ITPP1/443-945/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 5 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla robót budowlano-montażowych w budynkach koszarowych - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla robót budowlano-montażowych w budynkach koszarowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zarząd jest jednostką organizacyjną resortu Obrony Narodowej. Na podstawie § 1 pkt 1 Zarządzenia nr 16/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 czerwca 2006 r., w sprawie nadania jednostkom organizacyjnym infrastruktury statutu jednostki budżetowej (Dz. Urz. MON z 2006 r., Nr 12, poz. 148) jest również państwową jednostką budżetową. Wnioskodawca jest organem wykonawczym Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. Realizuje zadania ustalone w "Szczegółowym zakresie działania Zarządu". Należą do nich m.in.:

* gospodarowanie nieruchomościami będącymi w trwałym zarządzie Ministra Obrony Narodowej lub użytkowanymi przez MON na podstawie innych tytułów prawnych,

* realizacja zadań dotyczących eksploatacji, inwestycji i remontów nieruchomości oraz związanej z nimi infrastruktury technicznej, gospodarki energetycznej, komunalnej i ochrony środowiska,

* zaopatrywanie w ruchome składniki majątkowe niezbędne do wyposażania i technicznego utrzymania nieruchomości pozostających w trwałym zarządzie MON lub użytkowanych przez MON na podstawie innych tytułów prawnych,

* planowanie i koOrdynacja przedsięwzięć związanych z przygotowaniem infrastruktury wojskowej na wypadek mobilizacyjnego rozwinięcia i wojny,

* realizowanie przedsięwzięć związanych z zakwaterowaniem wojsk.

Dokonując wydatków publicznych, będąc jednostką budżetową, Wnioskodawca zobowiązany jest jako zamawiający (inwestor) wskazać w treści Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia Publicznego prawidłowy symbol grupowania PKOB dla obiektu budowlanego stanowiącego przedmiot zamówienia publicznego, jako podstawę do formalnego zastosowania przez oferenta właściwej stawki podatku VAT oraz poprawnego wyliczenia ceny w złożonej ofercie.

W związku z powyższym, w 2006 r. Wnioskodawca wystąpił do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskiem o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w zakresie działu 11 "Budynki mieszkalne", grupa 113 "budynki zbiorowego zakwaterowania". W odpowiedzi uzyskał potwierdzenie poprawności grupowania budynków koszarowych, w których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej przeznaczona jest na zakwaterowanie zbiorowe żołnierzy we wspólnych kwaterach stałych, do klasy 1130 - "Budynki zbiorowego zakwaterowania".

W dniu 27 kwietnia 2009 r., Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów podjął uchwałę (sygn. II FPS 1/09), w której sentencji stwierdził, że budynki koszarowe lub ich części położone na terenach zamkniętych przeznaczone na zakwaterowanie zbiorowe żołnierzy (wspólne kwatery stałe w rozumieniu art. 6 ustawy z 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 z późn. zm.) nie mogą być uznane za budynki mieszkalne lub ich części, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a), ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.).

Z uwagi na powzięcie wątpliwości, w związku z treścią powołanej wyżej uchwały Wnioskodawca ponownie wystąpił do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi o potwierdzenie uzyskanej wcześniej opinii, w sprawie poprawności klasyfikacji budynków na terenach zamkniętych przeznaczonych na zakwaterowanie zbiorowe żołnierzy, do klasy 1130 "Budynki zamieszkania zbiorowego". Przedmiotowy wniosek został przekazany do Departamentu Metodologii, Standardów i Rejestrów Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy roboty budowlano-montażowe wykonywane w budynku, sklasyfikowanym do sekcji 1 "Budynki", działu 11 "Budynki mieszkalne", grupy 113 "Budynki zbiorowego zamieszkania" oraz klasy 1130 "Budynki zbiorowego zamieszkania" (gdzie spełniony jest warunek: powierzchnia użytkowa pomieszczeń mieszkalnych w budynku stanowi co najmniej 50% powierzchni całkowitej tego budynku), są opodatkowane obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy budynki sklasyfikowane w PKOB do grupowania 1130 jako "budynki zbiorowego zamieszkania, w tym budynki na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych" wypełniają definicję obiektu budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług i stosownie do przepisu § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.), roboty budowlane dotyczące takich budynków, opodatkowane są stawką podatku w wysokości 7%.

