ITPP1/4512-818/15/BS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 października 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-818/15/BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 19 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, z siedzibą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest w szczególności przerób ropy naftowej oraz produkcja paliw. Wnioskodawca prowadzi szeroką działalność charytatywną i społeczną. Wspiera darowiznami, głównie pieniężnymi, liczne organizacje społeczne, fundacje, stowarzyszenia prowadzące działalność pożytku publicznego i wolontariatu w sferze zadań publicznych.

W celu prowadzenia ww. działań Wnioskodawca podjął decyzję o powołaniu Fundacji, której jest jedynym fundatorem. Fundacja została ustanowiona aktem notarialnym podpisanym w dniu 1 czerwca 2015 r. Fundacja działa m.in. na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jedn.:; Dz. U. z 1991 r. Nr 45, poz. 2003) (dalej "ustawa o fundacjach"), ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536) (dalej "ustawa o działalności pożytku publicznego").

Środki finansowe tytułem funduszu założycielskiego z przeznaczeniem na realizację celów statutowych Fundacji zostały przelane na rachunek bankowy Fundacji w lipcu 2015 r.

Fundacja realizuje cele społecznie użyteczne w zakresie zgodnym z art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej. Majątek i środki finansowe na funkcjonowanie i realizację celów startowych Fundacji pochodzą, będą pochodzić m.in. z funduszu założycielskiego, nieruchomości, ruchomości nabytych w czasie działania, otrzymanych darowizn.

Zarząd Fundacji składa się obecnie z 1 członka, który pełni funkcje prezesa. Osoba pełniąca funkcje prezesa jest zatrudniona również u Wnioskodawcy na umowę o pracę. Fundacja posiada Radę Fundacji, w której skład weszli pracownicy Spółki. Zarówno prezes, jak i członkowie Rady Fundacji pełną swoje funkcje społecznie. Fundacja nie zatrudnia obecnie pracowników. Na podstawie statutu Fundator posiada określone uprawnienia w zakresie działalności Fundacji. Do kompetencji Fundatora należy m.in.:

* powoływanie i odwoływanie członków Rady Fundacji i Zarządu fundacji,

* zatwierdzanie planów finansowych i rzeczywistych oraz sprawozdań z ich realizacji,

* podejmowanie decyzji w zakresie zmian statutu, likwidacji fundacji, podjęcia działalności gospodarczej przez Fundację,

* wyrażanie zgody na rozporządzanie majątkiem Fundacji i jej środkami pieniężnymi powyżej kwoty 20.000 zł.

Wnioskodawca planuje przekazywać darowizny głównie pieniężne, na działalność statutową Fundacji, oraz darowizny z przeznaczeniem na pokrycie kosztów funkcjonowania Fundacji, takich jak np. usługi administracyjne, koszty wynajmu pomieszczeń, koszty usług prawnych i księgowych, usługi telekomunikacyjne i informatyczne, zakup środków trwałych, wyposażenia np. komputer, telefon, itp.

Wnioskodawca wynajmie odpłatnie Fundacji, pomieszczenia do prowadzenia działalności statutowej wyposażone w środki komunikacji elektronicznej. Wnioskodawca będzie świadczyć odpłatnie na rzecz Fundacji usługi administracyjne w zakresie min. obsługi korespondencji, analizy wniosków i przygotowania rekomendacji dla zarządu Fundacji, przygotowanie projektów uchwał i sprawozdań. Do wykonywania ww. czynności zostanie u Wnioskodawcy wyznaczony pracownik, który część swego czasu pracy u Fundatora przeznaczy na prace na rzecz Fundacji. Fundacja będzie również nabywać od Wnioskodawcy usługi informatyczne oraz korzystać z usług kancelarii pocztowej Fundatora.

Za ww. usługi fundacja będzie płacić wynagrodzenie dla Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatek VAT od wydatków związanych z założeniem Fundacji, w szczególności VAT od wydatku na założycielski akt notarialny, VAT od wydatku na opracowanie elementów identyfikacji Fundacji (opracowanie logo Fundacji, wzorców produkcyjnych i szablonów elektronicznych) podlega odliczeniu.

Zgodnie z zasadą neutralności podatku VAT oraz na podstawie art. 86 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...). Założenie Fundacji jest jednym z etapów wdrażania przez Spółkę zasad społecznej odpowiedzialności biznesu we wszystkich obszarach swojej działalności, jest częścią strategii Spółki w zakresie tworzenia jej pozytywnego wizerunku na zewnątrz, co w efekcie ma doprowadzić do zwiększenia sprzedaży towarów Spółki (sprzedaż opodatkowana). Dlatego też, Spółka stoi na stanowisku, że VAT od wydatków związanych z założeniem fundacji, w szczególności VAT od wydatku na założycielski akt notarialny, VAT od wydatku na opracowanie elementów identyfikacji Fundacji (opracowanie logo Fundacji, wzorców produkcyjnych i szablonów elektronicznych) podlega odliczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powołanego powyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Dla określenia, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku z tytułu wydatków poniesionych na założenie Fundacji (akt notarialny, opracowanie elementów identyfikacji Fundacji, logo, wzorców produkcyjnych, szablonów elektronicznych) istotne jest ustalenie, czy istnieje związek między nabyciami, a prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak - jaki ma charakter. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji pojęcia "zamiar" wynika, że jest to projekt, plan, czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot (osoba) ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług ponosi wydatki związane z założeniem Fundacji w szczególności wydatki na założycielski akt notarialny, wydatki na opracowanie elementów identyfikacji Fundacji - logo, wzorów produkcyjnych i szablonów elektronicznych. Fundacja została powołana w celu wspierania darowiznami, głównie pieniężnymi liczne organizacje społeczne, fundacje, stowarzyszenia prowadzące działalność pożytku publicznego i wolontariatu w sferze zadań publicznych. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej.

Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika, aby nabywane w ramach założenia Fundacji wydatki będą miały bezpośredni, czy nawet pośredni związek z działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Wnioskodawcę. W przedmiotowym wniosku wskazano, że założenie Fundacji jest jednym z etapów wdrażania przez Wnioskodawcę społecznej odpowiedzialności biznesu we wszystkich obszarach działalności, jest częścią strategii w zakresie tworzenia jej pozytywnego wizerunku na zewnątrz, co w efekcie ma doprowadzić do zwiększenia sprzedaży towarów Wnioskodawcy (sprzedaż opodatkowana).

W ocenie organu, trudno uznać, że działania Fundacji przyczynią się choćby w sposób pośredni do wzrostu sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy. Zatem, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, wydatki związane z założeniem Fundacji, nie wykazując związku bezpośredniego czy też pośredniego ze sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy, lecz mają związek wyłącznie z działalnością fundacji świadczoną nieodpłatnie, niepodlegającą opodatkowaniu.

Tut. organ nie kwestionuje faktu, że założenie Fundacji jest częścią strategii Wnioskodawcy w zakresie tworzenia Jego pozytywnego wizerunku na zewnątrz, jednakże nie sposób z tego faktu wywieść wniosku o wzroście sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy, w okresie późniejszym. Zakładając nawet, że taki skutek - w sposób pośredni - zostałby w jakimś zakresie osiągnięty, w świetle przepisów nie daje to podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie został bowiem spełniony warunek istnienia bezspornego związku między poniesionymi wydatkami, a podatkiem należnym w związku z opodatkowaną działalnością podatnika.

Końcowo informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl