ITPP1/4512-411/16/RH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej oraz stawki podatku dla sprzedaży piachu - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2016 r. złożono, uzupełniony w dniu 1 sierpnia 2016 r., wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej oraz stawki podatku dla sprzedaży piachu.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w marcu 2016 r. zawarł warunkową (ze względu na prawa pierwokupu przysługujące Agencji Nieruchomości Rolnych) umowę sprzedaży:

* niezabudowanej nieruchomości rolnej stanowiącej między innymi działkę nr.....,

* niezabudowanej nieruchomości rolnej stanowiącej między innymi działkę nr...,

w miejscowości W., w powiecie X.

Na działce nr.... zmagazynowany jest piach w ilości około 500 000 ton.

Następnie w kwietniu 2016 r. w wykonaniu warunkowej umowy sprzedaży została zawarta notarialna umowa przeniesienia tych nieruchomości i prawa własności piachu na kupujących i w dniu podpisania tej umowy została wystawiona faktura z tego tytułu.

Powyższe nieruchomości znajdują się na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w którym oznaczone są jako:

* działka..... - tereny rolnicze,

* działka.... - tereny rolnicze (dla części działki) i obszar eksploatacji powierzchniowej mineralnego PE (dla części działki).

Nieruchomość stanowi w części obszar terenów pokopalnianych po eksploatacji kruszywa naturalnego, przy czym na części działki nr.... istnieją udokumentowane pozostałości kruszywa nadające się do eksploatacji.

Te działki znajdują się w granicy obszaru potencjalnej eksploatacji kruszyw, który został udokumentowany w zasobie złóż mineralnych tego obrębu.

W/na/ani pod powierzchnią nieruchomości nie są oczyszczane, odzyskiwane, przetwarzane, składowane lub odprowadzane żadne odpady.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy sprzedaż powyższych nieruchomości jest zwolniona od podatku od towarów i usług?

2. Czy sprzedaż piachu opodatkowana jest stawką 23%?

Pytanie 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż powyższych nieruchomości jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów mieszkaniowych niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W przedmiotowym przypadku dostawie podlegały niezabudowane nieruchomości rolne, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczone są w części jako tereny rolnicze oraz w części jako obszar eksploatacji powierzchniowej kruszywa mineralnego.

Bez znaczenia jest to, że te nieruchomości znajdują się w granicy obszaru potencjalnej eksploatacji kruszyw, który został udokumentowany w zasobie złóż mineralnych tego obrębu.

W obecnym stanie prawnym istotne jest tylko to, czy teren jest zabudowany czy niezabudowany oraz czy jest to teren budowlany czy inny. Przedmiotowe działki są niezabudowane, a zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oznaczone są w części jako tereny rolnicze oraz w części jako obszar eksploatacji powierzchniowej kruszywa mineralnego - a więc nie stanowią terenów budowlanych.

Spełnienie tych warunków jest wystarczające do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży tych nieruchomości.

Z aktualnych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego. W tym miejscu warto wskazać, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren przeznaczony pod zabudowę".

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę. Wprowadzony przez ustawy art. 2 ust. 33 w zgodny sposób odpowiada zatem treści tego orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że w aktualnym stanie prawnym należy oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Oznacza to, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi czy stanowiącymi obszar eksploatacji powierzchniowej kruszywa mineralnego, niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione z podatku VAT.

Dlatego w przedmiotowym przypadku sprzedaż tych nieruchomości jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Pytanie 2.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż zgromadzonego w hałdzie piachu podlegać będzie stawce 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 48 kodeksu cywilnego, do części składowych gruntu należą z pewnymi zastrzeżeniami, w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Przedmiotowy piach zgromadzony w hałdzie nie stanowi więc części składowej gruntu. Dlatego, nie będąc częścią składową sprzedawanych nieruchomości, które - jako tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane, są zwolnione od podatku od towarów i usług, taki piach jest odrębnym od gruntu towarem.

Sprzedaż takiego piachu podlega więc stawce podstawowej 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo wskazać należy, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego - udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.