ITPP1/443-966/11/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 17 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty obrotu uprawniającej do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 11 lipca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty obrotu uprawniającej do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług parkingowych na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Na cele prowadzonej działalności w 2005 r. dokonał Pan zakupu samochodu osobowego, który obecnie zamierza przekazać na cele osobiste. W niedalekiej przyszłości zamierza Pan również dokonać sprzedaży samochodu lub też przekazania w formie darowizny innej osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Korzysta Pan ze zwolnienia z rejestracji obrotu na kasie fiskalnej z uwagi na nieprzekroczenie do chwili obecnej obrotu 40.000 złotych rocznie. Jak wynika z uzupełnienia do wniosku, w związku z nabyciem samochodu nie dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego (w całości lub jakiejkolwiek części), bowiem w roku nabycia był Pan zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a tym samym nabycie samochodu osobowego nie uprawniało do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość obrotu z tytułu przekazania samochodu osobowego na cele osobiste należy wliczyć do limitu 40.000 zł uprawniającego do zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących. Jeżeli samego przekazania na cele osobiste nie należy uwzględniać w kalkulacji obrotu dla potrzeb kasy fiskalnej to czy fakt późniejszej sprzedaży lub też darowizny osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej powoduje obowiązek uwzględnienia obrotu dla potrzeb kalkulacji limitu uprawniającego do zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość przekazanego samochodu na cele osobiste nie należy uwzględniać w kalkulacji limitu 40.000 zł uprawniającego do zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących. Także późniejsza sprzedaż lub też darowizna poza działalnością gospodarczą pozostaje bez wpływu na obowiązek uwzględniania tego obrotu w kalkulacji limitu uprawniającego do zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również stosownie do zapisu art. 7 ust. 2 ww. ustawy przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Stosownie do zapisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Należy zauważyć, iż określony w ustawie o podatku od towarów i usług zakres opodatkowania wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jak wynika z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zwolnienie, o którym wyżej mowa, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 6).

Ze złożonego wniosku wynika, iż z uwagi na fakt, iż osiągnięty przez Pana obrót nie przekroczył dotychczas kwoty 40.000 zł korzysta Pan ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zamierza Pan przekazać na cele osobiste samochód osobowy wykorzystywany dotychczas w prowadzonej działalności. Przy nabyciu przedmiotowego samochodu nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedstawione przez Pana okoliczności wskazują, iż w świetle powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 2, planowane przez Pana przekazanie samochodu na cele osobiste nie jest objęte podatkiem od towarów i usług, bowiem nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym czynności tej nie należy uwzględniać przy ustaleniu kwoty obrotu uprawniającej do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Odnosząc się do kwestii planowanej w późniejszym czasie sprzedaży lub darowizny przedmiotowego samochodu należy wskazać, iż w wyniku wcześniejszego przekazania przedmiotowego samochodu osobowego na cele osobiste, samochód ten stanie się składnikiem Pana majątku osobistego. Ze złożonego wniosku wynika, iż przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności są usługi parkingowe. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż dokonując planowanej sprzedaży (darowizny) samochodu osobowego z Pana majątku osobistego nie będzie Pan działał jako podatnik podatku od towarów i usług. Tym samym, kwota należności z tytułu tej sprzedaży, jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, również nie powinna być uwzględniana przy ustaleniu wartości obrotu uprawniającej do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.