ITPP1/4512-243/16-5/BK - Zwolnienie z VAT usług badań psychologicznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 sierpnia 2019 r. sygn. akt I FSK 653/17 (data wpływu prawomocnego wyroku 7 października 2019 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług świadczonych przez psychologa, polegających na badaniach psychologicznych - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług świadczonych przez psychologa, polegających na badaniach psychologicznych.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 10 czerwca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej działający w imieniu Ministra Finansów i Rozwoju wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: ITPP1/4512-243/16/BK, (skuteczne doręczenie w dniu 20 czerwca 2016 r.), w której stwierdził, że usługi, o których mowa we wniosku (świadczone przez psychologa, polegające na badaniach psychologicznych) nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 5 lipca 2016 r. (data nadania 1 lipca 2016 r.), zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 12 sierpnia 2016 r. (data doręczenia 17 sierpnia 2016 r.) znak ITPP1/4512-1-29/16/MS.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 10 czerwca 2016 r. znak ITPP1/4512-243/16/BK złożył skargę w dniu 15 września 2016 r. (data nadania). Skarga wpłynęła do tut. organu w dniu 20 września 2016 r. Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/OL 768/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olszynie oddalił skargę.

W orzeczeniu tym WSA stwierdził, że testy sprawności psychoruchowej kierowców, instruktorów nauki jazdy, operatorów maszyn lub osób pracujących na wysokościach świadczone przez Skarżącego nie służą bezpośrednio leczeniu, ani profilaktyce (nie zapobiegają bowiem chorobie), nie służą również zachowaniu zdrowia (nie dążą do utrzymania aktualnego stanu zdrowia) i nie służą ratowaniu zdrowia, jego przywracaniu, czy poprawie. Są to bowiem jedynie badania służące stwierdzeniu predyspozycji osoby badanej do wykonywania określonego zawodu, stąd efektem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby badanej. Tym samym usługa medyczna w zakresie zbadania sprawności psychomotorycznej i psychoruchowej nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia, nie może być zatem objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d u.p.t.u.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 786/16, Strona złożyła skargę kasacyjną z dnia 8 marca 2017 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 23 sierpnia 2019 r., sygn. akt I FSK 653/17 Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę kasacyjną Strony. NSA uchylił w całości zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną interpretację indywidualną.

W ww. wyroku Sąd wskazał, że zagadnieniem wymagającym rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie pozostaje kwestia zwolnienia od podatku od towarów i usług badań psychologicznych i konsultacji psychologicznych (wstępnych i okresowych) realizowanych w ramach badań profilaktycznych na zlecenie lekarza medycyny pracy, jak też usług w zakresie badań psychologicznych kierowców wykonujących transport drogowy, oraz kandydatów na instruktorów i instruktorów nauki jazdy.

Z przedmiotowego zwolnienia korzystają wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej mające cel diagnostyczny (profilaktyka) lub terapeutyczny (leczniczy). Zwolnieniem od podatku objęte są świadczenia, które można wykonywać w ramach zawodów medycznych, ale tylko te, które służą określonemu celowi - ochronie zdrowia. Jeżeli usługi medyczne nie służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu ani poprawie zdrowia, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Sąd zauważył, że Przepisy Kodeksu pracy nałożyły na pracodawcę obowiązki w zakresie zdrowotnej działalności profilaktycznej. Z działalnością tą łączy się konieczność przeprowadzania wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich pracowników i osób przyjmowanych do pracy (art. 229 Kodeksu pracy). Przepisy te zostały zawarte w rozdziale VI "Profilaktyczna ochrona zdrowia".

Zgodnie z art. 229 § 4 Kodeksu pracy, pracodawca może nie dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Przepis ten jednak nie wskazuje, iż głównym i bezpośrednim celem wymienionych badań lekarskich pracowników jest stwierdzenie istnienia bądź nieistnienia przeciwwskazań do wykonywania czynności określonego rodzaju. Ustalenie celu takich badań nie może się odbywać w oderwaniu od regulacji prawnych tworzących system, w jakim umiejscowiono obowiązek ich przeprowadzania. Sąd ponownie zaakcentował, iż przepis art. 229 § 4 Kodeksu pracy jest zamieszczony w rozdziale VI "Profilaktyczna ochrona zdrowia", natomiast tenże znajduje się w rozdziale 10 "Bezpieczeństwo i higiena pracy"; z kolei np. rozdział V tego rozdziału nosi tytuł "Czynniki oraz procesy pracy stwarzające szczególne zagrożenie dla zdrowia i życia".

