ITPP1/443-99/07/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 października 2007 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-99/07/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2007 r. (data wpływu 6 sierpnia 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2007 r. (data wpływu 26 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na remoncie drogi osiedlowej i usytuowanego przy niej parkingu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na remoncie drogi osiedlowej i usytuowanego przy niej parkingu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca przeprowadził remont drogi osiedlowej w T. Droga ta jest własnością Spółdzielni, stanowi wewnętrzną drogę osiedlową i nie jest zaliczana do żadnej kategorii dróg publicznych w rozumieniu ustawy o drogach publicznych. Przedmiotowa droga jest przede wszystkim drogą dojazdową do budynków mieszkalnych przy niej usytuowanych i 10 garaży należących do członków Spółdzielni, a dodatkowo do dwóch pawilonów handlowo - usługowych. Część powierzchni w jednym z pawilonów jest wykorzystywana na potrzeby Zarządu i administracji ogólnej Spółdzielni, pozostała powierzchnia, jak i drugi pawilon są wynajęte innym podmiotom. Na zapleczu pierwszego z pawilonów znajduje się mały, nieogrodzony, ogólnie dostępny parking. Korzystają z niego mieszkańcy okolicznych budynków, jedynie w godzinach pracy sklepu czasowo zatrzymują się tam samochody dostarczające towar do tegoż sklepu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do opodatkowania usługi polegającej na remoncie drogi osiedlowej i usytuowanego przy niej parkingu właściwe jest zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 7%.

Zdaniem wnioskodawcy przedmiotowa droga jak i parking stanowią element infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowego, w związku z czym ich remont opodatkowany jest w oparciu o art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług obniżoną do 7% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, przy czym przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) cyt. ustawy o VAT rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Pod pojęciem obiektów budownictwa mieszkaniowego, zdefiniowanym w art. 2 pkt 12 cyt. ustawy, rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.

Natomiast w myśl dyspozycji zawartej w art. 146 ust. 3 tej ustawy przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozumie się:

1.

sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych

2.

urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i mała architekturę

3.

urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociagowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż inwestycja polegająca na remoncie drogi osiedlowej, będącej drogą dojazdową do budynków mieszkalnych, garaży i dwóch pawilonów handlowo - usługowych nie jest związana wyłącznie w budownictwem mieszkaniowym, bowiem będzie służyła zarówno budynkom (budowlom) mieszkalnym, jak i innym.

Przepis art. 146 ww. ustawy wyraźnie jednak wskazuje, że stawka podatku 7% odnosi się wyłącznie do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Zatem w przypadku gdy infrastruktura ma charakter towarzyszący budownictwu mieszkaniowemu, jak i pozostałemu budownictwu, należy dla zastosowania właściwej stawki wydzielić tę część, która związana jest z obsługą budownictwa mieszkaniowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl