ITPP1/4512-1/16/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2015 r. (data wpływu 28 grudnia 2015 r.) uzupełnionym w dniu 24 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 24 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą m.in. na udzielaniu pożyczek pieniężnych osobom fizycznym będących konsumentami na zasadach określonych przepisami ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim. Wnioskodawca prowadzi także działalność gospodarczą, polegającą na udzielaniu pożyczek pieniężnych innym podmiotom niż konsumenci - nie podlegającą regulacjom ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.

Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce od całości uzyskanych dochodów. W związku z wchodzącą w życie z dniem 11 marca 2016 r. nowelizacją ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, wprowadzającą wymóg prowadzenia tego rodzaju działalności przez spółki kapitałowe, Wnioskodawca nie będzie kontynuował wykonywania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności, polegających na udzielaniu pożyczek pieniężnych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Działalność tę będzie prowadziła spółka kapitałowa, której Wnioskodawca będzie większościowym "wspólnikiem" (dalej jako Spółka Kapitałowa).

Zamiarem Wnioskodawcy jest finasowanie działalności spółki kapitałowej poprzez wniesienie wymaganego przepisami Kodeksu spółek handlowych i ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim kapitału zakładowego. Jednocześnie nie można wykluczyć, że wniesiony przy założeniu spółki kapitałowej kapitał zakładowy będzie niewystarczający dla prowadzenia działalności w zamierzonym rozmiarze. Wnioskodawca zakłada, że w takim przypadku udzieli spółce kapitałowej pożyczki pieniężnej. Wnioskodawca nie wyklucza też udzielenia w takiej sytuacji spółce kapitałowej kolejnych pożyczek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynności udzielania pożyczek przez Wnioskodawcę spółce kapitałowej będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, problem kwalifikacji czynności, polegających na udzielaniu przez Wnioskodawcę pożyczek gotówkowych spółce kapitałowej jako podlegających podatkowi VAT lub pozostających poza opodatkowaniem tym podatkiem bezpośrednio związany jest z kwestią kwalifikacji tych czynności jako działalności gospodarczej. Nie powinno budzić wątpliwości, iż ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 września 2014 r. I SA/Sz 342/14).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, może on sam zdecydować czy umowy zawierane przez niego ze spółką kapitałową będą zawierane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a w konsekwencji czy będą przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku sprecyzowano stanowisko, w którym zdaniem Wnioskodawcy, w rozpatrywanym przypadku pożyczki udzielone przez Wnioskodawcę spółce kapitałowej, której jest udziałowcem są przejawem prowadzonej przez niego działalność gospodarczej, a tym samym są przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT. O takiej kwalifikacji tych czynności przesądza fakt prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, polegającej na udzielaniu pożyczek oraz podjęta przez niego decyzja by w ramach tej działalności udzielić pożyczek spółce kapitałowej, której jest "wspólnikiem".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestię dotyczącą opodatkowania czynności udzielania pożyczki na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 tego artykułu).

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na udzielaniu pożyczek pieniężnych innym podmiotom, zamierza również udzielać pożyczek spółce kapitałowej, której jest udziałowcem.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia czy czynności udzielania pożyczek spółce kapitałowej stanowią działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym, czy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy - stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem pożyczkodawca działa w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność udzielenia przez pożyczkodawcę pożyczki stanowi czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zaznacza się, że w niniejszej interpretacji rozstrzygano wyłącznie kwestię objętą pytaniem, natomiast nie rozstrzygano czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, ani też nie oceniano innych stwierdzeń zawartych we własnym stanowisku.

Końcowo informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie znak ITPB1/4511-1263/15/WM z dnia 30 marca 2016 r.

Interpretacja dotyczy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.