ITPP1/4512-480/15/BS - Ustalenie prawa do odliczenia podatku związanego z realizowaną inwestycją oraz wydatkami związanymi z bieżącym utrzymaniem.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4512-480/15/BS Ustalenie prawa do odliczenia podatku związanego z realizowaną inwestycją oraz wydatkami związanymi z bieżącym utrzymaniem.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 5 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 12 czerwca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku związanego z realizowaną inwestycją oraz wydatkami związanymi z bieżącym utrzymaniem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2015 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 12 czerwca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku związanego z realizowaną inwestycją oraz wydatkami związanymi z bieżącym utrzymaniem.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania. Wnioskodawca zamierza nabyć nieruchomość gruntową oraz wybudować budynek, w którym miałby swoją siedzibę, pomieszczenia magazynowe oraz biurowe. Wnioskodawca podczas realizacji inwestycji polegającej na budowie budynku biurowego poniesie wydatki związane z budową, w późniejszym zaś okresie czasu poniesie koszty bieżącego utrzymania zajmowanej nieruchomości.

Inwestycja zostanie wzniesiona na nieruchomości gruntowej, której współwłaścicielem będzie Wnioskodawca oraz osoba fizyczna z czego udział Wnioskodawcy wynosi 1/10 prawa własności nieruchomości, pozostała część prawa własności będzie należeć do drugiego współwłaściciela.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wybudowany budynek będzie środkiem trwałym Wnioskodawcy (budowa na cudzym gruncie) i będzie podlegał amortyzacji. Przedmiotowy budynek Wnioskodawca będzie wykorzystywał na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Bieżące koszty utrzymania nieruchomości to koszty bieżących remontów oraz mediów. Planowana inwestycja służyła będzie wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na budowę i późniejsze utrzymanie budynku na nieruchomości należącej do Wnioskodawcy oraz osoby fizycznej ponoszone wyłącznie przez Wnioskodawcę w zakresie przekraczającym jej udział w nieruchomości w związku z realizacją ww. inwestycji stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz w jakim zakresie może ona rozliczyć naliczony podatek od towarów i usług w zakresie wydatkowanym na realizację inwestycji?

Zdaniem Spółki w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług związanego z poniesionymi wydatkami może być rozliczony w pełnej wysokości niezależnie od proporcji wynikającej z posiadanych udziałów w prawie własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy kwestii prawa do odliczenia podatku od towarów i usług związanego z realizacją inwestycji zakupu nieruchomości i budowy budynku magazynowo-biurowego oraz związanego z wydatkami na bieżące utrzymanie.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podstawową więc zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest związek towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony z czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca spełnia przesłanki pozytywne, o których mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a towary i usługi - jak wskazał Wnioskodawca - będą służyły wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji budowy budynku oraz późniejszym jego utrzymaniem, w zakresie w jakim będą one służyły sprzedaży opodatkowanej tj. na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że Wnioskodawca posiadał tytuł prawny do wzniesienia na nieruchomości gruntowej wskazanych pomieszczeń magazynowych i biurowych. Wskazania wymaga, że interpretacja rozstrzyga zagadnienie w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo należy wskazać, ze niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, wobec czego w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny od przedstawionego stan faktyczny, interpretacja nie wywrze w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl