ITPP1/443-988/10/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 września 2010 r. rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej, której przedmiot we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej określono jako transport drogowy towarów PKD 49.41.Z (wg PKD z 2004 r. jest to 60.24.B). Nie będzie Pan jednak wykonywał tego transportu samochodem własnym lecz samochodem zleceniodawcy zlecającego wykonywanie usługi. Koszty eksploatacji pojazdu będzie ponosił zleceniodawca, którego własnością jest samochód. Raz w miesiącu będzie Pan wystawiał na rzecz zleceniodawcy rachunek, w którym będzie zawarta całość usług wykonanych w danym miesiącu. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych wybrał Pan ogólne zasady opodatkowania przychodów w 2010 r., natomiast w zakresie VAT korzysta Pan ze zwolnienia.

Zleceniodawca zażądał od Pana faktur VAT.

Ma Pan wątpliwości, czy może być "płatnikiem" tego podatku. Ponadto obawia się Pan, czy przychody z tytułu świadczonych usług zostaną na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych uznane za przychody z działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisem art. 5b ust. 1 tej ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Wskazał Pan że, jeżeli okazałoby się, że wykonywane usługi nie są w rozumieniu tej ustawy działalnością gospodarczą, a zostałyby potraktowane jako przychody ze stosunku pracy bądź przychody z działalności wykonywanej osobiście, to nie będzie Pan miał obowiązku rejestrowania się jako płatnik podatku VAT. W złączeniu przedłożył Pan Umowę świadczenia usług wraz z załącznikiem będącym integralną częścią umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy może Pan zrezygnować ze zwolnienia w podatku od towarów i usług i być "płatnikiem" tego podatku.

Zdaniem Pana, jeżeli ww. działalność jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych, to może również zrezygnować ze zwolnienia w podatku od towarów i usług i być "płatnikiem" tego podatku.

Wskazano również, że z § 1 pkt 3 umowy wynika, że przedmiot umowy nie jest wykonywany pod kierownictwem zleceniodawcy. Ponadto z załącznika będącego integralną częścią umowy wynika, że będzie Pan ponosił osobistą odpowiedzialność za wykonywane czynności, a pośrednio będzie Pan ponosił również ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Te zapisy umowy i załącznika, wg Pana, przekreślają spełnienie łącznie trzech warunków, wg których ich łączne spełnienie nie uznaje wykonywanych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy stanowi, iż za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 tej ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Natomiast art. 113 ust. 1 - od dnia 1 stycznia 2011 r. - na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r., otrzyma następujące brzmienie: zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 2, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Natomiast stosownie do treści art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. (...).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż od września 2010 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, przy czym w zakresie podatku od towarów i usług jest Pan zwolniony podmiotowo, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zamierza Pan zrezygnować ze zwolnienia, gdyż zleceniodawca żąda od Pana wystawiania faktur VAT w celu dokumentowania świadczonych usług.

W interpretacji indywidualnej o sygnaturze ITPB1/415-949/10/TK przesądzono, iż uzyskiwane przez Pana przychody z tytułu opisanych usług stanowią przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując przedstawione okoliczności na tle cytowanych przepisów stwierdzić należy, że świadcząc opisane usługi działa Pan w charakterze podatnika w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym może Pan zrezygnować ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przy założeniu, iż wysokość uzyskanego obrotu z tytułu świadczonych usług nie spowodowała utraty przez Pana tego zwolnienia.

Wskazać dodatkowo należy, iż aby zrezygnować ze zwolnienia, zgodnie z cytowanym art. 113 ust,. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie Pan zobowiązany do pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnuje Pan z tego zwolnienia.

Końcowo wskazać należy, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zagadnienie na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydano, jak wcześniej wskazano, odrębną interpretację.

Dodatkowo wskazać należy, iż prawo podatkowe nie reguluje zasad zawierania między stronami umów cywilnoprawnych, natomiast organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zawierane umowy, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.