Zdaniem Sądu jest faktem notoryjnym, iż wykonywanie badań przez każdego pracownika służy zapewnieniu, by ze względu na stan zdrowia nie wykonywał on określonych czynności, nie tylko ze względu na ich rodzaj, ale w celu ochrony zdrowia tego pracownika, jak i innych pracowników. Skoro tak, to wykonywanie badań w takim zakresie służy profilaktyce i zachowaniu zdrowia.

Natomiast w przypadku kierowców wykonujących przewóz drogowy obowiązek przeprowadzania badań lekarskich w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na tym stanowisku wynika z art. 39j ustawy o transporcie drogowym. Kierowca wykonujący przewóz drogowy podlega również badaniom psychologicznym przeprowadzanym w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy. Badania te są przeprowadzane do czasu ukończenia przez kierowcę 60 lat - co 5 lat, a po ukończeniu przez kierowcę 60 roku życia - co 30 miesięcy (zob. art. 39k ust. 1 i 3 ustawy o transporcie drogowym). Zgodnie z art. 39I ust. 1 pkt 1 lit. b tej ustawy, przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy jest obowiązany do kierowania kierowców na badania lekarskie i psychologiczne. Stosownie natomiast do art. 39I ust. 3 ustawy o transporcie drogowym, spełnienie przez przedsiębiorcę lub przez inny podmiot wykonujący przewóz drogowy obowiązku skierowania kierowcy na badania lekarskie i psychologiczne, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych i okresowych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 1 i 2 Kodeksu pracy.

Ponadto Sąd wskazuje na przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1184 z późn. zm.), która utworzona została w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania, jak również sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących (art. 1 ust. 1). Ustawa ta przez profilaktyczną opiekę zdrowotną rozumie ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy (art. 4 pkt 1 ustawy). Natomiast służba medycyny pracy jest właściwa do realizowania zadań m.in. z zakresu wykonywania badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w Kodeksie pracy (art. 6 ust. 2 pkt a).

Zdaniem Sądu uprawnione jest stanowisko strony skarżącej przedstawione w skardze kasacyjnej, że głównym celem badań psychologicznych nie jest kreowanie orzeczeń dla określenia możliwości wykonywania określonego zawodu, celem wiodącym jest bowiem ochrona zdrowia pracowników; zaświadczenie jest jedynie pochodną oceny stanu zdrowia pracownika. Przedmiotowe badania są częścią profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi. Badania psychologiczne stanowią element badań z zakresu medycyny pracy, a tym samym realizują one cechy profilaktyki zdrowotnej. Dlatego też mieszczą się w pojęciu usług z zakresu opieki medycznej, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 -19 ustawie o podatku od towarów i usług. O profilaktycznym charakterze badań psychologicznych świadczy narzucona regularność badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przeprowadzanych w ramach medycyny pracy.

Przywołane wyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, Kodeksu pracy, ustawy o transporcie drogowym i pozostałych, w tym rozporządzeń wykonawczych należy czytać systemowo, we wzajemnym powiązaniu odnośnie kwestii dotyczących zwłaszcza regularności i obowiązkowego charakteru wykonywanych badań psychologicznych celem ochrony zdrowia, tak samego pracownika, jak i innych osób wykonujących zawód kierowcy danego typu, który wszak oznacza poruszanie się pojazdem mechanicznym w otoczeniu innych pojazdów, w tym również prowadzonych zawodowo. W rezultacie zdaniem NSA, Sądowi pierwszej instancji umknęło to, że czym innym jest wykonywanie badań psychologicznych wyłącznie na potrzeby ustalenia przeciwskazań do kierowania pojazdem (zwłaszcza jednorazowo, bądź też na podstawie samodzielnej decyzji pracodawcy), jak to ma miejsce, np. w przypadku osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień prawa jazdy wszystkich kategorii, o przedłużenie ważności uprawnienia w zakresie prawa jazdy lub pozwolenia na kierowanie tramwajem lub przywrócenie uprawnień do kierowania pojazdem, a czym innym regularne, powtarzalne (przez cały okres aktywności zawodowej) i obligatoryjne badania mające na celu określenie stanu zdrowia danej osoby, a jedynie w tych ramach wykluczenie przeciwwskazań do kierowania danego typu pojazdem.

