wyżej artykułu.

Reasumując, w świetle powołanych przepisów ww. usługi jako świadczone na rzecz kontrahenta z USA nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, lecz na terytorium USA.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.