ITPP1/4512-969/15/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 15 października 2015 r.), uzupełnionym w dniach 7 i 18 grudnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 7 i 18 grudnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych na terenie miasta B.... Strona jest podatnikiem VAT czynnym oraz w zakresie podatku od towarów i usług i jest zobowiązana do składania deklaracji miesięcznych. Spółka posiada kasę fiskalną, za pośrednictwem której ewidencjonuje sprzedaż towarów i usług osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, w tym pracownikom, oraz rolnikom ryczałtowym. Strona prowadząc działalność gospodarczą zatrudnia pracowników na umowę o pracę, w tym też prezesa zarządu. W dniu 2 stycznia 2015 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników wyraziło zgodę na zawarcie umów użyczenia samochodów osobowych - prezes zarządu Spółki ma prawo użytkować samochód osobowy do celów prywatnych. Spółka użyczyła też służbowe samochody osobowe pracownikom. Spółka ustaliła, że od dnia 2 stycznia 2015 r. w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, pracownicy prezes zarządu będą zobowiązani do nabywania paliwa z własnych środków finansowych przy jazdach prywatnych. "Strona ustaliła mając za podstawę art. 12 ust. 2a pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 3161 z późn. zm.), dalej w skrócie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych lub u.p.d.o.f., ustalił, i pracownicy płatnika uzyskują miesięcznie nieodpłatne świadczenie z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych, zwane dalej w skrócie nieodpłatnym świadczeniem pracowniczym, w kwocie miesięcznej nie wyższej niż 400,00 zł (czterysta złotych), od wartości którego to świadczenia od miesiąca stycznia 2015 r. są przez Spółkę naliczane oraz deklarowane składki na ubezpieczenia społeczne, w tym składki na ubezpieczenie rentowe oraz emerytalne". W wydanym zarządzeniu z dnia 3 stycznia 2015 r. zarząd Spółki wskazał jednoczenie, że w przypadku gdy osobowy samochód służbowy z powodów losowych np. choroba, urlop, itp. nie będzie wykorzystywany przez pracownicę do celów prywatnych, wartość nieodpłatnego świadczenia pracowniczego, od którego będą naliczane w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne, będzie ustalana przez płatnika na zasadach określonych w art. 12 ust. 2b 1 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka stwierdziła, że pracownicy korzystając z samochodu służbowego do celów prywatnych, nie nabywali paliwa z własnych środków finansowych i obciąża ich obowiązkiem zwrotu kosztów zużytego paliwa do celów prywatnych, zwanymi odsprzedażą paliwa pracownikom, dokumentując żądane kwoty za zwrot paliwa fakturami. Identycznymi fakturami Spółka obciąża pracowników w przypadku stwierdzenia, że ww. pracownicy wykorzystują służbowe telefony komórkowe do celów prywatnych. Spółka czasami odsprzedaje zatrudnionym pracownikom bilety na imprezy muzyczne, rekreacyjne, itp. zwane dalej biletami na imprezy, które to bilety są nabywane ze środków finansowych strony. Spółka umożliwia osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i rolnikom ryczałtowym odpłatne parkowanie pojazdów na parkingu niestrzeżonym, stanowiącym własność strony oraz sprzedaje abonamenty miesięczne ww. osobom na parkowanie pojazdów na parkingu niestrzeżonym stanowiącym własność strony, zwanymi dalej usługami parkingowymi. Zapłatę za sprzedaż ww. towarów i usług strona większości otrzymuje gotówką, czasami przelewem bankowym.

Z uzupełnień wniosku wynika, że Spółka jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy fiskalnej od dnia 1 grudnia 2010 r.

Sprzedaż towarów i usług na rzecz pracowników jest ewidencjonowana przez Spółkę za pośrednictwem kasy fiskalnej od dnia 25 listopada 2015 r.

Spółka dokonuje dostaw towarów wymienionych w § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowe dostawy ww. towarów opisanych powyżej są dokonywane przez Spółkę wyłącznie na rzecz pracowników. Spółka odsprzedaje na rzecz pracowników olej napędowy.

Precyzując zdanie "inne używane rzeczy ruchome np. wyposażenie, środki trwałe" Spółka wskazała, że miała na myśli np. używane samochody osobowe, meble biurowe, krzesła, naczynia.