Zarząd stoi na stanowisku, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera ustawowej definicji terminu "stałego zamieszkania".

Oznacza to, że faktyczny okresowy charakter zakwaterowania uprawnionych osób (żołnierzy), nie należy odnosić do charakteru stałego zamieszkania w obiekcie budowlanym i nie jest on podyktowany warunkami technicznymi budynku, bowiem istnieje możliwość całorocznego w nim pobytu. Fakt, że zbiorowe zakwaterowanie żołnierzy może mieć charakter tymczasowy, nie jest odnoszony do stałego zamieszkania, o którym jest mowa w przywołanym art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast charakter użytej kwalifikacji "stałe zamieszkanie" odnosi się do obiektu budowlanego, a nie do okresu pobytu w pomieszczeniach mieszkalnych tego budynku. PKOB w dziale 11 grupie 113 używa terminu "zbiorowe zamieszkanie", natomiast nie stosuje terminu "zakwaterowanie". Określenie "zakwaterowania zbiorowego żołnierzy" definiuje art. 6 i 7 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 z późn. zm.). Funkcja "zbiorowego zakwaterowania żołnierzy" realizowana jest ustawowo, poprzez wykorzystanie na to zakwaterowanie "pomieszczeń mieszkalnych w budynkach położonych na terenach zamkniętych". Mieszkalny charakter pomieszczeń uzasadnia poprawność klasyfikacji takiego budynku - po spełnieniu kryteriów klasyfikacyjnych zasad grupowania budynków, ustalonych w treści "Objaśnień wstępnych" PKOB - w klasie 1130 "Budynki zbiorowego zamieszkania" jako budynki mieszkalne na terenie koszar.

Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska dokonał analizy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności art. 2 pkt 12, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 i 3, art. 41 ust. 1, ust. 12, 12a-c oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.). Wnioskodawca w uzasadnieniu swojego stanowiska odwołał się również do zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast pojęcie świadczenia usług zostało określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ww. ustawy 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12 lit. a) cytowanego przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych (...).

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12 lit. c) ustawy).

Ponadto zgodnie z § 6 ust. 2, obowiązującego od 1 grudnia 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Przepis art. 2 pkt 12 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ponadto wskazać należy, iż klasyfikacji budynków dokonuje się na podstawie zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.). W dziale objaśnień wstępnych, rozporządzenie wyjaśnia, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej. Rozporządzenie segreguje poszczególne budynki, a następnie przyporządkowuje je stosując sekcje, działy, grupy oraz klasy.

W sekcji 1, dziale 11, grupie 113 sklasyfikowano budynki zbiorowego zamieszkania. W ramach tej grupy w klasie 1130 zamieszczono budynki zbiorowego zamieszkania, w tym między innymi budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych.

Odnosząc powyższe do powołanych wcześniej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podkreślić należy, iż wykonywanie robót budowlanych korzystających z 7% stawki podatku VAT, odnosi się do prac wykonywanych w budynkach sklasyfikowanych do działu PKOB 11 oraz wybranych z działu 12.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej w trybie ustalonym przepisami ustawy - Prawo zamówień publicznych zlecił wykonanie robót budowlano-montażowych w budynku, który znajduje się PKOB w grupie 113, klasie 1130 - budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych.

Grupowanie to mieści się w dziale 11 PKOB, wypełnia zatem definicję budownictwa mieszkaniowego wymienioną z art. 2 pkt 12 ustawy i stosownie do powołanego przepisu § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, roboty budowlane dotyczące tego budynku, opodatkowane są stawką podatku w wysokości 7%.

Jeżeli zatem przedmiotowe roboty budowlano-montażowe wykonywane są w obiekcie zaliczanym do budownictwa mieszkaniowego (zdefiniowanego dla potrzeb podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 12 ustawy), z wyłączeniem lokali użytkowych, to o ile podana klasyfikacja obiektu (PKOB 113) jest prawidłowa i nie ulegnie zmianie, do całości robót zastosowanie znajdzie preferencyjna 7% stawka podatku od towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska odnośnie klasyfikacji przedmiotowego budynku. Tym samym odpowiedzi udzielono przy założeniu, że podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja obiektu jest prawidłowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.