W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny, uznając zasadność zarzutów skargi kasacyjnej na podstawie art. 188 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 146 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca utworzony został na podstawie zarządzenia nr.../. Wojewody.....Uchwałą nr....Sejmik Województwa....z dnia 25 października 2011 r. nadał Statut......., na podstawie art. 120 ust. 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z nadanym statutem, jest samorządową wojewódzką osobą prawną w rozumieniu ustawy o samorządzie województwa i zgodnie z § 3 ust. 1 Statutu Wnioskodawca uprawniony jest do przeprowadzania egzaminów państwowych, sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami.

Z zapisu § 3 ust. 2 wynika, że Wnioskodawca wykonuje również zadania z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego, a w szczególności:

* szkolnej edukacji motoryzacyjnej (§ 3 ust. 2.1 statutu),

* edukacji kierowców, instruktorów i egzaminatorów (§ 3 ust. 2.3 statutu),

* komunikacji ze społeczeństwem (§ 3 ust. 2.3 statutu).

Zgodnie z § 3 ust. 3 Wnioskodawca prowadzi działalność szkoleniową realizowaną w formie szkoleń i kursów m.in..:

* szkolenia kandydatów na instruktorów i egzaminatorów,

* szkolenia dokształcające kierowców wykonujących transport drogowy, - szkolenia diagnostów,

* szkolenia kierowców przewożących towary niebezpieczne,

* szkolenia kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego,

* szkolenia kierowców wykonujących transport drogowy taksówką,

* szkolenia kierowania ruchem drogowym,

* szkolenia osób ubiegających się o certyfikat kompetencji zawodowych przewoźnika,

* prowadzenie kursów kwalifikacyjnych dla kandydatów na egzaminatorów, -i inne szkolenia i kursy wynikające z potrzeb rynku i przepisów prawa.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 4 statutu Wnioskodawca realizuje również inną działalność gospodarczą, m.in. w zakresie:

* działalności transportowej,

* wynajem pojazdów, pomieszczeń, terenów i urządzeń,

* prowadzenia działalności w zakresie usług medycznych i psychologicznych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Niniejszy wniosek dotyczy zwolnienia od podatku VAT, odnośnie odpłatnej usługi w zakresie badań psychologicznych. W siedzibie Wnioskodawcy funkcjonuje pracownia psychologiczna o nazwie:....w....pracownia psychologiczna wpisana pod nr.../... do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną prowadzonego przez Marszałka województwa....... Wnioskodawca zatrudnia wykwalifikowanego psychologa na podstawie umowy o pracę posiadającego uprawnienia nadane przez Marszałka Województwa do przeprowadzania badań psychologicznych osób kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów nauki jazdy, kierujących pojazdami uprzywilejowanymi, osób kierowanych decyzją Starosty na badania psychologiczne po przekroczeniu punktów karnych, kierowaniu pojazdem po spożyciu alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych, czy po spowodowaniu wypadku drogowego, w którym była osoba ranna lub zabita. Zatrudniony psycholog ma również uprawnienia do badań psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń. W Poradni Psychologicznej posiadającej odpowiednie zaplecze aparaturowe przeprowadzane są: badania psychologiczne realizowane:

1. W ramach badań profilaktycznych na zlecenie lekarza medycyny pracy m.in. osób:

* operatorów suwnic, podnośników i platform hydraulicznych,

* operatorów wózków akumulatorowych i podnośników hydraulicznych,

* operatorów żurawi, ciężkich maszyn budowlanych (spychaczy, koparek, dźwigów),

* osób wykonujących prace na wysokości,

* osób kierujących pojazdem służbowym.

Celem takiego badania jest określenie predyspozycji psychofizycznej osoby badanej do wykonywania pracy na określonym stanowisku. Wymóg poddawania się wstępnym, kontrolnym i okresowym badaniom lekarskim wynika wprost z Kodeksu pracy art. 229 (Profilaktyczne badania lekarskie).

Podstawa prawna:

* art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.)

* rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidywanych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 1996 r. Nr 69, poz. 332 z późn. zm)

2. Na podstawie ustawy o transporcie drogowym i ustawy o kierujących pojazdami, m.in.:

* kierowców wykonujących transport drogowy - przewóz rzeczy lub osób

* kandydatów na instruktorów i instruktorów nauki jazdy.

Obowiązek poddawania się badaniom mającym na celu stwierdzenie istnienia lub braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy wynika wprost z przepisów ustawy o transporcie drogowym.