Ponadto z uzupełnienia wynika, że "w przypadku zapłaty za wyświadczoną usługę otrzymywanej w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), z ewidencji dowodów dokumentującej zapłatę jednoznacznie nie wynika, jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczy".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na Spółce spoczywa obowiązek ewidencji za pośrednictwem kasy fiskalnej sprzedaży osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej, w tym pracownikom i rolnikom ryczałtowym paliwa zużytego podczas jazd prywatnych służbowymi samochodami osobowymi, odsprzedaży usług telekomunikacyjnych pracownikom, odsprzedaży biletów na imprezy oraz sprzedaży usług parkingowych i sprzedaży ww. osobom innych używanych rzeczy ruchomych np. wyposażenia, środków trwałych i pojazdów samochodowych, która to sprzedaż jest dokumentowana przez Wnioskodawcę fakturami VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż przez Spółkę towarów i usług osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym, w tym pracownikom, podlega obowiązkowi ewidencji za pośrednictwem kasy fiskalnej. Reasumując powyższe należy uznać, że na Spółce spoczywa obowiązek ewidencji za pośrednictwem kasy fiskalnej sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, w tym pracownikom i rolnikom ryczałtowym paliwa zużytego podczas jazd prywatnych, służbowymi samochodami osobowymi, odsprzedaży usług telekomunikacyjnych pracownikom, odsprzedaży biletów na imprezy oraz sprzedaży opłat parkingowych i sprzedaży innych używanych rzeczy ruchomych np. wyposażenia, środków trwałych i pojazdów samochodowych, która to sprzedaż jest dokumentowana przez wnioskodawcę fakturami VAT. Z powyższego obowiązku Spółka zostanie zwolniona na podstawie punktu 38 załącznika do rozporządzenia, jeżeli w całości sprzedaż osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, w tym pracownikom Spółki oraz rolnikom ryczałtowym będzie udokumentowana fakturami, z których jednoznacznie będzie wynikało jakiej czynności ta sprzedaż dotyczy, a Spółka całość zapłaty za sprzedany towar lub usługę otrzyma za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Ustawodawca przewidział jednak zwolnienia podmiotowe, jak i przedmiotowe z tego obowiązku. Należy bowiem zauważyć, że podatnicy mogą różnie kształtować strukturę prowadzonej sprzedaży, a co za tym idzie - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - mogą prowadzić zarówno czynności objęte zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jak i czynności nieobjęte tym zwolnieniem.

Jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

W obecnym stanie prawnym, w kwestii zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

W myśl § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 35 tego załącznika wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Natomiast w poz. 38 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Ponadto, w poz. 49 wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z zapisu § 2 ust. 2 powołanego rozporządzenia wynika, że w przypadku podatników dokonujących dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w poz. 21, 26, 27 i 49 załącznika do rozporządzenia, zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli dostawa towarów i świadczenie usług w całości zostały udokumentowane fakturą.

Zgodnie z § 4 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy:

* z wyjątkiem dostawy, o której mowa w lit. b-I, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 35 załącznika do rozporządzenia.

Na podstawie § 8 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2015 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 35, 40 lub 41 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Analiza powołanych przepisów na gruncie przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że w przypadku odsprzedaży na rzecz pracowników oleju napędowego, bez względu na formę płatności i fakt dokumentowania tych transakcji fakturami - stosownie do zapisu § 4 pkt 1 lit. m powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. - Spółka nie ma prawa do stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 35 załącznika do ww. rozporządzenia.

Ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 35 załącznika do powołanego rozporządzenia, Spółka może natomiast korzystać w przypadku odsprzedaży na rzecz pracowników usług telekomunikacyjnych, biletów na imprezy muzyczne, rekreacyjne itp. oraz towarów i używanych rzeczy ruchomych, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym nie są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Ponadto, na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 49 załącznika do powołanego rozporządzenia, Spółka będzie mogła również korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku dostawy tych towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, pod warunkiem, że dostawy te - stosownie do zapisu § 2 ust. 2 - będą udokumentowane fakturami.

Odnośnie usług polegających na udostępnianiu miejsc parkingowych, które Spółka świadczy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych należy stwierdzić, że aby podatnik miał możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* zapłata za świadczenie musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,

* przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.

Zatem, w przypadku, gdy jeden z ww. warunków nie będzie spełniony, to podatnik nie ma możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zapłatę za sprzedaż wymienionych we wniosku towarów i usług strona większości otrzymuje gotówką, czasami przelewem bankowym. W przypadku "zapłaty za wyświadczoną usługę otrzymywanej w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), z ewidencji dowodów dokumentującej zapłatę jednoznacznie nie wynika, jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczy" (uzupełnienie z dnia 18 grudnia 2015 r.).

Z powyższego zatem jednoznacznie wynika, że Spółka nie spełnia warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. Przy czym należy wskazać, że Spółka mogłaby korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku spełnienia ww. warunków określonych w § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 38 załącznika do ww. rozporządzenia.

Niemniej jednak za nieprawidłowe uznano stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka zamierza skorzystać z prawa do powyższego zwolnienia, "jeżeli w całości sprzedaż osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, w tym pracownikom Spółki oraz rolnikom ryczałtowym będzie udokumentowana fakturami, z których jednoznacznie będzie wynikało jakiej czynności ta sprzedaż dotyczy, a Spółka całość zapłaty za sprzedany towar lub usługę otrzyma za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowej", pomijając przy tym kwestię ewidencji, z której łącznie z dowodami dokumentującymi zapłatę jednoznacznie powinno wynikać, jakiej konkretnie czynności ta zapłata dotyczyła, co w świetle - doprecyzowanego w uzupełnieniu z dnia 18 grudnia 2015 r. - opisu sprawy, wyklucza możliwość korzystania z przedmiotowego zwolnienia.

Należy w tym miejscu podkreślić, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 38 załącznika do powołanego rozporządzenia dotyczy wyłącznie świadczenia usług i nie obejmuje swym zakresem sprzedaży towarów. Wobec tego należy wskazać, że zwolnienie to nie będzie miało zastosowania w przypadku pozostałej - opisanej - we wniosku sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, tj. w przypadku ewentualnej sprzedaży towarów (wyposażenia, towarów używanych), nie objętych zwolnieniem na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 49 załącznika do rozporządzenia.

Mając na względzie powołane przepisy prawa w odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy, oceniając całościowo przedstawione przez Spółkę stanowisko, uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.