ITPP1/4512-1078/15/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług dla wykonywanych czynności - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług dla wykonywanych czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności Gospodarczej pod symbolem:

91.03.Z - "Działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych".

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie świadczyć usługi opracowywania i wykonywania programów prac konserwatorskich dla miejsc i budynków zabytkowych i historycznych, a także zabytkowych obiektów ruchomych. Program prac konserwatorskich będzie dziełem stworzonym przez Wnioskodawcę, polegającym na sporządzeniu opracowania zawierającego wyniki indywidualnego badania zabytkowego obiektu. Badanie to będzie polegało przede wszystkim na rozeznaniu w historii danego obiektu, a także między innymi na badaniu jego ścian i innych powierzchni pod kątem znajdujących się tam pierwotnie dekoracji. Wnioskodawca jako konserwator, na podstawie wykonanych badań będzie sporządzał prognozę, czyli szczegółowy projekt oraz opis postępowania konserwatorskiego dla danego obiektu tak, aby jego wygląd po zakończeniu prac konserwatorskich był jak najbardziej zbliżony do wyglądu z okresu jego powstania. Wnioskodawca jako konserwator zabytków i autor sporządzanego programu prac konserwatorskich będzie ponosić pełną odpowiedzialność za zawarte w programie treści, w tym zalecenia wykonywania czynności konserwatorskich oraz wskazania właściwych do zastosowania materiałów i technologii. Sporządzony przez Wnioskodawcę program prac konserwatorskich będzie utworem w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (z późn. zm.). Sporządzony program zostanie udostępniony oraz wydany w zmaterializowanej postaci nabywcy. Wydane zostaną także prawa do wykorzystania zawartych w przedmiotowym programie wyników badań oraz projektu konserwatorskiego. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (z późn. zm.) zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagrodzenie w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworu. Usługi kulturalne, czyli usługi w zakresie kultury zostały sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług 2008 r. pod symbolem 91 - "Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury". Usługa opracowania programu prac konserwatorskich, która będzie przez Wnioskodawcę świadczona, została sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług 2008 r. pod symbolem 91.03.10.0 - "Usługi związane z działalnością historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych" i stanowi podgrupę usług w zakresie kultury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonanie usługi kulturalnej, polegającej na sporządzeniu Programu Prac Konserwatorskich oraz przekazaniu praw autorskich do jego zastosowania i użycia dla celów konserwacji zabytkowego obiektu będzie podlegało zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (z późn. zm.).

Zadaniem Wnioskodawcy, opracowanie programu prac konserwatorskich jest usługą kulturalną.

Program prac konserwatorskich będzie stanowił utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (z późn. zm.). Z tytułu wykonania usługi sporządzenia programu prac konserwatorskich Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie w formie honorarium. Wnioskodawca będąc twórcą - w rozumieniu art. 8 ust. 2. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (z późn. zm.) - stworzonego programu prac konserwatorskich, przekaże przysługujące do niego prawa na rzecz nabywcy, który będzie mógł wykorzystać zawarte w przedmiotowym programie prac konserwatorskich wyniki badań, projekty oraz zalecenia, dotyczące wykonania właściwych czynności i zastosowania odpowiednich technologii i materiałów dla celów przeprowadzenia konserwacji zabytkowego obiektu.

Wymienione przez Wnioskodawcę charakterystyki, dotyczące usługi wykonania programu prac konserwatorskich Wnioskodawca uważa za zgodne z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (z późn. zm.). W związku z tym w stosunku do wykonania i sprzedaży przedmiotowej usługi należy zastosować zwolnienie od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Z analizy powołanego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jednoznacznie wynika, że zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowo. Oznacza to, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na jego podstawie jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury, w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, albo indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym za wykonaną usługę w formie honorarium.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Ustawodawca w rozpatrywanym art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b wymienił usługi indywidualnych twórców i artystów wykonawców, odsyłając w celu zdefiniowania tych pojęć do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z treści art. 8 ust. 1-3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) wynika, że prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Przedmiotem praw, zgodnie z treścią art. 1 ww. ustawy, jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Utwór w myśl art. 1 pkt 3 tejże ustawy, jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.

Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

Tak sformułowana treść przepisów, określających zwolnienie od podatku od towarów i usług, gdzie szczególnie akcentowana jest "indywidualność twórców i artystów wykonawców", w zestawieniu z brzmieniem przepisów ustawy o prawie autorskim pozwala stwierdzić, iż intencją ustawodawcy podatkowego było objęcie zwolnieniem wyłącznie takich usług kulturalnych, które świadczone są przez twórców, artystów wykonawców, z uwzględnieniem ich szczególnych relacji z dziełem, utworem.

Z treści wniosku wynika, iż w ramach działalności Wnioskodawca będzie świadczyć usługi opracowania i wykonywania programów prac konserwatorskich dla miejsc i budynków zabytkowych i historycznych, a także zabytków i obiektów ruchomych. Czynności te będą polegały na sporządzeniu opracowania zawierającego wyniki indywidualnego badania zabytkowego obiektu. Wnioskodawca jest twórcą, a sporządzony program prac konserwatorskich będzie utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Po zakończeniu prac Wnioskodawca przekaże przysługujące mu prawa autorskie nabywcy, za które będzie otrzymywał wynagrodzenie w formie honorarium.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku, o ile świadcząc opisane usługi Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium za przekazanie przysługujących praw autorskich, to usługi te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Końcowo, informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii uznania Wnioskodawcy, za indywidualnego twórcę, bądź artystę wykonawcę, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż wykracza to poza dyspozycję art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Dlatego też interpretację wydano wyłącznie przy założeniu, że Wnioskodawca jest takim twórcą.

Ponadto należy podkreślić, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stosownie do zapisu art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), co oznacza, że w przypadku ustalenia odmiennego stanu faktycznego, interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.