Podstawa prawna:

* art. 39k ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 z późn. zm.) - art. 229 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.)

* Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidywanych w Kodeksie Pracy (Dz. U. z 1996 r. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.)

* art. 82-90 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r.poz. 155 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Dotyczy badań profilaktycznych na zlecenie lekarza medycyny pracy.

Czy badania psychologiczne i konsultacje psychologiczne (wstępne i okresowe) realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie skierowania lekarza medycyny pracy na badanie lub konsultację psychologiczną na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.) są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 19 lit.d. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2. Dotyczy:

* kierowców wykonujących transport drogowy

* kandydatów na instruktorów i instruktorów nauki jazdy.

Czy badania kierowców zawodowych - osób kierujących pojazdami na podstawie art. 39k ustawy o transporcie drogowym i rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie badań psychologicznych osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, kierowców oraz osób wykonujących pracę na stanowisku kierowcy - są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, badania psychologiczne osób wymienionych w poz. 67 wniosku ORD-IN są w całości zwolnione od podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE WNIOSKODAWCY

Koszty badań osób wymienionych w poz. 67 wniosku ORD-lN przeprowadzane są na koszt pracodawcy. Systematyczna kontrola zdrowia pracujących, prowadzona w celu aktywnego oddziaływania na poprawę warunków pracy przez pracodawcę i ograniczenia w ten sposób ryzyka zawodowego, obejmuje procedury i badania służące ocenie zdrowia pracujących ukierunkowanej na identyfikowanie tych elementów stanu zdrowia, które pozostają w związku przyczynowym z warunkami pracy. W ramach kontroli stanu zdrowia osoby pracujące otrzymują informacje i wskazania lekarskie co do sposobów zapobiegania niekorzystnym zmianom. Zatem przepisy ustawy o służbie medycyny pracy wprost zaliczają wykonywanie badań lekarskich pracowników (zarówno wstępnych, okresowych, jak i kontrolnych) do profilaktycznej opieki zdrowotnej. Obowiązek poddawania się badaniom mającym na celu stwierdzenie lub braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy wynika wprost z przepisów ustawy o transporcie drogowym. Badania te są integralną częścią pracowniczych badań profilaktycznych. Zatem kierowca wykonujący przewozy drogowe w ramach badań profilaktycznych podlega dodatkowo badaniom psychologicznym, wykonywanym w zakresie i na zasadach określonych w ustawie - Prawo o ruchu drogowym (art. 39k ustawy o transporcie drogowym). Badanie psychologiczne obejmuje w szczególności ocenę cech osobowości, sprawności intelektualnej oraz sprawności psychofizycznej (psychoruchowej), które ocenia się na podstawie specjalistycznych testów psychologicznych, w tym testów sprawności psychoruchowej, ponadto należy podkreślić, że przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy jest zobowiązany do kierowania kierowców na badania lekarskie i psychologiczne, a spełnienie tego obowiązku ustawodawca uznał za równoznaczne ze spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych i okresowych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 1 i 2 Kodeksu pracy. Niewątpliwie więc przeprowadzenie przez psychologa m.in. testów sprawności psychoruchowej kierowcy wykonującego przewóz drogowy jest niezbędnym, a zarazem obligatoryjnym elementem pracowniczych badań profilaktycznych. Dlatego nieuzasadnione jest wydzielenie ich jako odrębnego świadczenia i opodatkowanie podstawową stawką VAT. Dopiero bowiem komplet badań wykonywanych w ramach profilaktyki pozwala całościowo ocenić czynniki narażenia występujące w pracy kierowcy wykonującego przewóz drogowy. Dlatego, pomimo że na to badanie skierowanie wydaje pracodawca, a nie lekarz, jest ono elementem świadczenia kompleksowego, w całości korzystającego ze zwolnienia z VAT jako badanie z zakresu profilaktyki zdrowotnej pracowników. Należy wskazać, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów, przykładowo wyrok NSA z 22 marca 2016 r. sygn. akt I FSK 1815/14 w którym Sąd uznał, że badania osób kierujących pojazdami są w całości zwolnione od podatku od towarów i usług.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w związku z art. 153 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 sierpnia 2019 r. sygn. akt I FSK 653/17 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie usług świadczonych przez psychologa, polegających na badaniach psychologicznych - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowe, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 sierpnia 2019 r. sygn. akt I FSK 653/17.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.