ITPP1/4512-480/16/JP - VAT w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2015 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT od xx sierpnia 20xx r. W okresie poprzedzającym ten okres tj. od xx czerwca 19xx r. zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług był wyłącznie Urząd Miasta i Gminy. Gmina przeznaczyła do sprzedaży lokal użytkowy położony w miejscowości xx wraz z udziałem w niewydzielonych częściach budynku oraz z udziałem w gruncie. Gmina nabyła omawianą nieruchomość od Agencji xx, na podstawie umowy nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości w dniu xx stycznia 20xx r. Dostawa lokalu użytkowego na rzecz Gminy nie była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, jak również korzystającą ze zwolnienia. Gminie nie przysługiwało zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W 20xx r. Gmina poniosła wydatki na ulepszenie budynku, w którym znajduje się lokal, w szczególności na wymianę pokrycia dachowego z eternitu na blachodachówkę, remont kominów ponad dachem i w obrębie strychu. Wartość wydatków przypadająca na lokal przekroczyła 30% jego wartości początkowej. Lokal użytkowy wykorzystywany był przez Gminę jako wiejski klub rolnika i nie służył działalności opodatkowanej, wobec czego Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia wydatków poniesionych na ulepszenie budynku. Przedmiot sprzedaży nie był wykorzystywany do celów zarobkowych tzn. nie był udostępniany na podstawie umowy najmu ani dzierżawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż lokalu użytkowego (byłego klubu rolnika) położonego w miejscowości xx jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Gminy, analiza przepisów ustawy o VAT regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z trzech możliwości do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Konieczne wobec tego jest kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie tych obiektów. Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT zostały określone w art. 43 ustawy o VAT. Według art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, zwalnia się dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ze stanu faktycznego wynika, że lokal użytkowy służy wyłącznie potrzebom wynikającym z zadań własnych Gminy, tj. nie był wykorzystywany do czynności zwolnionych od podatku VAT wobec czego należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie dostawa lokalu nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zdaniem Gminy, dostawa lokalu użytkowego dokonywana jest ramach pierwszego zasiedlenia, a więc nie może również korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, stanowiąc że przez czynność tę rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, przez którą należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu lub dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy zatem uznać, iż pierwsze zasiedlenie nastąpi w momencie sprzedaży lokalu użytkowego, co powoduje wykluczenie z możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W związku z faktem, iż Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego lokalu oraz Gmina nie ponosiła nakładów na ulepszenie, w stosunku do których, miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego należy mieć na uwadze przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, na mocy którego ustawodawca zwolnił od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bądź też dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Ze stanu faktycznego wynika, że lokal użytkowy został nabyty na własność Gminy w drodze nieodpłatnego przeniesienia własności na podstawie umowy z dnia xx stycznia 20xx roku. Dostawa towaru na rzecz Gminy nie była czynnością opodatkowana podatkiem VAT, jak również czynnością korzystającą ze zwolnienia oraz nie została udokumentowana fakturą VAT, gdyż lokal została nabyty nieodpłatnie.

Jak wspomniano wcześniej omawiany lokal nie był wcześniej przedmiotem najmu, dzierżawy, bądź umów o podobnym charakterze i nie służył działalności opodatkowanej wobec czego Gmina nie miała prawa do odliczenia wydatków poniesionych na ulepszenie budynku.

Zatem z uwagi na powyższe można stwierdzić, że zostały spełnione warunki umożliwiające zwolnienie od podatku VAT dostawę lokalu użytkowego położonego w miejscowości xx na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy) Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.