ITPP1/4512-335/16/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

W dniu 17 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej odnośnie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pan jest rolnikiem i w związku z tym w 1998 r. kupił wraz z małżonką nieruchomość rolną o powierzchni 3,3043 ha. Od 2009 r. po zamknięciu działalności gospodarczej rolnictwo jest jedynym źródłem utrzymania Pana i małżonki. Ani Pan, ani małżonka nie są podatnikami podatku VAT. W związku z koniecznością budowy przepompowni w 2005 r. sprzedano Gminie.....0,0150 ha działki. Pozostała ziemia - 3,2893 ha do dnia dzisiejszego jest ziemią rolną. W 2010 r. z powodu uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania, ziemia ta została zakwalifikowana jako tereny do zabudowy turystycznej z możliwością zabudowy mieszkaniowej i usługowej, a mała część jako rolna (ok. 0,13 ha). Na podstawie obowiązującego planu zagospodarowania wraz z żoną (będącą współwłaścicielką gospodarstwa) planuje Pan podzielić ziemię na działki w celu ich dalszej sprzedaży do wykorzystania zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż powyższej działki podzielonej na mniejsze będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT ?

Pana zdaniem, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą, zaś działalnością gospodarczą wg ust. 2 jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Działalność gospodarcza w szczególności obejmuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Według Pana oceny sprzedaż działki rolnej, która od 2010 r. na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona m.in. pod zabudowę usług turystycznych z zagospodarowania z możliwością lokalizacji zabudowy mieszkaniowej i usługowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podział tej działki na mniejsze nie spowoduje, że stanie się Pan podatnikiem VAT z tytułu sprzedaży majątku osobistego. Nie będzie Pan występował jako handlowiec, który kupił działkę do dalszej odsprzedaży. Działalnością handlową nie jest sprzedaż majątku osobistego, zgodnie z wyrokiem NSA z 19 grudnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 1118/11). Wg NSA liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które są poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT a działalnością gospodarczą.

Nie dokonywał Pan do tej pory ani nie zamierza dokonywać żadnych inwestycji w zakresie infrastruktury. Działki będą podzielone, w tym zostaną wydzielone drogi wewnętrzne jako, że każda działka musi mieć dostęp do drogi. Sprzedaż będzie odbywać się za pośrednictwem agencji zajmującej się sprzedażą nieruchomości.

Uważa Pan, że sprzedaż prywatnej działki, podzielonej na mniejsze nie podlega opodatkowaniu i nie działa Pan jako podatnik podatku VAT.

Takie stanowisko zajął m.in. WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 16 listopada 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 657/11), WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 12 stycznia 2012 (sygn. akt I SA Wr 1537/11), NSA w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. (sygn. akt I FSK 1717/11) oraz ETS stwierdzając: Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego w grunt pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. O opodatkowaniu nie decyduje liczba transakcji i ich wartość, lecz działania właściciela gruntu podjęte w celu jego sprzedaży - wyrok ETS z dnia 15 września 2011 r. (sprawa C-180/10 i C-181/10).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w myśl art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicja działalności gospodarczej została zawarta ust. 2 powołanego artykułu, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą opisanych nieruchomości gruntowych. Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to nie można uznać, iż przy dokonywaniu sprzedaży nieruchomości gruntowych, będzie Pan działał w charakterze handlowca. Grunt nabyty został do prowadzenia działalności rolniczej, bez zamiaru dalszej odsprzedaży. Z wniosku wynika, że poza podziałem działek wraz z wydzieleniem dróg wewnętrznych nie podejmował Pan żadnej innej aktywności w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, ani nie zostały wykonywane jakichkolwiek działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności tych działek, tj. czynności charakterystycznych dla wykonywania działalności gospodarczej. W konsekwencji, przy uwzględnieniu braku z Pana strony działań marketingowych, należy stwierdzić, że dokonując planowanej sprzedaży będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka sprzedaż będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania. Będzie Pan dokonywał zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego, wykorzystywanego wcześniej w działalności rolniczej.

Podsumowując należy stwierdzić - przy uwzględnieniu aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) - że planowana przez Pana sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powołane orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że poza podzieleniem gruntu (w tym wydzieleniem dróg wewnętrznych) nie wykonywał Pan żadnych innych czynności świadczących o prowadzeniu działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wobec tego, że nie mamy do czynienia ze zbiorem zorganizowanych działań, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości gruntowych należących wcześniej do gospodarstwa rolnego, ich dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.