ITPP1/4512-531/16/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 23 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2016 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 23 sierpnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w zakresie usług polegających na wynajmowaniu sprzętu spadochronowego do celów rekreacyjnych i sportowych oraz w zakresie wynajmowania spadochronu do skoku z samolotu w tandemie (dwuosobowego), tj. licencjonowanego skoczka spadochronowego, zarazem właściciela spadochronu (statku powietrznego) z osobą, która chce z nim skoczyć i nie posiada uprawnień do samodzielnych skoków (usługobiorca).

Wnioskodawca wskazał, że na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych, zgodnie z § 6 pkt 13 i załącznikiem nr 1, spadochrony są statkami powietrznymi zdefiniowanymi jako - urządzenia cięższe od powietrza, które wskutek oddziaływania powietrza na ich powierzchnie wytwarzają siłę nośną częściowo równoważącą ich ciężar całkowity i zmniejszającą ich prędkość opadania do zapewniającej bezpieczne zetknięcie z ziemią.

Załogę statku powietrznego - spadochronu, stanowi skoczek, który posiada odpowiednie uprawnienia - licencję skoczka spadochronowego zawodowego, wydaną według wymagań polskich przepisów licencjonowania przez Urząd Lotnictwa Cywilnego i wpisaną do Rejestru Personelu. W przypadku skoków 2-osobowych - tandemowych wraz z załogą, czyli skoczkiem licencjonowanym, skacze dodatkowo jeszcze druga osoba - pasażer (usługobiorca).

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę mieszczą się w grupowaniach:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie usług w zakresie wynajmowania spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowanego skoczka spadochronowego z pasażerem (PKWiU 51.10.20.0) jest opodatkowane 8% stawką podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi wynajmowana spadochronów do skoków z samolotu w tandemie, tj. licencjonowany skoczek spadochronowy i pasażer (usługobiorca) opodatkowane są 8% stawką VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, załącznik nr 3 poz. 162 ustawy, ponieważ powyższe usługi zostały sklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w grupowaniu PKWiU 51.10.20.0 wyszczególnione w zał. 3 poz. 162.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7,w tym również:

W myśl art. 5a cyt. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, w myśl art. 146a pkt 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Pod pozycją 162 załącznika nr 3 do ww. ustawy, stanowiącego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% wymieniono, oznaczony symbolem PKWiU 51.10.20.0 "Wynajem środków transportu lotniczego pasażerskiego, z załogą."

W myśl art. 2 pkt 30 ww. ustawy, przez "PKWiU ex" rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy wyjaśnić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Wskazać należy jednocześnie, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Tak więc, to Wnioskodawcę obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że o ile świadczone przez Wnioskodawcę usługi, mieszczą się w grupowaniu 51.10.20.0, to jako wymienione w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 cyt. ustawy w związku z art. 146a ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi oznaczone symbolem PKWiU 51.10.20.0. Stwierdzenie to przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego i nie był on przedmiotem oceny. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, a w szczególności zmiany zaklasyfikowania przedmiotowych usług do innego grupowania PKWiU, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.