ITPP2/443-1034/11/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i opodatkowania jej stawką 0% - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lipca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonanej dostawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i opodatkowania jej stawką 0%.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w dniu 2 maja 2011 r. zawarła jednorazowy kontrakt z firmą niemiecką posiadającą NIP UE, dotyczący sprzedaży maszyny drukującej, całkowicie umorzonej. W dniu 30 czerwca 2011 r. Spółka wystawiła fakturę VAT z 0% stawką podatku. Faktura ta w dniu 11 lipca 2011 r. została potwierdzona podpisem i pieczątką właściciela firmy, z którą zawarty był kontrakt.

W dniu 12 lipca 2011 r. przedmiotową maszynę zapakowano do trzech kontenerów i przewieziono do portu w G., gdzie dokonano odprawy celnej przez agencję celną, wyznaczoną przez firmę niemiecką, wysyłając maszynę bezpośrednio do L. w Peru.

Sposób wykonania eksportu nie był zgodny z wcześniejszymi ustaleniami, ponieważ maszyna miała być wysłana do Niemiec, jako dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Dokumenty przekroczenia obszaru Polski - SAD oraz EX-1, zostały wystawione na kontrahenta niemieckiego. Spółka posiada wystawione i podpisane przez siebie oraz firmę niemiecką:

* kontrakt zawarty w dniu 2 maja 2011 r.,

* kopię faktury VAT,

* dokument paking list, osobno dla każdej zawartości trzech kontenerów - 3 egzemplarze,

* listy przewozowe dotyczące przewozu kontenerów na trasie z T. do G. port dok DCT - 3 egzemplarze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wywóz przedmiotowej maszyny poza Polskę, na podstawie dokumentów SAD i EX-1 wystawionych na niemieckiego kontrahenta, pozwalają na zastosowanie 0% stawki podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż maszyny drukarskiej, zgodnie z zawartym kontraktem z odbiorcą niemieckim, należy potraktować jako dostawę wewnątrzwspólnotową i zastosować 0% stawkę podatku od towarów i usług, przyjmując za podstawę opodatkowania dostawy, zgodnie z atr. 42 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, kopię faktury VAT z NIP UE z potwierdzeniem odbiorcy o otrzymaniu maszyny oraz kopię dokumentu SAD wystawionego na odbiorcę niemieckiego, związaną z bezpośrednią wysyłką omawianej maszyny do L. w Peru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W myśl art. 13 ust. 2, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów muszą zaistnieć następujące elementy: wywóz towarów musi nastąpić z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy (wymóg przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Ponadto, zgodnie z ust. 6 cyt. artykułu, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym odstawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do dyspozycji art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 cyt. ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% pod warunkiem, że:

W przypadku, gdy towar dostarczany jest przez przewoźnika muszą również zostać spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

W przypadku, gdy dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3-5 nie potwierdzają jednoznacznie dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dowodami - w świetle art. 42 ust. 11 cytowanej ustawy - mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, a w szczególności:

Eksportem towarów - w myśl art. 2 pkt 8 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. - jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych, wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonywany przez:

Wobec powyższego, aby uznać daną czynność za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 ustawy,

* w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Jednym z warunków koniecznych do wypełnienia definicji eksportu towarów jest dokonanie wywozu towarów z terytorium kraju, którym - zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy - jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem wywóz towarów poza Unię Europejską musi rozpocząć się na terytorium Polski (kraju), a nie na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Odnośnie pojęcia "wywóz towarów" zawartego w art. 2 pkt 8 ustawy zauważyć należy, iż powinno ono być rozumiane jako objęcie towarów odpowiednią procedurą celną, stosowaną w eksporcie towarów, tj. procedurą wywozu. Pojęcie "wywóz towarów" nie może być interpretowane jako fizyczne przemieszczenie towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Jak bowiem wynika z treści przepisu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, wywóz towarów powinien być dokonany poza terytorium Unii Europejskiej z terytorium kraju i zostać potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych. Oznacza to, że procedura celna wywozu powinna być rozpoczęta na terytorium kraju (Polski) i potwierdzona przez właściwy dla tej procedury urząd celny.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu wywożony jest z terytorium kraju (z Polski) przez dostawcę lub na jego rzecz i na niego wystawiane są dokumenty eksportowe - eksport bezpośredni, od sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz i na niego wystawiane są dokumenty eksportowe - eksport pośredni.

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0% - art. 41 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Stosownie do dyspozycji ust. 9 ww. artykułu, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu, przepisy art. 41 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 11 ustawy, właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej. Z dokumentów tych musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Ma to zagwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Zasadnicza różnica w przypadku eksportu pośredniego w stosunku do eksportu bezpośredniego w kwestii dokumentowania odnosi się do formy dokumentu celnego. W eksporcie bezpośrednim podatnik, aby mógł wykazać daną transakcję ze stawką 0%, zobowiązany jest posiadać oryginał dokumentu celnego. Natomiast w przypadku eksportu pośredniego, wystarczającym dokumentem jest jego kopia. W eksporcie pośrednim podatnik nie może dysponować oryginałem dokumentu celnego, gdyż to nie on dokonuje wywozu (formalności celnych) tego towaru, ani też towar nie jest wywożony na jego zlecenie. W tym przypadku formalności celnych dokonuje nabywca lub podmiot działający na jego rzecz. Dlatego potwierdzenie dokonania wywozu towarów otrzymuje w tym przypadku zgłaszający, którym co do zasady jest nabywca - podmiot zagraniczny.

Z treści wniosku wynika, iż w dniu 2 maja 2011 r. Spółka zawarła jednorazowy kontrakt z firmą niemiecką, posiadającą NIP UE, dotyczący sprzedaży maszyny drukującej, całkowicie umorzonej. W dniu 30 czerwca 2011 r. wystawiła fakturę VAT z 0% stawką podatku. Faktura ta w dniu 11 lipca 2011 r. została potwierdzona podpisem i pieczątką właściciela firmy, z którą zawarty był kontrakt.

W dniu 12 lipca 2011 r. przedmiotową maszynę zapakowano do trzech kontenerów i przewieziono do portu w G., gdzie dokonano odprawy celnej przez agencję celną, wyznaczoną przez firmę niemiecką, wysyłając maszynę bezpośrednio do L. w Peru.

Sposób wykonania eksportu nie był zgodny z wcześniejszymi ustaleniami, ponieważ maszyna miała być wysłana do Niemiec, jako dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Dokumenty przekroczenia obszaru Polski - SAD oraz EX-1, zostały wystawione na kontrahenta niemieckiego. Spółka posiada wystawione i podpisane przez siebie oraz firmę niemiecką:

* kontrakt zawarty w dniu 2 maja 2011 r.,

* kopię faktury VAT,

* dokument paking list, osobno dla każdej zawartości trzech kontenerów - 3 egzemplarze,

* listy przewozowe dotyczące przewozu kontenerów na trasie z T. do G. port dok DCT - 3 egzemplarze.

Oceniając charakter dokonanej przez Spółkę dostawy - opierając się przy tym na obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa oraz przede wszystkim opisanych we wniosku okolicznościach faktycznych sprawy - stwierdzić należy, iż wobec faktu, że nie miał miejsca wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, nie wystąpiła jedna z obligatoryjnych przesłanek, pozwalających uznać transakcję za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Wskazać jednak należy, iż dostawa między Spółką a kontrahentem niemieckim wypełniła definicję eksportu pośredniego, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy, co w przypadku spełnienia warunku wynikającego z art. 41 ust. 11 ustawy, uprawnia Spółkę do zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.